نقض فاحش حقوق بین‌الملل توسط ارتش اسرائيل

تارنگاشت عدالت
منبع: دنيای جوان

کمیساریای کل کمیسیون‌های امدادرسانی سازمان ملل متحد در امور آوارگان فلسطینی در خاورمیانه (UNRWA) پیر کرهنبول، روز چهارشنبه گذشته در بیت‌المقدس زیر عنوان «UNRWA به شدت حملات سنگین توپخانه ارتش اسرائیل به مدرسه این مؤسسه را به عنوان نقض فاحش حقوق بین‌الملل محکوم می‌کند»:

در شب گذشته کودکانی به قتل رسیدند که در کنار والدین خود روی زمین یک کلاس درس که از طرف سازمان ملل به عنوان پناهگاه اعلام شده بود، آرمیده بودند. کودکانی که در خواب به قتل رسیدند، سیلی سختی به گونه همه ماست و دلیل قاطعی برای شرمندگی عظیم و همه‌جانبه. امروز جهان بی‌آبرو شده است.

ما محل حادثه را بازدید کردیم و مدارک موجود را جمع‌آوری نمودیم. ما تکه‌ها و ترکش‌های مواد منفجره را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم، سوارخ‌های گلوله و دیگر خسارات را بررسی کردیم. برداشت‌های اولیه ما این است که این توپخانه اسرائیلی بود که مدرسه ما را که ۳۳۰۰ نفر در آن سرپناه یافته بودند، مورد اصابت قرار داد. ما تصور می‌کنیم که توپخانه ارتش اسرائیل حداقل سه بار به این هدف شلیک کرده بود. هنوز زود است که بتوان تعداد واقعی کشته‌شدگان را اعلام کرد. ولی ما می‌دانیم که تعدادی از مردمان غیرنظامی، از جمله زن و کودک و هم‌چنین مأمورین UNRWA که کوشش می‌کردند مدرسه را حفظ کنند، به قتل رسیده و یا مجروح شده اند. افراد نامبرده کسانی بودند که به دستور ارتش اسرائیل خانه‌های خود را ترک کرده بودند.
محل مدرسه ابتدايی دخترانه جبلیه و این واقعیت که این مدرسه هزاران نفر از آوارگان محلی را سرپناه داده است، ۱۷ بار به ارتش اسرائیل اطلاع داده شده بود تا امنیت آن‌ها تأمین شود: آخرین بار این اطلاع‌رسانی ساعت ۲۰ و ۵۰ دقیقه دیروز، یعنی چند ساعت قبل از حملات کشنده توپخانه صورت گرفت.
من این نقض جدی حقوق بین‌الملل، توسط ارتش اسرائیل را به شدیدترین شکل ممکن محکوم می‌کنم.
این ششمین باری است که یکی از مدارس ما مورد حمله قرار می‌گیرد. پرسنل ما، درست همان افرادی که مسؤولیت‌های انسان‌دوستانه را به عهده گرفته اند، به قتل رسیده اند. پناهگاه‌های ما بیش از اندازه پُر است. اگر حملات به همین صورت ادامه پیدا ‌کند، احتمالاً ده‌ها هزار نفر، بی‌آب و آذوقه و بی‌سرپناه آواره کوچه‌ها و خیابان‌های غزه خواهند بود.
ما دیگر از مرز رویکرد تنها انسان‌دوستانه گذشته ایم و اکنون در قبال آن‌ها مسؤولیت داریم. برای جلوگیری فوری ادامه این حمام خون من از جامعه بین‌المللی می‌خواهم، گام‌های سیاسی آگاهانه لازم را بردارد.