اگر حمل به چپ روی نشود: باخت

اگر حمل به چپ روی نشود: باخت

یاکوب اَوگ اشتاین: اشپیگل آنلاین

برگردان: ظفر دخت خواجه پور

علیرغم آتش بس آنجلا مرکل در اوکراین بازنده است. او نتوانست به آمریکائیها و روسها بقبولاند که از طعمه خود دست بکشند. آنچه باقی می ماند یک کشور تجزیه شده است.

فقط یک آتش بس: اینست نتیجه یِ ساعتها نشست ومذاکره رؤسای سیاسی کشورهای روسیه، اکراین، فرانسه و آلمان؛ نه چیزی بیشتر نیست. بعد از آن شب وضعیت موجود در اکراین را می شود با یک کلمه توصیف کرد: مأیوسانه. این کشور از هم می پاشد. در مسولیت این وضعیت آمریکائیها وروسها با اکراین شریکند. تلاشهای اروپا برای برقراری صلح ومنطق بیهوده بود. چیز زیادی از صحبتهای خانم صدر اعظم ما به خاطر نمی ماند. در فن سخنوری مهارتی ندارد. مثلا یکی از سخنان پارسال اوست که گفت:

” ولادیمیر پوتین در د نیائی دیگر زندگی می کند.” حالا ما دیگر می دانیم که او در آنجا تنها نیست. باراک اباما هم با اوست. این دنیای سیاست قدرت است که در آن همانطور که روسها، بهمان صورت هم آمریکائیها، آن را خوب می شنا سند. فقط مرکل آلمانی در آن غریبه است.

مرکل در برداشت توانائی هایش در مورد این بحران دچار اشتباه شده است، چیزی که تا بحال کمتر برای او پیش آمده بود. روسها و آمریکائیها حاضر نیستند که اوکراین را بحال خود بگذارند ودر اِین مورد، قدرتمند ترین خانم اروپا هم، نمی تواند چیزی را عوض کند. برسر اوکراین چه آمده است؟ این کشور به صورت طعمه ای برای قدرتهای بزرگ در آمده. روسها وآمریکائیها در تعئین مرز بین شرق وغرب، برسر اوکراین در کشمکش اند تا آنکه نهایتا این کشور پاره پاره شود. چه کسی خیال میکند که هنوز می شود از تجزیه این کشور جلوگیری بعمل آورد؟ حتا در اروپا هم مرزها ابدی نیست . مسئله اوکراین تا بحال سخت ترین شکست مرکل بوده است.

اوکراین در عمل تجزیه شده است

تنها نتیجه ای که از آن میتوان گرفت فقط یک چیز است و این که اروپا از آن درس عبرت گرفته و با آن بسازد. اوکراین عملا تجزیه شده است. به هر حال دیگر تقاضای دوسال پیش” باروسو” رئیس پیشین کمیسیون اروپا از اوکراین محلی از اعراب ندارد که گفته بود: این کشور بین روسیه و اروپای متحد باید یکیشان را انتخاب کند.

غرب اوکراین تحت الحمایه آمریکا می شود وشرق آن تحت الحمایه روسیه. بهر حال روسها مدت زیادی است که در یک جمهوری خلقی( کریمه–م) تازه بوجود آمده حضور دارند و حالا هم یک مقام نظامی آمریکائی اعلام کرده است که در ماه مارس یک گردان از مستشاران نظامی به طرف اکراین بحرکت در می آید.این ها همان “تعلیم دهندگان” معروفی هستند که آنها را در کشورهای وابسته آمریکای لاتین دیده ایم.

آیا راه سومی هم وجود داشت ؟ مردم اوکراین مایل به عضویت در کشورهای متحده اروپا واز آن مهمتر ناتو نبودند. به محض آن که “کاتیا کیپینگ“، رئیس حزب چپ آلمان، پیش از نشست سران مینسک این حقیقت را دو باره خاطر نشان ساخته وبر آن تأکید کرد، در شبکه های اینترنتی مورد تمسخر قرارگرفت.: “به این خانم آلمانی خود بزرگ بین چه که در حق حاکمیت یک کشور دخالت می کند؟ ” حال آن که خانم “کیپینگ” چیزی غیر از آنچه “فرانک–والتر اشتاینمایر” وزیر امور خارجه، در نوامبر گذشته گفت، نگفته است:” من همکاری اوکراین با ناتو، نه عضویت در آن را، درست می دانم.” در این مورد آلمانیها تنها وبدون ایالات متحده آمریکا پیش قاضی رفتند. آمریکا در نظر ندارد که اوکراین را به بلوک کشورهای آزاد راه دهد و وزارت امور خارجه آمریکا تا بحال به سؤال درباره عضویت اکراین در ناتو آشکارا جواب نداده است.

چند روز پیش اباما فکر صدور اسلحه ” لیثل دفِنسیو ویپن– به انگلیسی” یعنی سلاح دفاعی کشنده، به اکراین را به اطلاع عموم رساند.

ما در عصری زندگی می کنیم که اخلاق سر بار سیاست است. حقیقت خاموش این است که آمریکا در مورد توازن در اروپا تصور خاص خودش را دارد. آنها از ما سؤال نمی کنند. برای ما کشمکش بخاطر اکراین بسان بحران در کوبا ست. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال1962 تلاش کرد راکتهای اتمی را جلو در خانه یِ آمریکا بگذارد، توازن جهان بهم ریخت. بهمین دلیل ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در آستانه یک جنگ هسته ای قرار گرفته بودند. تلاش برای ایجاد جبهه یِ مقدم غرب در اکراین همان عکس العمل را از طرف روسیه بدنبال دارد.

خانم نویسنده ” دانیل دان” نوشته است “جهان از هم پاشیده است و شکل مناسبی بخود خواهد گرفت.” ودر این باره می نویسد: “از 1999 مرزها یا از بین رفته و یا تغییر کرده اند– مثلادر داخل آلمان–در اتحاد جماهیر شوروی–در چکسلواکی و در یوگسلاوی– خوب، پس به اوکراین هم شکل حکومتی دیگری داده میشود. یک تغییر مرزی مشروع اجتناب ناپذیر است، اگر دو طرف در گیر در اوکراین، همان طور که شنیده می شود، نتوانند با هم کنار آیند. این نباید آخرین تغییر در یک ربع قرن بعد باشد.”