زیتون تلخ
تلخ زهری در رگ های زندگی جاریست
که در این جهان در سکوت خفته،
انسانیت را مسخ کرده
و کرامت انسان را به مسلخ کشیده است.
ثانیه های رنگین زندگی
در خشونت و خون محو می شوند
و سکوت با دامن گلوله نشان سیاهش
بزم سیاست ورزان را رونقی دوباره می بخشد.
در این دهکده ماتم زده،
رعد ناخواسته می نالد و اشک تلخ ابر
شاخه های زیتون را مسموم می کند
وصلح دیگر نشانی ندارد!
نه…….
من این جهان را چگونه باور کنم
که بارانش گلوله و نغمه اش غرش است؟!
وه!!
که چه غمگین واژه ای است این جهان…….
ی. صفایی
دهم آگوست 2014
“وه كه چه غم‌گين واژه‌اي ست اين جهان”! اما تا زماني كه تو مي‌سُرايي هنوز اميد برگشت كرامت به انسان باقي ست. و هنوز در خواب “دهكده‌ي ماتم‌زده” روياي “ثانيه‌هاي رنگين زندگي” جاري ست.
پس، به‌سُراي! و آن‌چه را كه”مانگفتيم تو تصوريش كن”