زمینه‌های صعود امپراتوری – ۱۰۰ سال FED (فدرال رزرو) – تولید پول با هوا – ۱۰۰ سال جنگ

منبع: نویه راینیشه تسایتونگ

تارنگاشت عدالت
۸ اکتبر ۲۰۱۵

۱۰۰ سال FED (فدرال رزرو) – تولید پول با هوا – ۱۰۰ سال جنگ
۱۹۱۴ جنگی آغاز شد که امروز به نام «جنگ جهانی اول» شهرت دارد. این را باید هرکس بداند و تقریباً همه نیز از آن اطلاع دارند. ولی مواظب باشید! روز ۲۳ دسامبر ۱۹۱۳ ريیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا «وودرو ویلسون» قانون فدرال رزرو را توشیح کرد که از طریق آن، دقیقاً درست به موقع و قبل از آغاز جنگ، فدرال رزرو (FED) که نوع ویژه‌ای از بانک مرکزی است، پدید آمد.FED  و جنگ اول جهانی- FED و جنگ- آیا این دو به هم ربط دارد؟ چه سؤال غریبی!

با بررسی FED و دو جنگ جهانی می‌توان دریافت که «در پس درگیری‌های جعلی همواره سرمایه‌داران معینی قرار داشته اند. رفته‌رفته همین بانکداران بین‌المللی دولت‌های جهان را در چنگال خود گرفته اند و کاری کرده اند که تقریباً هر کشوری به آن‌ها بدهکار شده است. در نتیجه هر کشوری که بخواهد جنگی به راه بیاندازد، باید از این بانک‌ها پول قرض کند…» این مطالب را «هایکو شرانگ»، یکی از سخنرانان اعتراضات منظم پاسداران صلح (دوشنبه‌ احیا) روز اول مارس ۲۰۱۴ در مصاحبه‌ای با «بازار مسلمانان»(Muslim – Markt)  اعلام کرد.^١

آیا این درست است؟ آیا واقعاً همه چیز به این سادگی است؟

وقتی که باید موانع فکری تولید ‌شود
و سپس در یکی از این دوشنبه‌ها  این سؤال مطرح شد: «علت همه جنگ‌ها در ۱۰۰ سال گذشته چه بود؟» چه سؤال عجیبی! شاید لازم بود سؤال می‌شد: «چه چیز همه این جنگ‌ها را در ۱۰۰ سال گذشته ممکن ساخت؟» و سپس سؤال کننده پاسخ می‌دهد: اگر به دقت نگاه کنیم می‌بینیم که نهایتاً «فدرال رزرو، یعنی بانک مرکزی آمریکا که یک بانک خصوصی است بیش‌تر از صد سال است که کلیه سرنخ‌ها را در دست دارد و دولت آمریکا مدت‌هاست که خلع ید شده است.» حتا ريیس‌جمهور آمریکا «وودرو ویلسون» نیز در پایان به این نتیجه رسیده بود. این مطالب را مبتکر اعتراضات  «دوشنبه‌ احیا» «لارس مئرهولتز» روز ۷ آوریل ۲۰۱۴ در پاسخ به سؤال فرستنده روسی «صدای روسیه» بیان کرد.^٢

آیا این حرف درست است؟ آیا او اجازه داشت چنین حرفی را بزند؟

نه! او مجاز نبود! نیروهای امپریالیستی به فریاد و فغان افتادند. آن‌ها آناً دریافتند: اکنون توپ وارد زمینی شده که هرگز اجازه ورود به آن را نداشت. سرسپردگان نظام سلطه فوراً فعال شدند. هر کجا که ممکن شد موانع فکری تولید کردند. ارتش ذخیرۀ آن‌ها در بین نیروهای چپ و جنبش صلح نیز به کار افتاد. آن‌ها با رسانه‌های هیأت حاکمه جبهه مشترکی ایجاد کردند. آن‌ها، به اصطلاح «چپ‌هايی» مثل خانم «یوتا دیتفورت»^٣ (یکی از مؤسسین حزب سبزها) هستند که دقیقاً وظیفه خویش را می‌شناسند. استفاده از عباراتی مثل «ضدسامی»، «فرضیه توطئه»، «دست راست» و یا «راست‌های نوین» متداول شد.

