تارنگاشت عدالت
نویه راینیشه تسایتونگ
٧ ژانویه ٢٠١۵
پارلمان اوکرائین هفته گذشته طرح بودجه ٢٠١۵ را به تصویب رساند. بنابرابتکار وزیر دارائی جدید، خانم «ناتالیا جارسکو» که در ایالات متحده به دنیا آمده و در آنجا رشد یافته، قرار است که قبل از هرچیز از مخارج بخشهای اجتماعی و فرهنگی کاسته شود. کمکهای امدادی به قربانیان حادثه چرنوبیل به همان شکل کوتاه خواهد شد که تحصیل رایگان و یا تامین بهداشتی. سیاست ریاضت اقتصادی شدید به ویژه دامنگیر بازنشستگان خواهد شد.
اگر بخواهیم حرف نخستوزیر اوکرائین، آرسنی جازنیوک را باور کنیم، اوکرائین هم اکنون روی خط سبقت به سوی اتحادیه اروپا در حال تاخت است. در آغاز سال جدید نیز او مثل ماههای گذشته به اهداف بلندپروازانه کشور اشاره کرد و گفت که اوکرائین (کشوری که هم اکنون بر لبه پرتگاه ورشکستگی قرار دارد!) به یکی از کشورهای نمونه عضو اتحادیه اروپا تبدیل خواهد شد. او در سخنرانی خود به مناسبت سال جدید میلادی با شعف و سرور وعده داد: «خانواده اوکرائینی ما یک عضو شایسته خانواده اروپائی خواهد شد. با پاسپورت اوکرائینی و تبعیت اوکرائینی. و با این پاسپورت شهروندان ما باید بلامانع در سطح اتحادیه اروپا رفت و آمد کنند.»
ولی گذشته از الفاظ دهان پرکن «خانواده اوکرائینی»، اگر قرار باشد که کمربندها سفتتر بسته شود، لطفاً کمربند اقشار ضعیف اجتماع. از این رو «مجلس اعلاء» Rada بودجه سال ٢٠١۵ را که محدودیتهای شدیدی را در بخشهای اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته به تصویب رساند. جازنیوک و رئیس جمهور پروشنکو تهدید کردند که درصورت عدم تصویب لایحه بودجه از طرف مجلس، استعفاء خواهند داد. به همین دلیل از بحثهای «زائد» خودداری شد و لایحه بودجه در طی دوساعت با اکثریت آرائ ٢٣٣ نماینده به تصویب رسید.
تنها احزاب کوچک اپوزیسیون مثل حزب رادیکال رسماً و علناً با لایحه بودجه مخالفت کرده و آنرا مورد انتقاد قرار دادند. رئیس بلوک اپوزیسیون «ایگور بویکو» نحوه رایگیری را مغایر با قانون اساسی اعلام کرد.
البته وقتی که خانم ناتالیا جارسکو وزیر دارائی اوکرائین که در سال ١٩۶۵ در شیکاگو به دنیا آمده و سابقه مدیریت در بانکهای اعتباری ایالات متحده آمریکا را دارد در دسامبر ٢٠١۴ طرح ٢٠ صفحهای خود در مورد امکانات تقلیل و صرفهجوئی در بودجه را ارائه داد، مقاومت و انتقادی صورت نگرفت. و این طرح، که طرح بسیار دردناکی است، به شیوه آشنای نئولیبرالی عمدتاً فقیرترین فقرا را نشانه گرفته است.
مثلاً تضمین تحصیل رایگان و یا تامین بهداشتی که در قانون اساسی به ثبت رسیده قرار است که لغو گردد و همینطور تحصیل اجباری از ١١ سال به ٩ سال تقلیل یابد و تغذیه رایگان در مدارس که تاکنون مرسوم بود به عنوان «رویکرد لوکس» قطع گردد. برای آنکه از تعداد معلمین و استادان کاسته شود، به حجم کار و مسئولیتهای آنان افزوده خواهد شد و بورس مدارس و دانشگاهها نیز از بین خواهد رفت.
حتا قربانیان حادثه چرنوبیل و بازنشستگان از شهوت صرفهجوئی نئولیبرالی خانم یاروسکوی آمریکائی در امان نخواهند ماند. حقوق بازنشستگی قربانیان حادثه چرنوبیل یا کلاً یا حداقل بخشاً قطع خواهد شد. وزیر دارائی تازه به دوران رسیده گام بیرحمانه دیگری را نیز در نظر دارد و آن لغو جبران تورم اتوماتیک حقوق کلیه بازنشستگان « تا مرحله تثبیت اقتصاد کشور» است. در حال حاضر نرخ تورم ٢٠درصد است و حقوق بازنشستگان به سختی کفاف زندگی آنها را میکند.
هزینه تحققبخشیدن به رویاهای نخبگان سیاسی نوین اوکرائین در مورد اتحادیه اروپا و ناتو به گردن کسانی نهاده شده که بینواتر از همه هستند: بیماران، کودکان، سالخوردگان و قربانیان حادثه چرنوبیل. اگر پیشنهادات ترویکا در مورد یونان و دیگر کشورهای جنوب اروپا را به خاطر آوریم، میبینیم که اوکرائین حداقل در مورد انتخاب سیاست ریاضت اقتصادی به حق طبق استاندارهای جاری اتحادیه اروپا عمل میکند.