یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی
در حال حاضر نظریه «دومینو » که نظریه ایست قدیمی و متعلق به دوران آغاز جنگ سرد، در محافل مسلط بر سیاست امنیتی واشنگتن، دوباره زنده میشود . تولد دوباره ای که خطرناک است. هسته اصلی این نظریه اینست که هرگاه کشوری بدست کمونیست ها بیفتد، پس از اندک زمانی کشورهای همسایه نیز یکی پس از دیگری به همان راه خواهند رفت. بعنوان مثال با همین نظریه جنگ آمریکا علیه ویتنام توجیه شد. اینک همین نظریه با تغییر شکل، برای موجه جلوه دادن تجهیز نیروهای نظامی اوکرائین که تحت فرمان فاشیست ها و روس ستیزهای متعصب اوکرائینی قرار دارند مورد استفاده قرار می گیرد تا آنها را به سلاحهای مدرن آمریکائی مسلح سازند. استدلال عمده آنها اینست که فقط از این طریق می توان جلوی «تجاوز روسیه » را در اوکرائین گرفت. زیرا اگر نتوان جلوی این «تجاوز» را گرفت، آنگاه روسیه ترغیب خواهد شد تا با همین روش دیگر جمهوری های سابق اتحاد شوروی را نیز یکی پس از دیگری و همیشه به بهانه حفاظت از جان اقلیت روس زبان ها که در این کشورها زندگی می کنند، تحت کنترل خود در آورد.
در واشنگتن تعداد جنگ افروزان و کسانی که مشتاقند خود را طراح نظریات راهبردی بدانند، در رهبری هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه زیاد اند و همه از نظریه دومینو حمایت می کنند. جنگ طلب ها که آنها را «عقاب » می خوانند. آنها به گزارشی تکیه می کنند که در همین اواخر یک گروه هشت نفره از مقامات برجسته پیشین و باصطلاح «بیطرف» تهیه کرده اند. یکی از معروف ترین نویسندگان این گزارش Michele Flournoy است که از همکاران برجسته پنتاگون در گذشته است و قرار است که اگر هیلری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری برنده شود وزارت دفاع آمریکا به او سپرده شود، یکی دیگر دریا دار بازنشسته آدمیرال James G. Stavridis یکی از فرماندهان برجسته ناتو در گذشته است، نفر دیگر Ivo Daalder است که در دور اول ریاست جمهوری اوباما سفیر آمریکا در ناتو بود.
این گزارش به دستگاه رهبری آمریکا توصیه می کند معادل سه میلیارد دلار سلاح کشنده و تجهیزات در اختیار دولت اوکرائین بگذارد، ازجمله راکتهای ضد تانک، زره پوشهای صحرائی، هواپیماهای بی سرنشین جاسوسی و دستگاههای رادار، که قادرند بسرعت محل شلیک خمپاره های طرف مقابل را تشخیص دهند و امکان ضربه متقابل را فراهم آورند. آنها می گویند که فقط از این طریق است که می توان به نیروی های نظامی اوکرائین امکان داد که هم به نیروهای دفاعی باصطلاح «جدائی طلبان» شرق اوکرائین و هم به نیروهای روسیه که گویا در آنجا هستند چنان تلفات سنگینی وارد آورد که بزانو در آیند و مجبور به امضای » قرارداد صلح»ی گردند که آمریکا جلوی آنها می گذارد. این گزارش در عین حال هشدار می دهد که » اگر آمریکا و ناتو به حد کافی از اوکرائین پشتیبانی نکنند، مسکو به این نتیجه خواهد رسید که تاکتیکی که بکار می برد درست است و می تواند آن را در جای دیگر نیز بکار بندد. گزارش اینطور ادامه می یابد » انچه بویژه نگران کننده است عملیات روس ها برای بی ثبات کردن استونی و لتونی است که در هر دو آنها یک اقلیت روسی زندگی می کنند و هر دو کشور عضو ناتو هستند».
علت واقعی اصرار واشنگتن برای ارسال اسلحه به اوکرائین می تواند این نگرانی باشد که آلمان و فرانسه حاضر به پیروی از مشی بسیار خطرناک «عقاب» های آمریکا نشوند. ارسال تسلیحات برای دولت کیف نه تنها اجرای راه حل دیپلماتیکی که آلمان و فرانسه برای اوکرائین شرقی به آن دست یافته اند غیرممکن خواهد ساخت، بلکه سبب تشدید جنگ و گسترش جغرافیائی و کنترل ناپذیر آن خواهد شد. قربانیانی که همه در این جنگ خواهند داد از جمله جوانان بیگناهی که مجبور به خدمت سربازی در ارتش اوکرائین خواهند شد هزینه ایست که واشنگتن با میل حاضر به قبول آن هست، مشروط بر این که آمریکا به هدف خود برسد، یعنی: اروپای غربی و روسیه را به جان هم اندازد و از این طریق روسیه را بزانو آورد.
https://www.jungewelt.de/2015/02-12/036.php?print=1