جنگ: بیش‌تر از یک معامله پُرسود
جنگ اول جهانی در سال ۱۹۱۴ آغاز شد، این‌را همه می‌دانیم. آیا می‌دانیم که در چه سالی ایالات متحده آمریکا وارد جنگ شد؟ در ویکی‌پدیا می‌خوانیم: ۱۹۱۷. ^۴  ولی اظهارات «ورنر روگه‌مر» این «شناخت» را کم‌رنگ می‌کند: «ایالات متحده آمریکا به عنوان تأمین کنندۀ مالی و تحویل مهمات جنگی از سال ۱۹۱۴ در جنگ حضور داشت.» و سپس ادامه می‌دهد: «دولت ريیس‌جمهور وودرو ویلسون نیز می‌دانست که این به معنی ورود به جنگ است … جنگ یک معامله بسیار خوبی است و جنگ جهانی اول اساساً به بهترین معامله اقتصاد آمریکا تبدیل شد.» او سؤال کرد: «پس چرا ایالات متحده آمریکا از طریق نظامی نیز وارد جنگ شد؟ آمریکا به هیچ‌وجه مورد خطر نبود و در نتیجه موضوع نمی‌توانست بر سر مسأله کذايی به اصطلاح «امنیت ملی» باشد. آمریکا دنبال چیز دیگری بود.»^۵

آیا امریکا احتمالاً در راه ایجاد یک امپراتوری جهانی بود؟
حضور نظامی در جنگ؟ چطور ممکن بود؟ وودرو ویلسون فردی بود که با شعار «He Kept Us Out of War» (او ما را از جنگ دور نگاه خواهد داشت) وارد مبارزات انتخاباتی در سال ۱۹۱۶ شده بود.^۶٫^۷ به همین دلیل نیز در انتخابات پیروز شد و روز ۴ مارس ۱۹۱۷ مجدداً ريیس‌جمهور آمریکا شد. تنها یک ماه بعد ، یعنی روز ۶ آوریل موعد معهود فرا رسید و آمریکا از نظر نظامی نیز وارد جنگ شد. در ویکی‌پدیا آمده: «مغایر با آن‌چه که وودرو ویلسون در انتخابات وعده داده بود، تنها یک ماه پس از مراسم تحلیف او آمریکا وارد جنگ شد.» مثل این که یک فاجعه طبیعی به وقوع پیوسته باشد. وودرو در سال ۱۹۱۹ «به خاطر خدماتش برای پایان بخشیدن به جنگ اول جهانی»۷ مفتخر به دریافت جایزه صلح نوبل شد.

جناب آقای اوباما سلام می‌رسانند!

جنگ: یک شانس بسیار بزرگ
گفته می‌شود که فردی به نام «جک مورگان» روز ۴ سپتامبر ۱۹۱۴ طی یک نامه خصوصی به ريیس‌جمهور وورو ویلسون، نوشته بود «جنگ نعمت بزرگی برای آمریکاست.»^۸

جک مورگان که بود؟
او در سال ۱۹۱۳ بانک ج. پ. مورگان&  کمپانی را از پدرش به ارث برد. او از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹ عضو شورای مشورتی فدرال رزرو نیویورک و مانند پدرش عضو «کلوب جکیل ایلاند» (جکیل نام یک جزیره بسیار کوچک است) بود.^۹ این جزیره به ج. پ. مورگان تعلق دارد. در اینجا برنامه‌ای که «سیستم پولی را متحول می‌کرد» طراحی شد. اینجا محل تولد سیستمی بود که «توانايی تولید پول از هوا» را دشت. … احتمالاً انتخاب نام، هوشمندانه‌ترین انتخاب در تأسیس فدرال رزرو بود، زیرا بانک مرکزی آمریکا دولتی نیست و هیچ‌گونه ذخیره‌ای هم ندارد. در سال ۱۹۱۰ یک گروه ۷ نفری از مردان این لاف بزرگ را خلق کرد. این آقایان در آن زمان تخمیناً یک‌چهارم ثروت دنیا رادر اختیار داشتند. آن‌ها ساختاری را خلق کردند که منافع آن‌ها را تضمین کند.»^١٠

