تکه های ناشی از انفجار سیستم سوسیالیستی هویت فرماسیونی روشن ندارند و نمی توانند هم هویت روشنی داشته باشند.
اینجا حکم منطقی و علمی معروف به «چرخ تاریخ به عقب برنمی گردد»، دو باره اثبات می شود:
نتیجه تحریب فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی سوسیالیسم، فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری نمی شود.
ملغمه هائی از قبیل روسیه و اوکرائین و چک و اسلواکی و لهستان و رومانی و بلغارستان و آذربایجان و غیره می شود.
فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری یک سیستم است.
سیستمی با زیربنای اقتصادی و روبنای ایدئولوژیکی درخور خود.
این ملغمه ها سیستم اجتماعی ـ اقتصادی نیستند.
فاقد زیربنای اقتصادی و روبنای ایدئولوژیکی کاپیتالیستی اند.
این ملغمه ها چیزهائی از جنس ساختارهای شبه فئودالی مافیائی اند که امپریالیسم امریکا به عنوان مثال پس از جنگ جهانی دوم در ایتالیا تقویت و تحکیم کرده است.
شاید بتوان اسم این ملغمه ها را جامعه واره های لاشخوریستی نام داد.
جامعه واره هائی در ورای قوانین و موازین حتی کاپیتالیستی
با عناصر و گشتاورهائی (ممان هائی) از عهد توحش و بربریت.
دلیل تشکیل این ملغمه های بی هویت فرماسیونی روشن در بی هویتی خود بورژوازی است:
بورژوازی واپسین بر خلاف بورژوازی آغازین فاقد کمترین ظرفیت و پتانسیل مترقی، انقلابی، سازنده و مثبت است.
بورژوازی واپسین حامل و حاوی عناصر و گشتاورهای فاشیسم است.
بورژوازی واپسین حامل و نماینده ایدئولوژی بورژوائی آغازین نیست.
بلکه درست برعکس، دشمن سرسخت دستاوردهای ایدئولوژیکی مترقی بورژوائی آغازین است.
بورژوازی واپسین با برده داری و فئودالیسم واپسین به وحدت رسیده است و ایدئولوژی خرافی، ارتجاعی و ایراسیونالیستی (خردستیز) واحدی را نمایندگی، تقویت و تبلیغ می کند:
بورژوازی آغازین دشمن آشتی ناپذیر خرافه و مذهب و کلیسا بود و شطی از خون کثیف آخوندها و فئودال ها، شیادها و رمال ها در کوچه ها و خیابان های پاریس به راه انداخت.
بورژوازی واپسین اما مبلغ سرسخت خرافه از هر نوع و متحد ارگانیک مذهب و کلیسا و منبر و محراب است.
وحدت امپریالیسم و فوندامنتالیسم نه چیزی مصلحتی و سطحی، بلکه وحدتی ایدئولوژیکی و طبقاتی قانونمندی است.

لایکلایک