جورج پِتِر اشمیتز: اشپیگل انلاین

برگردان: ظفردخت خواجه پور

شکاف در اروپای متحد، دعوای حل نشده با پوتین وتهدید جدید حکومت اسلامی و اینکه چه کسی حالا دیگر می تواند حکومت کند، موضوعات مورد سوال اقتدارگرایان از خود در کنفرانس مونیخ است.

رئیس جمهور روسیه به این کنفرانس نخواهد آمد ولی در باره او زیاد بحث خواهد شد.

وقتی» ولفگانگ اشینگر» رئیس با تجربه کنفرانس امنیتی مونیخ در مورد موضوع اصلی پنجاه ویکمین نشست این کنفرانس در» بایریشن هوف» سخن می گوید ، دروهله اول از «جان بایدن» معاون رئیس جمهور آمریکا، «مرکل«صدر اعظم آلمان و حدود 20 نفر دیگر از سران و رؤسایِ کشورها و60 نفر از وزرای خارجه و دفاع که برای شرکت در کنفرانس اعلام آمادگی کرده اند، سخنی به میان نمی آورد.

نه، او فقط موضوع برنامه ریزی شده برای صبح شنبه را که بی ضرروخطر به نظر می رسد، مطرح می کند با این عنوان: – مباحثه در باره یِ موقعیت جهان در 2015

در این کنفرانس «مارتین شولز» رئیس پارلمان آلمان، «یان آلیسون» معاون دبیر کل سازمان ملل، «جورج سوروس«، میلیاردر آمریکا و «کومی نِیدو» رئیس صلح سبزها شرکت دارند. بله، نه فقط، روسای تصمیم گیرنده کشورها.

ولی آنها هم در باره پرسش مهم امسال درکنفرانس مونیخ بحث می کنند که: نظم جهان ما چگونه باید باشد واینکه اصلا نظمی وجود دارد؟

«اشینگر» می گوید: «موضوع اختلال در نظم جهانی همه جا به کانون دستور کار سیاسی برگشته است که این برای کنفرانس او خوب است ولی برای جهان کمتر؛ چرا که در حقیقت بحرانها در مرکز وقایع 2015 قرار دارند.

از این رو از کنفرانس مونیخ برای دیپلماسی بحرانها هم استفاده می شود. «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا به سفر می رود تا با همکاران اروپائیش به پیشرفت در مسئله اتمی ایران برسد و درمورد شکل نو ترور و حکومت اسلامی بحث کند.

خانم مرکل مدیرحل و فصل بحرانها

«بایدن» معاون ریاست جمهوری آمریکا در نظر دارد که در مورد صدور اسلحه به اوکراین به تبادل نظر بپردازد. تازه خانم مرکل در حالی که فرانسوا اولاند او رادر یک تور مسافرتی در خدمت دیپلماسی برق آسا به اوکراین وبعد روسیه همراهی کرده است، بر می گردد.

«جورج سوروس» (میلیاردر آمریکائی –م) که «موسسه جامعه باز» او(موسسه ای که با هدفی مشخص پی ریزی واز نظر مالی حمایت می شود–م) بخصوص در اوکراین فعال است، خانم مرکل را بخاطر تلاشش درجهت پیشرفت حل مسئله اوکراین می ستاید: «خانم صدر اعظم در مسئله اوکراین خطر کرد و توانائی خود را به عنوان یک خانم سیاستمدار ثابت نمود ونقش آلمان را با هژمونی خیر خواهانه در اروپا با مهارت اجرا کرد.» او که یکی از منتقدان سیاست ارزی یوروئی مرکل است، نمی تواند از کمی کنایه زدن هم پرهیز کند: » چه خوب می شد اگر خانم مرکل تلاش مشابهی در مورد اصلاح سیاست ریاضت اقتصادی وخروج از حوزه یورو از خود نشان می داد.»

زیرا گفتگو در مورد یونان و اتحادیه اروپا در بحبوحه زمانی بحران ها به طور کلی بر بحث های کنفرانس مونیخ تاثیر گذار است.

یکی از این دلائل می تواند این باشد که چرا آمریکائی ها در حال حاضر فشار بر بحران اوکراین را افزایش می دهند و موقعیت اوکراین را به عنوان یک مسئله داخلی اروپا نمی بینند. وقتی که پوتین کوشش کرد که کشور های مواجه با بحران اقتصادی اروپا مثل یونان را به طرف خود جذب نماید، آنها به یگانگی واتحاد اروپا شک کردند.

«الکسیس سیپراس» درست بعد از انتخابش به عنوان رئیس حکومت یونان، نا رضایتیش را ازتحریم اقتصادی روسیه بیان کرد. او با پذیرفتن سفیر روسیه به آتن مخالفتش را با تحریم نشان داد. در این میان به نظر می رسد که حکومتش می خواهد

بر روی بحث در مورد بدهی ها تمرکز داشته باشد.

ولی «سوروس» معتقد است که » طبیعتا رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین می خواهد به اتحاد غرب واروپا لطمه بزند ومی گوید من فکر می کنم که دولت یونان از این موضوع به عنوان گروئی در مذاکراتش با اتحادیه اروپا در جهت تغییر برنامه بدهی ها استفاده کند . ولی باید یونان براین امر واقف باشد که رفتنش به سمت پوتین، یک خودکشی است. اگر اروپائی ها اتحادشان را حفظ کنند، پوتین مجبور به تغییر سیاستش خواهد بود.

تصمیم گیری قاطع برعلیه پوتین

به این ترتیب ممکن است مونیخ جائی برای گفتمانی بنیادی باشد که چگونه اروپائی ها با هم یکی باشند تا بتوانند بر علیه روسیه قاطعانه تصمیم بگیرند و تا چه حد آمریکائی ها آنها را در این مورد تایید می کنند.

«بایدن» در سخنانش در کنفرانس بین المللی مونیخ به شرکتش در این کنفرانس در سال 2009 یعنی از جمع حکومتیان آمریکائی، گریزی خواهد زد به این معنی که آن موقع این نظریه خوش بینانه را بین اروپائیان رواج داد که باراک اباما وخودش به عنوان نماینده او یک دوران جدیدی را معرفی کرده اند.

حالا بعد از شش سال موقع مناسبی برای ارائه لیستی از تغییرات جهانی از آن موقع به بعد است. در واشنگتن این پرسش مطرح است که چگونه جامعه اقیانوس اطلس به چالشهای جدید عکس العمل نشان خواهد داد.

«بایدن در باره موفقیت های آمریکائیان واروپائیان دربرقراری نظم نوین جهانی در بیشتر از یک دهه، صحبت خواهد کرد، نظم نوینی که کشور هائی مانند روسیه را حالا مورد سوال قرار می دهد.

در حاشیه کنفرانس دیدارهای «بایدن» با صدر اعظم آلمان و «پترو پروشنکو» رئیس جمهور اوکراین، برنامه ریزی شده است.

مقامات آمریکائی می گویند که آلمان هم از نظر سیاسی وهم از نظر مالی نقشی مهم در حل بحرانها داشته است.

در واشنگتن گفتگو با مرکل در مونیخ را به مثابهِ آغازی برای ملاقات کاری مرکل با اباما در دوشنبه آتی می نگرند. یک مقام ارشد ایالات متحده می گوید: ما هم اکنون وضعیتی بسیار حساس از دیپلماسی بحران را تجربه می کنیم. بله دیپلماسی بحرانها.