میشل کولن Michel Collon
9 سپتامبر 2015
هشدار دهنده ! در مورد توافق هسته ای با ایران کلمه ای برای تشخیص سخنرانی اوباما وجود ندارد که به زودی به رئیس جمهور سابق تبدیل خواهد شد. به آمریکائی ها هشدار می دهد که برخی خواهان جنگ علیه این کشور هستند.
4. ایران : آیا اوباما به د وست تبدیل شده است ؟
اوباما اعتراف کرد که مجازات ها در واداشتن ایران به تسلیم ناکارآمد بوده است. او در عین حال می پذیرد که بایکوت ها به مرد م فشار وارد می سازد : « پانسد میلیارد دلار برای پرداخت حقوقها، و زیر بناهای در حال تخریب بودجه نیاز دارد.» ولی «مجازات های بیشتر نیز نتیجۀ مطلوبی برای ما نخواهد داشت». (1) «آنهائی که» ؟ همان هائی هستند که از جنگ علیه عراق دفاع می کردند و اوباما دولت بوش را مورد انتقاد قرار داد و گفت : «با ترجیح نیروی نظامی به جای دیپلماسی، حرکت یک جانبۀ ایالات متحده بجای توافق بین المللی، و با گزاشات اغراق آمیز سرویس های اطلاعاتی ما در مورد وجود تهدیدات». اوباما ترازنامۀ بوش را مصیبت بار ارزیابی کرد و گفت : «هزاران نفر زندگی شان را از دست دادند، بی آن که از تلفات عراق یاد کنیم. هزار میلیارد دلار هزینه شد. و به شکل خنده آوری بزرگترین برندۀ در منطقه، ایران بود.»
این جنگ ایالات متحده را منزوی ساخت، و اوباما نیز به شیوۀ خاص خودش به زوال امپراتوری ایالات متحده اعتراف کرد : «اگر ما از این ده سال گذشته چیزی آموخته باشیم، این است که جنگ ها بطور عام و در خاورمیانه به طور خاص همه چیز هست بجز امری ساده.»
آیا اوباما به مسلک صلح و عشق «Peace and Love» گرویده است ؟ «من در استفاده از قدرت وقتی که ضرورتی وجود داشته باشد هیچگاه عقب نشینی نکرده ام. ده ها هزار نفر از جوانان آمریکائی را به جنگ فرستادم». عراق، افغانستان، پاکستان، لیبی، سوریه، غزه (از طریق اسرائیل)، بحرین و یمن (از طریق سعودی ها) : با این همه نمی توانیم بگوئیم که اوباما واقعاً صلح طلب بوده است. آیا اوباما ناگهان دست دوستی به سوی ایران دراز کرده است ؟ نه بیشتر از گذشته. در سخنرانی او دائماً کلیشه های رایج را می شنویم : «ضد سامی»، «پشتیبانی از حزب الله»، «تخریب اسرائیل». اوباما همواره در حال تهدید کردن است : «این توافق بهترین زمینه را (…) برای مداخله، به انضمام — در صورتی که ضروری باشد — گزینش نظامی. بودجۀ نظامی آمریکا از مرز 600 میلیارد دلار عبور می کند. بودجۀ نظامی ایران تقریباً 15 میلیارد دلار است. ارتش ما ضامن نهائی خواهد بود.»
اوباما و جمهوری خواهان در اساس کار با یکدیگر موافق هستند : ایالات متحده حق دارد خواست خود را به ملت های دیگر تحمیل کند، حتی با تکیه به خشونت. اختلاف نظر تنها به انتخاب استراتژی باز می گردد. اوباما خود را «امپریالیست هوشمند» تلقی می کند. در سال 2006، بوش مجبور شد بجای وزیر جنگ دونالد رامسفلد، رابرت گیتس را انتخاب کند. وزیر جنگ جدید در سخنرانی باشکوه خود در آکادمی نظامی وست پوینت West Point چنین گفت :« تا وقتی که مجبور نشده اید نجنگید. هرگز به تنهائی نجنگید. و هرگز به شکل دراز مدت نجنگید.» (2)(3)
اوباما با آگاهی به محدودیت های ایالات متحده خواهد گفت : « و با تمام دشمنانتان هم زمان نجنگید». از سال 2001، ایالات متحده بیش از پیش علیه ایران، روسیه و چین با خشونت رفتار کرده است. ولی مورد تعیین کننده ای در سال 2011 به وقوع پیوست. واشنگتن مسکو و پکن را به دام انداخت و مدعی شد که تنها می خواهد برای حفاظت از شهروندان لیبی منطقۀ ممنوعۀ پرواز برقرار سازد، ولی هدف واقعی سرنگونی قذافی بود. یک بار ولی نه دوبار. در نتیجه — برای بار دوم — وقتی اوباما با پا رکابی هولاند می خواستند دمشق را بمباران کنند (این بار با دروغ رسانۀ سلاح شیمیائی)، چین و روسیه وتو کردند. کمک نظامی مخفیانه ای نیز صورت گرفت. ولی موضوع اصلی این بود که چرخشی تاریخی به وقوع پیوست که می توانیم آن را با نبرد استالینگراد در سال 1943 قابل مقایسه بدانیم. تمام جهان به روشنی دیدند که ایالات متحده دیگر نمی تواند به دلخواه به هر کشوری تجاوز کند.