در کتابی که «نومی پرینس» در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد، آمده: «مورگان اولین بانکداری است که افشاء کننده ارتباط مستقیم اعتبارات و وام‌ها، فدرال رزرو، بانک‌های بزرگ، اقتصاد آمریکا و جنگ بود و ویلسون نیز این‌را می‌دانست.» تیتر کتاب  All the Presidents`Banker تیتر بخش دوم کتاب «اواسط دهه ۱۹۱۰، بانکداران به جنگ می روند.» نویسنده کتاب «نومی پرینس» که از جمله مدیرعامل گلدمان ساکس بود، می‌نویسد: «هنوز در دهه ۱۹۱۰ ایالات متحده آمریکا آن ابرقدرت مالی جهانی نبود، که در آخر قرن گذشته به آن تبدیل شده بود. دو عنصر کلیدی باعث شد که این کشور به قله قدرت صعود کند. اول خلق سیستم فدرال رزرو بود … و دوم جنگ بزرگ.»^۱۱،^۱۲،^۱۳،^۱۴

«ج. ادوارد گریفین» در کتاب خود زیر عنوان «موجود جزیره جکیل» آنجا که در مورد غرق کشتی لوزیتانیا گزارش می‌دهد، به مورد فدرال رزرو اشاره می‌کند و می‌نویسد: «هزینه سنگین و پول هنگفتی که برای جنگ لازم بود توسط سیستم فدرال رزرو فراهم شد.»١۵ البته این کتاب توسط بنگاه انتشاراتی «کوپ» تهیه شده که مشهور به اختلاط راست و دروغ است.

آیا به این دلیل نقل قول بالا حقیقت ندارد؟

جنگ نیازمند بهانه است
بنابر گریفین، ویلسون درست همان وقت که با شعار «او ما را از جنگ دور نگاه خواهد داشت» برای انتخاب مجدد سرگرم مبارزه انتخاباتی بود، به کنگره فشار می‌آورد تا اعلان جنگ کند و چند سطر بعد در رابطه با «لوزیتانیا» نوشت: «کار به پایان رسید و موج شدید انزجار علیه آلمان‌ها روان شد، این امواج واشنگتن را نیز دربر گرفت و ایالات متحده آمریکا را به جنگ سوق داد.»^١۵گیج کننده است. این‌طور تداعی می‌شود که وقایع در محور زمان به هم ریخته باشد. برای روشن شدن وضع: لوزیتانیا روز ۷ می ۱۹۱۵ غرق شد. شعار انتخاباتی «دور نگه داشتن از جنگ» در سال ۱۹۱۶ مطرح می‌شد. روز ۴ مارس ۱۹۱۷ دوره دوم ریاست جمهوری ویلسون آغاز شد. روز ۶ آوریل ۱۹۱۷ ایالات متحده آمریکا وارد جنگ شد.

همه این‌ها یعنی چه؟ آیا از ارايه سردرگم کننده بالا می‌توان نتیجه گرفت که غرق کشتی لوزیتانیا برای ایجاد جو جنگ‌طلبی در ایالات متحده آمریکا نقش ایفاء کرد؟

