منبع: روزنامه مردم (پکن)
تارنگاشت عدالت
طبق گزارشارت رسانه‌ها، لوئیزا گریو، سرپرست «موقوفه ملی برای دموکراسی» ایالات متحده، چند ماه پیش، برای گفت‌وگو در باره جنبش، با افراد کلیدی «[منطقه] مرکزی را اشغال کن» ملاقات کرده است. لوئیزا گریو معاون رئیس «موقوفه ملی برای دموکراسی» و مسؤول برنامه‌های آن در آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا است. طی سال‌های بسیار، نام او مکرراً در گزارش‌ها درباره «استقلال تبت»، «ترکستان شرقی»، «جنبش دموکراسی» و دیگر نیروهای بی‌ثبات کننده امور چین و مداخله‌گر در دولت چین، ظاهر شده است. او همچنین میزبان یا شرکت‌کننده در کنفرانس‌ها درباره «بهار عربی» و «انقلاب‌های رنگی» مناطق دیگر بوده است.
بعید است که ایالات متحده به برانگیختن جنبش «مرکزی را اشغال کن» اذعان کند، همانطور که به تحریک دیگر نیروهای ضد چین اذعان نکرده است. ایالات متحده این فعالیت‌ها را بمثابه «دموکراسی»، «آزادی»، «حقوق بشر»، و دیگر ارزش‌ها توجیه می‌کند.
رسانه‌های همگانی ایالات متحده علاقه استثنایی به «مرکزی را اشغال کن» نشان داده‌اند. گزارش‌ها و اظهار نظرهای آن‌ها مملو از تأیید و ستایش است. «مرکزی را اشغال کن» بمثابه یک جنبش هوادار دموکراسی، و نسخه هنگ‌کنگی «انقلاب رنگی» ترسیم می‌شود. آن‌ها به جنبش «انقلاب چتر» لقب داده‌اند. آسوشیتدپرس مقاله‌ای به نام «انقلاب چتر: اعتراضات در هنگ‌کنگ گسترس می‌یابد» منتشر کرد، «انقلاب چتر» در صفجه اول تایمز آسیا ظاهر شد، و گزارش وال استریت ژورنال به نام «بیداری دموکراتیک هنگ‌کنگ» می‌گوید: «برای سال‌ها مردم هنگ‌کنگ از درگیری مستقیم با پکن به این امید احتراز کردند که مقامات چین شاید به آن‌ها دولت خودشان را بدهند. آن‌ها اکنون پی برده‌اند که تنها شانس‌شان برای دموکراسی این است که آن‌را بطلبند.»
سه سرکنسول سابق ایالات متحده در هنگ‌کنگ اخیراً مشترکاً یک نامه سرگشاده در انتقاد از نظام معرفی نامزدها برای رئیس اجرایی هنگ‌کنگ منتشر کردند. این صرفاً وضعیت سیاسی در هنگ‌کنگ را حتا بدتر کرد.
این اجتناب ناپذیر است که این حرکت‌های جدید از جانب دولت، سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌های ایالات متحده در پیوند با درگیری ایالات متحده در «انقلاب‌های رنگی» در کشورهای مستقل همسود، خاورمیانه، شمال آفریقا و جاهای دیگر درنظر گرفته شوند. ایالات متحده ادعا می‌کند که «ارزش‌های جهانی» «دمکراسی»، «آزادی»، و «حقوق بشر» را ارتقاء می‌دهد، اما در واقع ایالات متحده صرفاً از منافع استراتژیک خود دفاع می‌کند و دولت‌هایی را که «نافرمان» می‌داند، تضعیف می‌کند. در منطق ایالات متحده یک کشور «دموکراتیک» کشوری است که امور خود را برطبق منافع آمریکا اداره می‌کند.
نتایج «انقلاب‌های رنگی» آمریکا را دشوار بتوان پیروزی دانست. معلوم شد «بهار عربی» یک «زمستان عربی» است و «سیاست‌های خیابانی» اوکرائین به درگیری‌های متوالی منجر شده‌اند. شواهد کمی از وجود دموکراسی واقعی در این کشورها بچشم می‌خورد، اما ایالات متحده چشم خود را برا این می‌بندد.
ایالات متحده ممکن است از طعم شیرین مداخله در امور داخلی دیگر کشورها لذت ببرد، اما در مورد هنگ‌کنگ شانس کمی برای غلبه بر عزم دولت چین برای حفظ ثبات و شکوفایی دارد.
———————
و برای اطلاع از درجه بازتاب «اِپُک تایمز فارسی» در میان «سبز»های ایران، بعنوان نمونه نگاه کنید به «خودزنی پکن برای انقلاب چتر» در روزنامه «مردمسالاری»