ولی آیا اوباما از تجاوز به ایران قطع نظر خواهد کرد تا نیروهایش را بهتر روی اهداف اصلی یعنی روی چین و روسیه متمرکز سازد ؟
برای ا دامۀ حیات : «روسیه باید به سه کشور تجزیه شود»
Notes
2) Le Soir (Belgique) 23 avril 2008.
3) استراتژها و نظامیان آمریکائی مانند استراتژها و نظامیان ایرانی نه رجز خوانی می کنند و نه طرح هایشان را به مدد غیبی منگنه می کنند، بلکه نظریاتشان هم گا م است با پیشرفت های فنی. «هرگز به شکل دراز مدت نجنگید» به این معنا است که امکانات دشمن باید خیلی سریع تخریب شود. در اینجا می توانیم به عنوان مثال به یکی از انواع بمب های خوشه ای هوشمند اشاره کنیم که در چهار چوب «استراتژی تسلط سریع» یا سلاح های «شوک و بهت» شهرت خاصی دارد. اسلحه ای به نام «13 معجزۀ پی در پی» که می تواند تنها با یک شارژ یک ستون تانک یا زرهپوش را تخریب کند، اختراع این سلاح برای جوئل برنشتاین Joel Bernstein 17 سال بطول انجامیده است، ویدئوی زیر را ببینید :
لینک متن اصلی :
ترجمه توسط حمید محوی
درود بر آقای محوی
لینک واشینگتن پست گویا آرشیو گردیده است، اگر آدرس جدیدش را دارید لطفا اعلام کنید. من موفق شدم که دیروز آنرا بخوانم ولی امروز جهت ترویج مقاله فوق آنرا در لینک بالا نیافتم. با سپاس
چقدر باید اوبا ما احمق باشد که هنوز دوزاریش نیفتاده است؟
وی ادعا دارد : «هزاران نفر زندگی شان را از دست دادند، بی آن که از تلفات عراق یاد کنیم. هزار میلیارد دلار هزینه شد. و به شکل خنده آوری بزرگترین برندۀ در منطقه، ایران بود.»
آقای اوباما این اعمال شما فقط یک بازنده دارد آنهم طبق اعترافتان امریکا میباشد، برنده آن مردم ایران نبودند، اصولا برنده ای در کار نیست و در ایران:
برنده آن بانک تجارت جهانی بود ولی هیهات که این برنده بیلیونی بانک جهانی و صندوق پول بین المللی و تجارت جهانی که بشکم شما رفت حتی یک قورت کوچک شما نخواهد بود. درد شما بخاطر چپاول و چاپ کاغذهای سبز بدون پشتوانه دواپذیر نخواهد بود. این را بخاطر خود حک نمایید. اینرا هزاران بار همچون مشق شب رج زده از بر نمایید!!
. . وزیر جنگتان رابرت گیتش در وست پوینت West Point چنین گفت :« تا وقتی که مجبور نشده اید نجنگید. هرگز به تنهائی نجنگید. و هرگز به شکل دراز مدت نجنگید.»
بلی برق آسا خراب کنید بلی برق آسا نیروی کار (تمام زیرساخت های تولیدی و ماشین آلات و مواد خام در جهان همگی جزو مقوله نیروی کار میشوند) را نابود نمایید، تا سرمایه دوباره بچرخش درآید تا تولید راه افتاده و نرخ سود حد اقل کمی صعودی گردد، تا شما جانیان سرمایه دار دوباره سرمایه گذاری کنید… به نطق جدید حسن روحانی که دلش برای این سرمایه گذاران خارجی لک زده است رجوع نمایید!
نه این یک تاکتیک نظامی نیست این یک استراتژی دراز مدت از سال ۱۹۰۰ که لنین مقام گندیدگی سرمایه داری را کشف کرد و با چهار عمل اصلی اجتماعی ثابت کرد که چرا سرمایه داری در اثر گندیدگی اش باید خاتمه یابد و برای آن هیچ نوشداریی موجود نیست آنهم عامه فهم (من نمی دانم این بزرگ تیتر داران چرا حاضر بفهم آن نیستند؟ آیا از نظر بیولوژی این چنین معیوب و معلول مغزی هستند؟). آری این یک استراتژی یعنی یک هدف نهایی است. هدف نهایی چنین نظام گندیده ای زندگی بهتر پرشکوه تر و شکوفان برای کشوری نیست، بلکه فقط فرار از سرریز تولید و بدست آوردن بازار فروش، که چیزی جز تقسیم مجدد جهان نیست، میباشد. هیهات این دلقکان سرنوشت مردم آمریکا را در دست خود دارند.
سپیده