ونزوئلا در نبرد علیه استراتژی «کودتای دایم»

ffr4444

منبع: اومانیته
١۶ فوریه ٢۰١۵

تارنگاشت عدالت

افسران جوان نیروهای ملی بولیواری در ١١ و ١٢ فوریه تلاش افسران بلندپایه نیروی هوایی و غیرنظامیان مرتبط با سازمان راست‌گرای «اول عدالت» را خنثا کردند

از کودتای کوتاه‌مدت آوریل ٢۰۰٢ علیه هوگو چاوز، ونزوئلا با چیزی که می‌توان آن را «یک کودتای دایم»، یک استراتژی که به یک اندازه آشکار و خبیثانه است، یک جنگ سرسختانه «با شدت کم»، نامید، تحت سرپرستی و طراحی ایالات متحده روبه‌رو بوده است. جن پاسکی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده اتهامات ونزوئلا را علیه ایالات متحده «مسخره» نامید و رد کرد؛ وی گفت: «کاراکاس بدون آن‌که گرگی وجود داشته باشد فریاد آی گرگ سر می‌دهد.»
هدف تضعیف انقلاب بولیواری و خاموش کردن هشیاری مردم ونزوئلا و حامیان بین‌المللی آن است.
سناریوی کودتا، که ایالات متحده طراحی کرده توسط یک اپوزیسیون منفور و کينه‌توز که در جریان تدارکات آن قرار دارد، اجرا می‌شود. این ائتلاف گروه‌های اپوزیسیون («میزگرد اتحاد دمکراتیک»)، همه احزاب را- از راست افراطی تا سوسیال دمکرات‌ها- گرد آورده است. هدف آن ایجاد بی‌ثباتی و تفرقه و شکست دادن نیروهای چاوزیست با استفاده از همه ابزار ممکن است.
جنگ اقتصادی و ایدئولوژیک با هدف بی‌ثبات کردن
جنگ اقتصادی از احتکار غیرقانونی غذا، دارو، محصولات بهداشتی برای مقاصد سودگرانه تشکیل می‌شود. سوداگری سرسام‌آور، افزایش قیمت، قاچاق… از جمله راه‌های بی‌شماری است که موجب کمبود کالاها شده، خشم و غارت را برمی‌انگیزد. گرچه چاوزیست‌ها قدرت را در دست دارند، اما اقتصاد عمدتاً در دست رؤسا و راست است. بدتر از همه، یک تحریم مالی بین‌المللی تدریجاً علیه کاراکاس عملی می‌شود.
موازی با این بی‌ثبات کردن اقتصادی، جنگ ایدئولوژیک بی‌وقفه‌ای از طریق جعل اخبار، دروغ‌پراکنی، تحریک و نظرسنجی‌های ساختگی در جریان است تا به پذیرش شکست در داخل دامن بزند و سیمای کشور را در خارج لکه‌دار نماید، آن‌را منزوی کند و به شهرت آن لطمه بزند. (نتیجتاً «کارشناسان» تبلیغات‌چی به ونزوئلا بالاترین نمره «ریسک» را داده اند)
همه این ابزارها، با کمک کمبودها، رسوخ گسترده گروه‌های شبه‌نظامی از طريق مرز کلمبیا (آن‌ها اکنون در سرتاسر کشور از جمله در پایتخت پخش شده اند)، قتل رهبران چاوزیست- مانند روبرت سرا جوان- و غیره استراتژی‌های خشونت‌آمیز را تشویق می‌کنند. دولت مدارک تصویری (ویديو و عکس) منتشر کرده است که ملاقات بین دیپلمات‌های سفارت ایالات متحده و رهبران، افسران مخالف را نشان می‌دهد.
ريیس‌جمهور مادرو، در میان کارکنان نظامی و اداری خود، فعالیت‌های کودتایی و مداخلات مکرر دیپلمات‌های آمریکایی را محکوم کرد. وی از مردم ونزوئلا خواست دفاع و حفاظت از کشور را تقویت کنند: سفرای ونزوئلا در خارج به فرار از پست‌های خود تشویق شده اند.
اپوزیسیون عمدتاً توسط «سیا»، «بنیادها»ی ساخت ایالات متحده («آژانس ایالات متحده برای توسعه بین‌المللی»، «موقوفه ملی برای دمکراسی»…) یا ساخت اسپانیا («آنزار») تأمین مالی می‌شود. این عملیات نهایتاً می‌خواهد نیکولاس مادرو، ريیس‌جمهور قانونی را برکنار کند؛ عملیاتی که با سنگربندی‌های خیابانی آغاز شد که تا بهار ٢۰١۴ ادامه یافت. آن‌ها اکنون به پیروزی نهایی خود امید بسته اند. ایالات متحده همه گام‌ها را برداشته و قصد دارد نقشه را تا پایان پیش ببرد.
کودتای خنثا شده، از جمله می‌خواست با استفاده از هواپیمای خارجی «سوپر توکانو» مدل EMB-314B1 با رنگ‌های ونزوئلا، مراکز استراتژیک را در پایتخت بمباران کند. این هواپیما به آژانس مزدوران ایالات متحده- بلک‌واتر- موسوم به «آکادمی» تعلق دارد. تخصص این آژانس استخدام و تعلیم مزدوران برای عملیات هدفمند در خارج است.
ویزای خروج و چمدان‌های دلار برای توطئه‌گران
عاملان اجرای نقشه اکتراً بازداشت شده اند. افسران درگیر در تماس با سفارت ایالات متحده قرار داشتند؛ به آن‌ها ویزای خروج- برای روز مبادا- و چمدان‌های پر از دلار داده شده بود. اوسوالدو هرناندز سانچز،  ژنرال نیروی هوایی و خولیو بورگز، رهبر حزب «اول عدالت»، به نظر می‌رسد توطئه‌گران اصلی کودتا بوده اند. آن‌ها از حمایت شبکه‌ای از اعضای کنونی و پیشین نیروهای مسلح، غیرنظامیان از جمله آنتونیو لدزما، شهردار پایتخت و عضو سابق حزب سوسیال دمکرات برخوردار بودند. در میان متهمین سرهنگ خوزه سوارز روملو، ژنرال سزار آرنولدو پرز کاررئرو، سروان هکتور خوزه نوگوئرا (متواری)، و ستوان یکم پیتر الکساندر مورنو چوئوارا، کارلوس اسکوئدا، ویلفردو کاستیلو، سروان ریکاردو خوزه آنتیچ زاپاتا و هنری خاویار سالازار مونکادا و غیره قرار دارند.
توطئه‌ای به دست یک اپوریسیون منفور و کينه‌توز
قبل از کودتا یک مانیفست به نام «قانون اساسی دولت موقت» تهیه شده بود. کشورهای عضو «اتحادیه ملت‌های آمریکای لاتین» و ارنستو سامپر ريیس‌جمهور «لیبرال» پیشین کلمبیا و دبیرکل آن حمایت خود را از ونزوئلا در مواجهه با «مداخله» ایالات متحده اعلام کرده اند. ارنستو سامپر نگرانی «اتحادیه ملت‌های آمریکای لاتین» را از «تشدید خطرناک خشونت» علیه دمکراسی ونزوئلا اعلام کرد.

http://www.humanite.fr/venezuela-la-strategie-du-coup-detat-permanent-565647