تارنگاشت عدالت
منبع: تله‌سور
٢٢ اوت ٢٠١۴
رسانه‌های همگانی آمریکایی و اروپایی جان تعدادی از شهروندان خود را از جان ١٣۵٠ نفری که تاکنون در کشورهای آفریقایی گوناگون از ابولا مرده‌اند، ارزشمندتر می‌دانند.
این علامت در مقابل یک میخانه در کره جنوبی می‌گوید: «با عرض معذرت، اما به‌علت ویروس ابولا از پذیرش آفریقایی‌ها در این لحظه معذوریم.»
علامت (علیرغم منطق و علم) نمایانگر ترس و نژادپرستی است که توسط بخش بزرگی از پوشش همگانی درباره شیوع اخیر ابولا آفریده شده است.
علائم: ترس، کج‌فهمی، کم‌‌ارزش دادن
ترس در آوریل شروع شد، زمانی‌که پس از شیوع ابولا در گینه در مارس، وزیر بهداشت ایتالیا بیانیه‌ای منتشر کرد. وزیر ایتالیایی اعلام کرد «فعال‌شدن همه اقدامات در همه نقاط دسترسی بین‌المللی به سوی ایتالیا است.» گینه در ساخل غربی آفریقا، بسمت مرکز قاره واقع است و به لیبی در ساحل مدیترانه که بسیاری از مهاجرین غیرقانونی از آن می‌آیند، نزدیک نیست. بعلاوه، مهاجرین از کشورهای «در خطر» کشورهای خود را پیش از شیوع ابولا ترک کرده‌اند. از آن‌زمان به بعد، به‌عنوان مثال، صفحات فیس‌بوک گروه راستگرای ایتالیایی «کاتنا اومانا» خواهان «بستن همه مرزها» شده است. «دیلی بیست» گزارش داد که بعضی از مدارس ایتالیا هشدار داده‌اند که هر دانشجوی آفریقاییتبار قبل از ثبت‌نام باید مدارک اضافی داشته باشند، گرچه چنین تقاضایی از دانشجوبان سفیدپوستی که برای تعطیلات تابستانی به آفریقا رفتند مطرح نشد.
همچنین گزارش شد که این هفته یک زن سیاه‌پوست در یک نشست در برلین از حال رفت، پلیس آلمان ۶٠ مأمور پلیس و آتش‌نشانی را اعزام نمود و ساختمان را محاصره کرد. معلوم شد، آن زن در کشورهایی که در آن‌ها ابولا گزارش شده نبوده است.
همچنین، در بروکسل، در اواخر ژوئیه یک مرد آفریقایی که دچار خون‌ریزی بینی شده بود از یک مرکز تجاری بیرون رانده شد، و قبل از آن‌که معلوم شود او ویروس ابولا ندارد، مغازه ضدعفونی شد.
در ایالات متحده، فیل گنگری، نماینده جمهوریخواه کنگره گفت که «مهاجرین غیرقانونی ناقل بیماری‌های کشنده مانند آنفلوانزای مرغی، تب استخوان‌شکن، ویروس ابولا، و سل» برای ایالات متحده خطر محسوب می‌شوند. در بوستون، عنوان یک مقاله این بود «چه خواهد شد اگر در بوستون یک مورد ابولا پیدا شود» و مسئولین بهداشتی گفته‌اند بهتر است «آماده باشیم.» دونالد ترامپ نیز با توئیت به هیستری پیوست:
۵ اوت ٢٠١۴- «افراد بسیاری با من موافقند که نباید برای ابولا که از یک منطقه کوچک در آفریقا شروع شده و اکنون سریعاً گسترش پیدا می‌کند یک “بزرگراه” به ایالات متحده بکشیم. دولت ما اکنون مهاجرین غیرقانونی و بیماری‌های کشنده وارد می‌کند. رهبران ما بی‌کفایند.»