نامه‌ای را که در تاریخ ۲۳ فوریه ۱۹۱۵ یعنی ۶ هفته قبل از غرق کشتی لوزیتانیا نوشته شده در نظر بگیریم. نویسنده: یکی از سیاستمداران به‌نام آمریکايی، «هنری کابوت لادج» جمهوری‌خواه. «او نوشت انظار عمومی در ایالات متحده آمریکا مطمئناً به نفع ورود به جنگ تغییر خواهد یافت، اگر یک کشتی با مسافرین آمریکايی توسط یک زیردریايی آلمانی غرق شود. او حتا یک هدف ممکن را هم نام برد: لوزیتانیا.» این مطالب درست ۱۰۰ سال پس از غرق شدن کشتی لوزیتانیا، روز ۷ می ۲۰۱۵ در مقاله‌ای به نام «یافته‌های جنجالی در مورد لوزیتانیا-باروت در کشتی بود» در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ انتشار یافت.^١۶

این مسأله ما را به یاد اوراق «پروژه قرن جدید آمریکايی» که در سپتامبر ۲۰۰۰ مطرح شد، می‌اندازد. در این اوراق یک سال قبل از وقوع حادثه‌ ۱۱ سپتامبر که  به عنوان بهانه برای شروع «جنگ علیه تروریسم» مورد استفاده قرار گرفت، آمده بود: «این روند تحولی (در جهت آمادگی برای جنگ)، حتا با این‌که به معنی یک تحول انقلابی است، احتمالاً مدت زیادی به طول خواهد انجامید، مگر این‌که یک واقعه فاجعه‌بار و یا تشدیدکننده رخ دهد-مثل یک پرل هاربور جدید.» پرل هاربور عملیات نمایشی بود که ورود ایالات متحده آمریکا به جنگ دوم جهانی را ممکن ساخت.^١۷

در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ می‌خوانیم: با از بین رفتن کشتی لوزیتانیا جو عمومی در ایالات متحده تغییر کرد. «به ویژه اقلیت نژادی آلمانی این تغییر را بیش از دیگران لمس کرد … پس از ۷ می خشم توده‌ها به شکل روزافزونی متوجه آن‌ها شد. غرق شدن کشتی منجر به ورود آمریکا به جنگ شد.»^١۶ولی این واقعه کافی نبود و واقعه دیگری لازم می‌نمود که شبیه مورد لوزیتانیا باشد. روز ۲۵ فوریه ۱۹۱۷ کشتی «لاکونیا» وارد منطقه جنگی گردید و غرق شد. باز شهروندان آمریکايی مسافران کشتی بودند. در این رابطه در ویکی‌پدیا آمده: «غرق کردن کشتی لاکونیا یکی از فاکتورهايی بود که به ورود ایالات متحده آمریکا به جنگ جهانی اول کمک کرد.»^١۸ برای شروع جنگ، بهانه لازم است. امروز این‌طور است. در جنگ دوم جهانی این‌طور بود و در جنگ اول جهانی نیز جز این نبود.

جنگ محتاج به پول است
برگردیم به  ادعايی که «مقدار عظیم پولی که برای جنگ لازم بود توسط سیستم فدرال رزرو فراهم شد.»

آیا این ادعا بی‌مورد است؟

مطمئناً نه! آیا افسانه‌ای نیست که چگونه می‌توان «از هیچ پول خلق کرد؟ آیا در ۱۰۰ سال اخیر تغییری در این توانايی به وجود آمده است؟ مطمئناً خیر!

شعار «۱۰۰ سال FED – ١٠٠ سال خلق پول از هيچ – ١٠٠ سال جنگ» زیاد هم غیرمنطقی نیست. فقط کسی مجاز نیست در مورد آن حرف بزند.

