چپ‌های اروپا مشترکاً در پاریس یک پلاتفرم مشترک معرفی کردند و تک تک خواسته‌های خود برای یک «طرح B» را اعلام داشتند. …« کودکان و جوانان بزرگترین بازندگان بحران اقتصادی و مالی اروپا هستند.» تقریباً ۲۶ میلیون نفر، یعنی «قریب ۲۸ درصد جوانان زیر ۱۸ سال مورد تهدید فقر و انزوای اجتماعی هستند … ۵٫۴ میلیون نوجوان فاقد کار و یا آموزش حرفه‌ای می‌باشند. برخورد به این مسئله در اروپا به نفع اکثریت اجتماع، یعنی دمکراتیک صورت نمی گیرد» این امر برای چپ‌ها چیز جدیدی نیست. چپ‌ها می‌دانند که  «سرمایه‌داری و دمکراسی هیچ‌گاه باهم سازگار نیست». اساس دمکراسی اروپائی، همبستگی است. سیستم نئولیبرالی «با زیرپاگذاردن این اصول دولت سیریسا

دنیای جوان

تارنگاشت عدالت

۲۵ ژانویه ۲۰۱۶

چپ‌های اروپائی به رهبری اسکارلافونتن و همکار فرانسویش « ژان‌لوک ملانشان»روز شنبه گذشته در پاریس به کشورهای پرتغال، اسپانیا و یونان پیشنهاد کردند که اتحادیه ارزی یورو را ترک کنند. به نظر آنها پیش‌شرط این گام در این کشورها وجود یک حزب چپ و یا وجود اتحاد بین گروه‌های چپ در دولت است. لافونتن گفت: «چپ‌های اروپا، چه سوسیالیست، کمونیست و یا گروه‌های دیگر چپ در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، فارغ از رقابت‌های موجود بین خود، باید از طرح B  که هدفش پایان‌بخشیدن به سیاست ریاضتی و احیای یک دمکراسی اجتماعی است، پشتیبانی نمایند.»

ملانشان شنبه بعد‌ازظهر در مقابل خبرنگاران از یک «لحظه تاریخی» سخن گفت، زیرا که «با تاخیر ده ساله،  یک پلاتفرم مشترک بین چپ‌ها » حاصل گردیده است. نماینده حزب چپ‌های فرانسه Parti de Gauche در پارلمان اروپا این گردهمائی روشنفکران، سندیکالیست‌ها و سیاست‌مداران حزبی را برای ۱۴ و ۱۵ نوامبر سال گذشته در نظر گرفته بود. این همایش در آن زمان به دلیل وقوع وقایع تروریستی در پاریس منتفی شد.

نشست دوم برای «طرح B» بنابر اظهارات خانم «لولا سانچز» عضو حزب «پودموس» برای ۲۰ و ۲۱ فوریه در مادرید درنظر گرفته شده است. گفته شد که وزیر دارائی سابق یونان، یانیس واروفاکیس، که یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان این پروژه (در وهله اول سیاسی مالی) است،  نتوانست  بدلایل «زمانی»دراین جلسه شرکت کند، ولی در اسپانیا حضور خواهد داشت.

لافونتن اشاره کرد که « کودکان و جوانان بزرگترین بازندگان بحران اقتصادی و مالی اروپا هستند.» تقریباً ۲۶ میلیون نفر، یعنی «قریب ۲۸ درصد جوانان زیر ۱۸ سال مورد تهدید فقر و انزوای اجتماعی هستند … ۵٫۴ میلیون نوجوان فاقد کار و یا آموزش حرفه‌ای می‌باشند. برخورد به این مسئله در اروپا به نفع اکثریت اجتماع، یعنی دمکراتیک صورت نمی گیرد» این امر برای چپ‌ها چیز جدیدی نیست. چپ‌ها می‌دانند که  «سرمایه‌داری و دمکراسی هیچ‌گاه باهم سازگار نیست». اساس دمکراسی اروپائی، همبستگی است. سیستم نئولیبرالی «با زیرپاگذاردن این اصول دولت سیریسا در یونان را به زانو درآورد.»

ملانشان تاکید کرد که سیریسا بدون درنظرگرفتن وضعیت سیاسی فعلی  « با بدست گرفتن دولت در یک سال پیش، تاریخ را تغییر داده است.» هدف کنفرانس پاریس وجلسات آینده به خاطر «طرح B»، تهیه پیشنهادات واقعی و عملی است که به کمک آن «دمکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی » مجدداً  در اروپا احیاء گردد. یونان به مثابه نوعی مدل خام و پایان نیافته «کماکان دارای اولویت است. در این میان (او شاهد است که) نمایندگان حزب سوسیالیست نیز به جمع ما نزدیک می‌شوند و مایل به همکاریند». خانم سانچز نیز علناً خواستار همکاری سوسیال‌دمکراتها با پلاتفرمی که در حال حاضر « توسط فردگرایان» سازماندهی و بپیش برده می‌شود، شد.

ملانشان انتقاد کرد که سوسیال‌دمکرات‌های آلمانی «استفاده از اکثریت سرخ ـ سرخ ـ سبز موجود (حزب چپ‌ها، سوسیال دمکراتها و سبزها)  در آلمان را نمی‌پذیرند» و بجای آن با نقش خود به عنوان رکاب زین صدراعظم آلمان خانم مرکل (دمکرات مسیحی) فعلاً راضی می‌باشند. این سئوال نباید «برای حزب سوسیال دمکرات مطرح باشد که ما کیستیم  و چه می‌خواهیم، بلکه حزب سوسیال دمکرات چکار نخواهد کرد و احتمالاً به چه چیز رضایت خواهد داد».

به نظرلافونتن و ملانشان  یک دولت چپ در یک کشور جنوبی عضو اتحادیه، که تحت شرایط فاجعه‌بار بیکاری توده‌ای و فقر اجتماعی  بسر می‌برد،  جدائی از یورو و بازگشت به سیاست ارز ملی ضروری است که توسط بانک مرکزی کشورمربوطه تضمین و تقویت گردد. ملانشان گفت «همه می‌دانیم که بدهی‌های عظیم موجود قابل بازپرداخت نیست. نه در یونان، نه در فرانسه و نه در هیچ‌کشور دیگری.»