منبع: شبکه همبستگی
نویسنده: کمال اوکوبان ، دبیرکل حزب کمونیست ترکیه
آیا داعش (یا دولت اسلامی) یک طرح آمریکایی از کنترل خارج شده است؟
داعش ١١سپتامبر جدید است
ما در گذشته نیز شاهد بودیم چگونه سازمان‌‌هایی که توسط نیروهای مسلح، آژانس‌های اطلاعاتی و پول ایالات متحده تشکیل شده بودند، «دشمن» اعلام شدند. بعضی از آن سازمان‌ها در دولت بودند، که آن دولت‌ها را نسبت به دیکتات‌‌های امپریالیسم آمریکا غیرحساس می‌کرد، و برخی نتوانستند این‌را بپذیرند که به دلیل از مُدافتادن توسط ایالات متحده کنار گذاشته شوند. مواردی وجود داشت که آن سازمان‌ها در لیست ترور قرار گرفتند و مواردی نیز بود که آنها واقعاً بمثابه تهدید معرفی شدند…
داعش شبیه آن نیست. داعش از کنترل خارج نشده است. ما می‌توانیم براحتی بگوییم که داعش یا دولت اسلامی با نام جدید آن، چقدر عالی به منافع ایالات متحده خدمت می‌کرده است.
اگر دو طرف مذاکراتی که بین ایران و ایالات متحده در جریان است و پیش می‌رود بتوانند این را مدیریت کنند که یکدیگر را «دشمن» توصیف نکنند و برای همکاری در سرکوب داعش به دنبال راه‌هایی باشند، اگر دولت اوباما بتواند رژیم تغییریافته (renewed) ملاها در تهران را برای یک «استراتژی» مشترک به خط بیاورد…
اگر، در زمانی‌که تمایز بین «اسلام معتدل» و «اسلام رادیکال» ناروشن است، و داعش، با خشونتی که رابطه بین اسلام سیاسی و «افراط‌گرایی مسلحانه» را نابود کرده بالا آمده باشد، این موجب می‌شود همه میزان پیشرفت‌های ارتجاعی در یک جغرافیای بسیار گسترده را فراموش کنند…
اگر داعش، که نه فقط در کشورهای عربی بلکه در ترکیه و حتا در کشورهای اروپایی می‌گوید «اینجا هستم»، به بازسازی همگانی «احساس دشمن مشترک» که سریشم اتحاد غربی است کمک کند…
اگر برای نخستین‌بار یک اتحاد بسرکردگی ایالات متحده بتواند، بمثابه یک اتحاد مؤثر و حتا مقبول، مشروعیت پیدا کند، اگر یانکی بتواند خود را در موضع یک ناجی حقیقی قرار دهد…
اگر داعش فرصت عالی را فراهم کند که همه رسوایی در سوریه فراموش کنند و ابزار همراه کردن همه را با تغییرات در سیاست مرتبط با این رسوایی به دست بدهد، اگر داعش بتواند جنایات جنگی را که اوباما و دیگران در سوریه مرتکب شدند از دید پنهان کند…
اگر داعش بتواند در عرض یک روز همه توازن را در عراق تغییر دهد، بنحوی که «عراق نتواند بمثابه یک کشور ثبات پیدا کند، و کشوری وجود نداشته باشد) و بتواند زمینه را برای تقسیم عراق مهیا کند…
اگر از برکت داعش توانایی گروه‌های گوناگون کرد برای «عمل مشترک» افزایش یابد و اگر آتوریته رهبری کرد در شما عراق علیرغم «بی‌جرئتی» که در روزهای اول به نمایش گذاشت، مستحکم شود… (ما برای این ادعا که نیروهای بارزانی فوراً علیه داعش حرکت نکردند چون ایالات متحده این را می‌خواست، دلایل بسیاری داریم)…
عمو سام از نیروی مسلحی که آفریده است چه چیز بیش‌تری می‌تواند انتظار داشته باشد؟
وضعیت زیر برای جهان عرب دیگر عجیب نیست: پیشمرگه‌های آموزش‌دیده توسط ایالات متحده و جنایتکاران داعش با سلاح‌های آمریکایی به هم حمله می‌کنند و بمب‌های آمریکایی از هواپیماها بر سر یک طرف ریخته می‌شود.
داعش انرژی لازم برای بازبینی طرح تغییر بزرگی که با «بهار عربی» آغاز شد اما بعداً به دیوار سوریه برخورد کرد را آفریده است. خشونت به نمایش گذاشته شده در سوریه چنان هولناک است که هیچ‌کس مایل نیست نقش پنهان ایالات متحده را در آن بگوید. بشریت علیه بربریت متحد شده است و کلام «بربریت یا سوسیالیسم» که طی دهه‌ها قدرت خود را از دست نداده بود اکنون رویارو با تراژدی هزارانی که شکنجه شدند، سرشان از تن جدا شد، زنده به گور شدند، بخار می‌شود.
علیه بربریت متحد شوید! با ایالات متحده آمریکا متحد شوید!
آیا قرار است ما این را بپذیریم؟
این واقعیت که ایالات متحده بود که داعش را هدایت می‌کرد، تحت عنوان «تئوری توطئه» کنار گذاشته می‌شود و ما باید این را تحمل کنیم؟
آیا ما باید از فراتر رفتن از بحث پیش‌پا افتادۀ «ایالات متحده از آنها حمایت می‌کرد اما آنها اکنون از کنترل خارج شده‌اند» بترسیم؟
داعش یک عملیات مخفی ایالات متحده است. داعش یک حمله ١١ سپتامبر جدید و بهتر طراحی‌شده است. داعش نتیجه استراتژی «هرج‌ومرج خلاق» است.
لازم است ما از میان‌بُر زدن با گفتن این‌که «شانسی برای پیروزی وجود ندارد، ایالات متحده در حال افول بوده است، هیچ‌یک از طرح‌های آن موفق نشده‌اند» احتراز نماییم. فراموش نکنیم، بزرگ‌ترین طرح نیروهای امپریالیستی حفظ نظم موجود است، برای امپریالیست‌ها هیچ طرح دیگری که فراتر از این برود ، که بتواند جای این را بگیرد، وجود ندارد.
اتحاد با امپریالیسم علیه نیروهای ارتجاعی و اتحاد با نیروهای امپریالیستی علیه نیروهای ارتجاعی باید شدیداً محکوم شود. یکی از پیامدهای این در امور داخلی رهایی سکولاریسم از پیوند با بازار است. امروز اگر اردوغان هنوز می‌تواند به تهدید متوسل شود، به این دلیل نیست که یک جبهه وسیع علیه او وجود ندارد. این به دلیل بی‌اصولی و بی‌جرئتی موضع ضد اردوغان است و این‌که دلایلی که اردغان را اردغان کرده‌اند بررسی نمی‌شوند.
