پرش به محتوا

هشدار ريیس‌جمهور روسیه ولادیمیر پوتین

rtztr541منبع: دنیای جوان

تارنگاشت عدالت

 

ولادیمیر پوتین، ر‌يیس‌جمهور روسیه نگران سقوط جهان به قعر هرج‌ومرج و آشوب است. او طی سخنانی بعضاً پرشور، از آمریکا و اروپا خواستار «رفتار عاقلانه» و پایان بخشیدن به روند پایان‌ناپذیر تک‌روی‌های سیاسی آن‌ها شد. هم‌زمان با آن پیشنهاد کرد، که سازمان ملل متحد، سازمان امنیت و همکاری اروپا OSZE و همین‌طور پیمان‌های محلی تقویت شود تا گرایشات بی‌ثبات‌کننده سیاست‌های جهانی مهار گردد. به نظر او سیستم جهانی و منطقه‌ای موجود امنیتی توان جلوگیری تکان‌های موجود را ندارد، زیرا ضعیف و دفرمه شده است.
 
پوتین در فرمولبندی‌های خود (که اگر بسیار جدی نبود، ممکن بود آن را تمسخرآمیز نامید) برای ایالات متحده حساب می‌کند که سیاست‌های بین‌المللی این کشور- از پرورش طالبان و القاعده در افغانستان گرفته تا بی‌ثبات‌ کردن عراق، لیبی و سوریه- چه آشوب و هرج‌ومرجی در جهان به وجود آورده است. در این کشورها «ایالات متحده (…) مانند دوران خوب گذشته گردان‌های تروریستی را مستقیماً با پول و اسلحه مجهز کرد. (…) این شورشیان از کجا پول، اسلحه و کارشناس نظامی آورده اند؟ همه این چیزها از کجا می‌آید؟»
به گفته پوتین، بین قدرت نظامی داعش و ویرانی ساختارهای دولتی در عراق صدام حسین رابطه مستقیمی وجود دارد. اگر کسی ده‌ها هزار حرفه‌ای نظامی را از کار بیکار کند، نباید از این‌که آن‌ها توانايی‌ها و دانش خود را در خدمت کار دیگری قرار دهند، متعجب شود. روسیه در آن زمان توصیه کرد که باید در رفتار خود در عراق با ملاحظه و احتیاط رفتار کرد، ولی متأسفانه کسی این هشدارها را به گوش نگرفت.

حکم پوتین در این سخنرانی در مورد رهبری کنونی ایالات متحده آمریکا نابودکننده بود: رفتار این کشور مانند یک «تازه به دوران رسیده» است که نمی‌تواند پیروزی خود را در جنگ سرد عاقلانه هضم کند و اکنون دچار خودبزرگ‌بینی بیمارگون گردیده: «گاه این احساس پدید می‌آید که همکاران و دوستان ما مدام با نتایج ناشی از سیاست‌های خود دست به گریبانند، تمامی قدرت خود را صرف از بین بردن خطراتی که خود خالق آن بوده‌اند، می‌کنند و هر روز بهای بیش‌تری برای این کار می‌پردازند.»

پوتین یک بار دیگر خروج آمریکا را از پیمان منع تولید موشک‌های ضدموشک بالیستیک در سال ٢٠٠٢ مورد انتقاد قرار داد. هرکس که بخواهد توانايی رقیب احتمالی خود را در امکان استفاده از ضربه دوم از بین ببرد، مظنون خواهد بود که در نظر دارد ضربه اول را وارد کند. پوتین تکامل و تولید بمب‌های هوشمند را عاملی برای بی‌ثبات کردن وضعیت سیاسی نامید. به نظر او این‌گونه بمب‌ها به خاطر قدرت تخریب خود با سلاح‌های کشتارجمعی سنتی قابل مقایسه است. هرکس که این سلاح‌ها را در اختیار نداشته باشد، دچار وسوسه خواهد شد تا «ضربه اول خلع‌سلاح کننده جهانی» را وارد آورد.
 
اما سخنرانی پوتین با وجود تشخیص بی‌تعارف او، نهایتاً یک «هشدار عاجلانه» بود. هرکس که توقع داشت، پوتین تهدید خواهد کرد، اشتباه کرده بود. روسیه نخواهد گذارد که منطق رودررويی به آن تحمیل شود. روسیه به اصول تجارت آزاد جهانی وفادار خواهد ماند و مثل دوران اتحاد جماهیر شوروی سعی به ایجاد بی‌نیازی از جهان نخواهد نمود و روابط اقتصادی و تجاری خود را با اروپا نیز قطع نخواهد کرد. این‌که مسکو روابط خود را با کشورهای آسیای شرقی توسعه می‌بخشد، به رشد و توانايی اقتصادی این کشورها مربوط است و به هیچ‌وجه به معنی دور شدن از اروپا نیست.
پوتین راه خروج از روابط بین‌المللی کنونی را که روزبه‌روز خصلت اغتشاشی بیش‌تری به خود می‌گیرد، در رسیدن به یک سیستم امنیت بین‌المللی نوین می‌داند. روسیه همواره آماده شرکت در مذاکرات مربوطه است، البته به این شرط که این مذاکرات جدی، منطقی و بدون تزویر و ریا صورت گیرد.
پوتین صریحاً از داشتن انگیزه‌های ابرقدرتی روسیه فاصله گرفت و تأکید کرد روسیه علاقه‌ای به ایفاء نقش ویژه بین‌المللی ندارد و در صدد بنای امپراتوری نیز نیست. البته روسیه توقع دارد که دلایل و منطقش مورد توجه قرار گیرد و منافعش در نظر گرفته شود. در چارچوب بین‌المللی باید به جای «بازی بی‌قاعده» که در حال حاضر مرسوم شده، مجدداً یک سیستم سیاسی قراردادی قابل اعتماد جایگزین گردد. این عمل اول در سال ١٩۴۵ و برای بار دوم در چارچوب کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا در دهه ٧٠ با موفقیت به اجرا درآمد. این وظیفه باید اکنون نیز برای سومین بار عملی گردد.
%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: