استیو فلیپس و دان بارِت
پنجم ژوئیه 2014
World Socialist Web site
در این پائیز، سیراکیوز، نیویورک به لیست هنوز هم کوچک، ولی در حال رشد مدارس دولتی، که اختصاص داده شده به آموزش دانش آموزان به منظور خدمت سربازی در نیروهای مسلح ایالات متحده، خواهند پیوست.
در ماه آوریل گذشته، مرکز آموزشی منطقه ای سیراکیوس (اس سی اس دی) بسته شدن دبیرستان فاولر در بخش فقیر نشین غربی را به تصویب رساند و تبدیل آن به آکادمی رهبری خدمات عمومی (پی اس ال ای) شد، که در آموزش دانشجویان در خدمات نظامی گری تمرکز خواهد داد، که در اداره امنیت ملی، یا به عنوان افسر پلیس یا آتش نشان اشتغال یابند.
در ایالات متحده، 18 آکادمی نظامی به عنوان بخشی از سیستم مدارس دولتی وجود دارد. تعداد شش تا از این مدارس در شهر بزرگ شیکاگو قرار دارند. کلیه این مدارس به سپاه آموزش افسران ذخیره (ریزرو) نوپا (جی آر اُ تی سی)، که اهدافشان عبارتند از تلقین دانش آموزان با « میهن پرستی »، « اطاعت از قدرت »، و افزایش روزافزون « احترام به نقش نیروهای مسلح ایالات متحده در حمایت از اهداف ملی. »
بسیاری از این مدارس در محله های طبقه کارگر و فقیر نشین قرار دارند و تکیه بر عدم وجود گزینه های شغلی و کالج برای دانش آموزان که از این طریق به آنها فشار وارد می سازند که به نیروهای مسلح بپیوندند.
بخش غربی سیراکیوس چنین منطقه ای است. فقر و فاقه سراسر این منطقه شهر را که با افزایش نا برابری در برنامه « بهبود اقتصادی » اوباما، و با سطوح متناوبی از فقر، به ویژه در میان کودکان می باشد، فرا گرفته است. فقر خردسالان به 50 در صد می رسد و برای کسانی که در سنین 24 – 18 می باشند – یعنی کسانی که درست از دبیرستان فارغ التحصیل شدند – در صد بیکاری به دو سوم می رسد. (نگاه کنید به « سیراکیوس، خانه سازی نیویورک در مخروبه » و « صنعت زدائی و بیکاری در سیراکیوس، نیویورک »).
فرصت های شغلی برای دانش آموزان تنگ دست و آسیب پذیر بسیار معدود و اندک و مشاغل مناسب و معقول نیز معدود می باشند. در نتیجه آنها را به خاطر فقر زدگی در معرض هدف خدمت سربازی اجباری برای نیروهای ارتش و پلیس قرار می دهند. علاوه بر این، آکادمی رهبری جدید خدمات عمومی به استخدام کنندگان دسترسی زودتر را اهدا کرده، به آنها اجازه می دهد که سریعاً وارد شوند که از میان این جوانان مستاصل و حاضر اسیر به خدمت نظام گمارده شوند.
عکس زیر، کارخانه رها شده در مجاورت دبیرستان فاُولر را نشان می دهد.
آکادمی رهبری خدمات عمومی (پی اس ال ای) مرکب از چهار آکادمی حرفه ای ، تشکیل خواهد شد. علاوه بر آکادمی علوم نظامی، آکادمی اداره امنیت ملی نیز هست، اول، آکادمی واکنشگران و آکادمی کارآفرینان. این آکادمی ها در طول چهار سال به وجود خواهند آمد، از آغاز سپتامبر امسال با دانش آموزان کلاس نهم سروکار دارند و سالی یک کلاس تحصیلی به آن اضافه خواهد شد.
آکادمی علوم نظامی کار خود را ازاین سپتامیر شروع می کند. این برنامه شامل آموزس افسران ذخیره سپاه نیروی دریائی می باشد، که به بخشی از بودجه ناحیه مدارس سیراکیوس متکی است. کسانی که ثبت نام کرده اند، شالوده ای در میراث دریائی، اهمیت قدرت دریائی، اصول عملیات نیروی دریایئ، مهارت در دریا نوردی، ناوبری و هوا شناسی را بدست می آورند.
آکادمی اداره امنیت ملی حل مسائل جنائی را از طریق کامپیوتر، امنیت سایبری و اطلاعات جغرافیائی ویژه نشان خواهد داد. آکادمی اولین واکنشگران تمرکز را برروی دانش آموزان خواهند گذارد از افسران پلیس، آتش نشان، و تکنسین های اورژانس پزشکی، در حالی که آکادمی کار آفرینی به دانش آموزان، آموزش در لوازم آرایشی و سلمانی، هم چنین در معاملات الکتریکی می دهند.
علاوه براین، دانش آموزان ثبت نام کرده در آکادمی اولین واکنشگر، آکادمی اداره امنیت ملی و آکادمی علوم نظامی، هم چنین چهارسال زبان عربی، زبان انگلیسی با اشاره و یا اسپانیائی را فرا می گیرند. اگر در این مورد محجوب و کمرو نباشیم، این زبانها در واقع مورد نیاز امپریالیسم آمریکا در درگیریهای تجاوزکارانه بیشتر، و وب سایت ایالتی مرکز آموزشی منطقه ای سیراکسوس می باشد، که « جامعه مأموران آگاهی در این مورد نیاز به مترجمان، مهندسان، دانشمندان و دیگر حرفه ای هائی که این زبانها را صحبت می کنند دارند، که کاملاً برای مدیریت اضطراری/ فاجعه ضروری اند. »
سپاه آموزش افسران ذخیره بخشی از تصویب قانون دفاع ملی سال 1916 است که به منظور تلاش برای استخدام نیرو می باشد، هم چنان که ارتش ایالات متحده در جنگ جهانی اول در حال گسترش بود، هم زمان بارشد مخالفتهای توده ای مردم علیه دستیابی به جنگ نیز روبرو بود. این قانون ارتش را مجاز می دارد که در جستجو و تماس با دانش آموزان 17 سال به بالا باشد اما، یک برنامه درست شده ای است برای برقراری تماس آغازین با دانشجویان سنین تا 11 سال برای مدرسه راهنمائی دانشکده افسری. برای بسیاری از دهه ها، سپاه آموزش افسران ذخیره نوپا به عنوان باشگاه در دبیرستانهای دولتی عمل می کردند. چیزی که جدید است اینست که کلیه دبیرستانها به مراکز آموزشی نظامی تبدیل شده اند.
تعطیل و بسته شدن دبیرستان فاُ لر و جایگزینی آن با آکادمی رهبری خدمات عمومی (پی اس ال ای)، بخشی از طرحی است توسط مرکز آموزشی منطقه ای سیراکیوس (اس سی اس دی) به منظور بستن تعدادسه دبیرستان در سیراکیوس. علاوه بر این دبیرستانها، مدارس ناحیه ای، مدرسه ابتدائی دلوور را خواهند بست، هم چنین در بخش غربی شهرو مدرسه ابتدائی هیوز که واقع در جنوب شهر می باشد بسته خواهند شد.
موشکافی و تهدید برای تنظیم تشکیلات مجدد مدارس در سال 2009 توسط وزارت آموزش و پرورش ایالت نیویورک (ان وای اس ئی دی) و با یک بررسی اخیر به اوج خود رسید، که اشاره به عملکرد ممتد ضعیف دبیرستان فاُ لر می کند و بالا تر از همه نیاز به لزوم مداخله شدید دارد. وزارت آموزش و پرورش ایالت نیویورک تصمیم خود را بر اساس پیشرفت نا رسای تحصیلی، که با در نظر گرفتن آنچه دولت به عنوان « سرمایه گذاری مالی قابل توجهی در فاُ لر » وصف کرده است، گذاردند.
پولی که توسط دولت به منظور مدیریت دبیرستان فاُ لِر از سال 2010 تا به حال هزینه شده رویهم به پنج میلیون و ششصد هزار دلار رسیده است. در طی این مدت کسر بودجه های دیگر با این وجود امکان می داد تعداد آموزگاران کاهش یافته و به موازات آن هم، حجم کلاسهای درسی افزایش یابد، که همراه است با استیصال و درماندگی آموزگاران، دانشجویان و والدین. بدون شک، عامل اصلی تأثیر گذار منفی نسبت به دستاورد دانشجویان به ندرت ذکر شده اند، در زمانی که اصلاحات مورد بحث قرار می گیرند: فقر و نابرابری که به عنوان علل اصلی زوال و نیستی سیستم آموزش و پرورش است، بی اهمیت و به حاشیه رانده شده است.
لیندسی گوردون، معاون او، جو باسک، با گزارشگران وب سایت جهان سوسیالیستی (دبلیو اس دبلیو اس) صحبت کرد. هنگامی که از او در مورد کمبود منابع برای آموزش و پرورش سئوال شد، او به طور برآشفته و آزردگی شدید پاسخ داد، « به جای خرج کردن پول روی چیزهای دیگر، برعکس، آنها باید از آموزش و پرورش کودکان ما دفاع کنند. »
او از این آمار مطلع بود که 85 نفر از ثروتمند ترین افراد در جهان بیشتر از سه میلیارد و نیم از فقیر ترین ها ثروت دارند. او با پرخاش ندا در می داد، « این باید شرم آور باشد » و می گفت، « آنها کوچکترین کاری برای آینده ما انجام نمی دهند ، کودکان ما آینده ما هستند. »
وی افزود: « پول باید برای آینده روشن تری صرف گردد؛ به دلیل کاهش بودجه فرزندان ما، به نظر نمی رسد که از آموزش و پرورش و کمک مناسبی برخوردار باشند. فرزندان ما یک فرصت عادلانه نسبت به یک آموزش و پرورش عادلانه نمی گیرند. »
لندسی توضیح داد که چگونه او در مورد آینده فرزند خود نگران است. او گفت: « من یک دختر دو ساله دارم. » « او در سه سال آینده به مدرسه خواهد رفت، و من قصد دارم که مطمئن باشم او آموزش و پرورش مناسبی در یافت می کند. من فکر نمی کنم که این عادلانه باشد. کودکان (عقب مانده که بدست فراموشی سپرده شدند) این مناطق (همواره) کاهش بودجه را دریافت می کنند….بنا براین کاملاً غیر عادلانه و غیر اخلاقی است. »
جو باسک در مورد برنامه های نظامی برای دبیرستان فاُ لِر اظهار نظر کرد و گفت، « ما پول برای جنگ خرج کردیم، که به اعتقاد من می توانست به مراتب بیشتر به منظور نیازهای ما در این کشور خرج شود. داستان دروغی را به خورد ما دادند که با فرستادن نیروی نظامی به آنجا دمکراسی می آورد و من فکر می کنم آن چیزیست که باید به عهده مردم آنجا گذاشته شود تا خودشان در مورد آن تصمیم بگیرند. » وی اضافه کرد، « هیچ کس نظر ما را نخواست قبل از اینکه وارد جنگ شویم. » او گفت، در حال حاضر برای یک بیمارستان با 15 دلار در ساعت کار می کند و بسیاری از دیگران را می شناسد که با بیکاری و تنگ دستی، کاهش در پول تغذیه (فوود استامپ) و فقدان بیمه درمانی تلاش می کنند.
تعدادی از جوانان که نخواستند نامشان فاش شود به شدت در مورد شرایط اقتصادی در این منطقه ابراز نگرانی می کنند. یک نفر جوان گفت، « من می خواهم بگویم که تجربه من که دو سال قبل در دبیرستان فاُ لِر بودم، دارای کلاسهای بزرگتر (تعدادمحصلین) و مقدار چیزهائی که فرا می گرفتیم برابر با زمانی نبود که من در یک دبیرستان حومه شهر مشغول درس بودم. »
یک دانشجوی ارشد سال آخر که اخیراً امتحانهای نهائی را به پایان رسانده بود، در آن بعد از ظهر گفت، که با بیش از چهار سال تجربه در دبیرستان فاُ لِر، کاهش قابل توجهی در کیفیت آموزش و پرورش را آنجا مشاهده کرده است. او گفت: برنامه آینده او اینست که برای آموزش عالی برود، اما تقریباً از هر 3 دانشجو، 2 نفر از دبیرستان فاُ لِر سال آخر ترک تحصیل می کنند و در نتیجه، فارغ التحصیل نمی شوند.
فقدان فرصت برای اشتغال، جوانان آسیب پذیر را وادار به پیوستن به خدمت نظام می کند. گذار دبیرستانهای دولتی به مؤسساتی مثل آکادمی رهبری خدمات عمومی در شهر سیراکیوس، ادامه استقرار نظامی گری سیاسی جامعه است، به منظور حمایت از سیاستهای نظامی ایالات متحده و استفاده از اقدامات دولت پلیسی است به منظور اعمال سطوح حتی عمیق تر از نا برابریهای اجتماعی.
[ توسل به نظامی کردن مدارس پیامی جز احساس خطر برای حاکمیت سرمایه های انحصاری نمی باشد که با انتخاب کودکان برای کشاندن به ماجراجوئیهای نظامی مشغول شده است. این یادآور فرستادن کودکان به جبهه جنگ توسط رژیم هیتلری در اواخر جنگ جهانی دوم می باشد. زنگ خطرپایان حیات نظام پوسیده آمریکا به شمارش افتاده است! رنجبر]
