میشل کولن Michel Collon
8 سپتامبر 2015
Obama envisage un conflit mondial (3/8)
Michel Collon
طی 7 مه 1999 نیروی هوائی ایالات متحده سفارت چین در بلگراد را مورد حمله قرار داد و موجب مرگ سه نفر شد. اشتباه چین در مخالفت با جنگ ناتو علیه یوگوسلاوی بود.
- تخریب چین و «راه ابریشم نوین»
با تحلیل عذر خواهی های پوچ ما نوشتیم که : «بمباران یک اخطار بود. واشنگتن به هر قیمتی شده می خواهد مانع اتحاد چین و روسیه و حتی هند و دیگر قدرت ها شود.» رئیس جمهور آمریکا کلینتون که مسئول بمباران ها بود از سوی دیگری اعلام کرد : «امروز موضوع نگران کنندۀ من چین است».
ولی امروز، کابوس واشنگتن به مرحلۀ تکوین عینی رسیده و نام آن «جادۀ ابریشم نوین» است. جادۀ قدیمی با راه های متعدد چین را به ترکیه متصل می ساخت، و موجب ثروت بسیاری از کشورها و بازرگانان شد. ولی آیا جادۀ جدید موجب دگرگونی تعادل جهانی خواهد شد ؟
اقتصاد چین دارای با سه خصوصیت :
- از بیست سال پیش به ماهرترین در سطح جهانی ارتقاء یافته است. به شکل خنده آوری «دیکتاتور کمونیست که از اقتصاد چیزی نمی داند» در حال حاضر برای نظام سرمایه داری جهانی بحران زده ولی مثل همیشه متکبر به جلیغۀ نجات تبدیل شده است.
- چین در زمینۀ مواد اولیه قویاً به واردات وابسته است. 75% مس کنگو، 70% آهن از آفریقای جنوبی، بخش مهمی از نفت و گاز خاورمیانه و به همچنین روسیه و جمهوری های شوروی سابق در آسیای مرکزی، و غیره.
- به «کارگاه جهان» تبدیل شده، بسیاری از محصولات مصرفی را صادر می کند. به دلیل پاسخگو نبودن راه های بازرگانی کنونی، چین طرح عظیمی را برای ایجاد جاده راه اندازی کرده تا این کشور را به قاره های دیگر متصل سازد. جادۀ زمینی ترکیبی است از راه آهن با قطارهای پر سرعت، جاده های عریض، لوله های انتقال نفت و گاز، فیبر نوری مخابرات. با عبور از آسیای مرکزی، پکن به مسکو متصل می گردد، ولی می تواند تا ایران نیز گسترش یابد (به محض این که مجازات ها ملغا شود)، ترکیه و تمام اروپا نیز در این طرح هستند. روتردام، آنور و برلن مستقیماً به چین و اقتصاد آسیائی متصل خواهند شد.
راه های آبی چین را به آفریقا، اروپا و حتی آمریکای لاتین وصل خواهد کرد، یعنی ساخت و سازی که اقتصاد تمام این مناطق را قویاً گسترش خواهد داد. ولی نقل و انتقالات دریائی مستلزم وجود بنادر با لنگرگاه عمیق خواهد بود تا تدارکات و عبور سریع کشتی ها را ممکن سازد. و این جزء ساخت و سازهائی است که باید در آینده ساخته شود.
در حال حاضر از شانگهای تا روتردام از طریق دریا یک ماه به طول می انجامد، سه هفته با قطار، دو هفته با کامیون. با بهبود بخشیدن به زیربناها و تنزل توقف در گمرک، طول مدت ترابری زمینی به نصف کاهش خواهد یافت. از دیدگاه زیست شناسی و حفظ محیط زیست افزایش کامیون کار چندان مسئولانه ای نیست، ولی این موضوع بحث دیگری خواهد بود.
در واقع، پکن به کشورهای جنوبی پیشنهاد می کند که اقتصادشان را با گسترش مبادلات تقویت کنند. و به کشورهای شمالی که کارخانه هایشان به کندی می گردد فضای تازه ای را پیشنهاد می کند. البته، شرکت های اروپائی — به ویژه آلمانی — در چشم انداز قراردادهای ساخت و سازهای عظیم از شادی در پوست خود نمی گنجند. برای تأمین مالی تمام این طرح های اقتصادی، پکن دو بانک بزرگ برای سرمایه گذاران خارجی ایجاد کرده است. جادۀ ابریشم جدید شامل 65 کشور یعنی 4400000000 نفر از جمعیت جهان است و این کشورها در حال حاضر 29% تولید جهانی را تأمین می کنند، ولی این حجم می تواند در چهار چوب طرح جدید به دو برابر افزایش یابد.
تنها کشوری که از این جادۀ بازرگانی رضایت خاطر ندارد ایالات متحده است، و از آن بی بهره می ماند. رویاروئی پکن و واشنگتن تا کجا پیش می رود ؟ و نقش ایران در این شطرنج کدام است ؟
برای ادامۀ حیات : ایران : آیا اوباما دوست ایران است ؟
لینک متن اصلی :
http://www.michelcollon.info/Obama-envisage-un-conflit-mondial,5367.html?lang=fr
ترجمه توسط حمید محوی
16 سپتامبر 2015