—————————
زیرنویس‌ها:

(1) Muslim-Markt-Interview vom 1.3.2014 mit Heiko Schrang, Autor des Buches „Die Jahrhundertlüge, die nur Insider kennen“
http://www.muslim-markt.de/interview/2014/schrang.htm

(2) Interview von “The Voice of Russia Berlin” mit Lars Mährholz
Veröffentlicht am 07.04.2014

(3) Jutta Ditfurth am 8.4.2014 über das Interview von “The Voice of Russia Berlin” mit Lars Mährholz
https://de-de.facebook.com/Jutta.Ditfurth/posts/480982835364673

(4) Wikipedia über den Ersten Weltkrieg
https://de.wikipedia.org/wiki/Erster_Weltkrieg

(5) Europa im Visier der Supermacht USA
Werner Rügemer antwortet auf eine Kritik an seinem Vortrag, den er am 2. Mai 2015 beim 24. Pleisweiler Gespräch gehalten hat
abgedruckt in DAS KROKODIL, Ausgabe 14 (September 2015)
siehe auch: http://www.nachdenkseiten.de/?p=27511

(6) “He Kept Us Out of War”
Parole aus dem US-Präsidentschaftswahlkampf von Woodrow Wilson von 1916
“WW I: Catastrophe without end”, 29.7.2015
https://yourdailyjournal.com/archive/4768/news-opinion-opinion_columns-50133175-ww-i-catastrophe-without-end

(7) Wikipedia über die 33. US-Präsidentschaftswahl am 7. November 1916, infolge derer Woodrow Wilson Präsident wurde
https://de.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%A4sidentschaftswahl_in_den_Vereinigten_Staaten_1916

(8) Jack Morgan am 4. September 1914 an US-Präsident Woodrow Wilson:
“The war should be a tremendous opportunity for America.” (Der Krieg ist eine enorme Chance für Amerika)
Tyler Durden: “All The Presidents’ Bankers: The Mid-1910s: Bankers Go To War”
http://www.zerohedge.com/news/2014-06-23/all-presidents-bankers-mid-1910s-bankers-go-war

(9) J.P. Morgan, Jr.
https://en.wikipedia.org/wiki/J._P._Morgan,_Jr.
https://de.wikipedia.org/wiki/J._P._Morgan,_Jr.

(10) Das Geld-Kartell – Wie die US-Notenbank die Weltfinanz manipuliert
Focus-Money-Artikel vom 17.07.2014
http://www.focus.de/finanzen/boerse/das-kartell-verschwoerung-oder-hirngespinst-wie-die-us-notenbank-die-weltfinanz-manipuliert_id_3995856.html

(11) All The Presidents’ Bankers: The Mid-1910s: Bankers Go To War
Englischsprachige Besprechung des Buchs “All the Presidents’ Bankers” von Nomi Prins
http://www.zerohedge.com/news/2014-06-23/all-presidents-bankers-mid-1910s-bankers-go-war

(12) Erster Weltkrieg: Banker ziehen in den Krieg
Deutsche Übersetzung einer Besprechung des Buchs “All the Presidents’ Bankers” von Nomi Prins
http://www.larsschall.com/2014/06/30/erster-weltkrieg-banker-ziehen-in-den-krieg/

(13) All the Presidents’ Bankers – The Hidden Alliances that Drive American Power
Buch von Nomi Prins
http://www.publicaffairsbooks.com/book/hardcover/all-the-presidents-bankers/9781568587493

(14) Wikipedia über die US-Autorin Nomi Prins
https://en.wikipedia.org/wiki/Nomi_Prins

(15) G. Edward Griffin
Die Kreatur von Jekyll Island – Die US-Notenbank Federal Reserve, 2006

(16) Brisante Funde zur „Lusitania“ – Sie hatten wohl Pulver an Bord
FAZ-Artikel vom 07.05.2015 von Peter-Philipp Schmitt
http://www.faz.net/aktuell/politik/der-erste-weltkrieg/untergang-der-lusitania-amerika-tritt-in-den-krieg-ein-13578525.html

(17) “Rebuilding Americas Defenses”, Strategiepapier des “Project for a New American Century” vom September 2000
http://www.newamericancentury.org/RebuildingAmericasDefenses.pdf (nicht mehr verfügbar)

Click to access RebuildingAmericasDefenses.pdf

(18) RMS Laconia (Schiff, 1911)
https://de.wikipedia.org/wiki/RMS_Laconia_%28Schiff,_1911%29