پوشش خبری
زمانی‌که کنت برنتلی، شهروندن آمریکایی که در لیبریه مبتلا به ابولا شد، برای درمان به ایالات متحده بازگشت، هلی‌کوپترهای رسانه‌ها از بالا انتقال او به بیمارستان را دنبال کردند، پوشش عجیب آن‌ها با افت پایانی بیرون آمدن برنتلی از در پشتی بیمارستان خاتمه یافت. تیترهایی مانند «دکتر کنت برنتلی بیمار ابولا وارد ایالات متحده شده است» با جزییات هر حرکت او دنبال شد.
مقالات اصلی رسانه‌های آمریکایی هنوز درباره برنتلی و نانسی رایتبول- یک میسیونر دیگر آمریکایی که به ابولا مبتلا شد- و این‌که آن‌ها «چقدر خوشحالند که زده‌اند» می‌باشد. امروز رسانه‌های بزرگ در گزارشات متعدد به ما می‌گویند چه چیزی آن‌ها را شفا داد، آن‌ها بیمارستان را ترک کرده‌اند، هیج خطری برای عموم ندارند، و این‌که «خداوند آن‌ها را نجات داد» و غیره. این دو نفر قهرمان شده‌اند، در حالی‌که آن‌هایی که در لیبریه، گینه، و نیجریه با بیماری دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند (هم مستقیماً، و هم پزشکان و پرستارانی که برای نجان جان مردم مبارزه می‌کنند) ظاهراً قهرمان نیستند.
گرچه تاکنون ١٣۵٠ نفر از ویروس مرده‌اند، جان دو نفر مهم‌تر است:
شما باید به صفحه ٣ از مجموعه مقالات خبری گوگل بروید تا یک مطلب درباره وضعیت در کشورهای آفریقایی پیدا کنید. در صفحه ۵ چند خبر دیگر وجود دارد. با این وجود، حتا این مقالات بر «درگیری‌ها»، «شورش‌ها»، «ترس»، «وخامت اوضاع» و «تیره بودن چشم‌انداز» تمرکز دارند.
تأثیر
پوشش خبری از دو راه مشکل‌زا بوده است: پوشش می‌گوید که جان بعضی‌ها- جان آمریکایی‌ها، جان جهان اولی‌ها، جان سفیدپوست‌ها- بیش‌تر از جان دیگران ارزش دارد. این همچنین همه تحلیلی‌های مبتنی بر بستر و علل بالا بودن مرگ‌و‌میر و گسترش آرام ابولا را نادیده می‌گیرد. رسانه‌ها از این طریق، دیگر استنباطات و افسانه‌های نژادپرستانه را تقویت می‌کنند، این را که اولاً، مشکلات در قاره آفریقا کل قاره را دربر می‌گیرند، نه این‌که هر کشور و هر منطقه مشکلات و تاریخ طولانی خود را دارد؛ ثانیاً، مشکلات توسط خود «قربانیان»، و نه دیگر نیروها مانند میراث امپریالیسم، نظام اقتصادی نابرابر، سیاست‌‌های اعمال شده توسط کشورهای مشخصی در جهان اول و غیره، آفریده شده‌اند.
بعضی جان‌ها را ارزشمندتر دانستن بخشی از دلیل این است که پلیس می‌تواند مردم آفریقاییتبار را در ایالات متحده، و بومیان را در استرالیا بکشد، و این‌که ایالات متحده می‌تواند با مصونیت کامل به لیبی تجاوز کند، به عراق تجاوز کند، و فرانسه به مالی تجاوز کند و غیره
این گفتمان بخشی از فراز و نشیب تعیین اولویت‌های بهداشتی و درمانی است، که در آن هزینه جهانی برای توسعه درمان اولیه برای بیماری‌های قابل‌درمان در مقایسه به عنوان مثال، با جراحی پلاستیک در اولویت قرار ندارد. همانطور که نیویورک تایمز نوشت «بسیاری از شرکت‌های داروسازی علاقه چندانی به توسعه و تولیدی درمان یا واکسن برای ابولا ندارند زیرا سود آن بسیار کم است.»
