وحشت میان دوستان متحدی که نمی توانند یکدل بمانند!

یونگه ولت

گزینش و ترجمه رضا نافعی

منتشر شده در آينده ما

آن عامل اصلی که اردوگاه غرب را در کنار هم نگاه می دارد جنگ های مشترک آنهاست. افزایش مستمر تعداد چالش های مسلحانه در عرصه جهان، تا کنون کار دشواری نبوده است. تسلیحات بیش از حد آمریکا و ناتو، شبکه پایگاههای نظامی آمریکا در سراسر جهان و همچنین برنامه تسلط بر مجموعه ارتباطات میلیاردها مردم جهان که احتمالا، تا کنون تامین شده است، همه اجزاء تشکیل دهنده آن عامل اصلی گرد آورنده هستند. از مبارزه با «بوکوحرام» در نیجریه، از کلمبیا تا جنگ در اوکرائین از این امکانات استفاده می شود. آنچه باصطلاح جامعه ارزش ها خوانده می شود در همه جا دست درکار است.

معهذا نمایش همبستگی میان کشورهای عضو این اردوگاه همیشه کار آسانی نبوده است. یک نمونه آن اشغال عراق در سال 2003 و نمونه دیگر حمله نظامی به لیبی در سال 2011 است. اما دست آخر بنحوی «ائتلاف داوطلبان» شکل گرفته است، بویژه در اروپای شرقی، که حکومت های دست نشانده آمریکا، همیشه برای ایجاد شکاف در اروپا و برای فعالیت علیه روسیه آماده اند. اما آن کشورهائی هم که نمی خواستند برای این لشگرکشی ها سرباز بفرستند از آن جنگها حمایت کردند، مانند آلمان.

سال گذشته در کنفرانس امنیت مونیخ گفته شد که سربازان این کشور ها نیز باید درجنگ های آینده شرکت کنند. در سال 2014 سربازان آلمانی راهی خاورمیانه و آفریقا شدند. آنطور که خانم وزیر جنگ آلمان اظهار داشت «وحدت عمل و اراده» باید به اثبات برسد، در غیر اینصورت احترام آنها که از جهان چیزی ندارند، تحلیل خواهد رفت.

این شکل زندگی غربی تا زمانی ممکن بود که برافروختن جنگ ها مجازاتی در پی نداشت، تا زمانی که میان هزینه و سود تناسبی مثبت وجود داشت، تا زمانی که میدان های جنگ به حد کافی از آمریکا و اروپا دور بودند و زیاد وسعت پیدا نمی کردند. یک دلیل دیگر نیز که این شیوه عمل را ممکن می ساخت اعتقاد به ایدئولوژی «نژاد برتر» بود که در میان مردم فرانسه و اهالی کشورهای صنعتی انگلیسی زبان ریشه های عمیق دارد و ابزاری بود که از آن در تمام کشورهای غربی برای خاموش کردن اعتراض و یا حتی مخالفت با جنگهای دائمی استفاده شده است. در این کشور ها کنار نهادن حقوق بین المللی و قبول این که حق با کسی است که زور دارد، پذیرفته می شود.

اما در حال حاضر عواملی در کارند که یکدستی جامعه ارزش های جنگی را با خطر مواجه ساخته :

روسیه در سال 2013 در مورد سوریه نشان داد در موقعیتی قرار دارد که می تواند مانع اجرای نقشه قطعی آمریکا برای وارد آوردن ضربه نظامی به سوریه گردد. آن چیزی که غرب به اسم حکومت در کیف برسرکار آورد کوچکتر از آنست که بتواند مجری نقشه های جنگی غرب علیه همسایه شود. صحبت هائی که برای ارسال اسلحه به نئوفاشیست های سبک مغز در «کیف» پایتخت اوکرائین در جریان است حتی کسی مانند صدر اعظم آلمان را که معمولا با میل و علاقه تن به اجرای هر خواست سخیف آمریکا می دهد، بر آن داشته که به اظهار نظرهای اندکی ناخشنودانه روی آورد. آیا ممکن است که وحشت از دوستان کیف و واشنگتن سبب سفر او به مسکو شده باشد؟ با این همه، استقرار صلحی با دوام در برنامه نیست.

http://www.jungewelt.de/2015/02-07/061.php