پیام مروان برغوتی   از زندان هداریم، سلول 28 روزنامه اومانیته، 27 ژوئیه 2014 ترجمه بهروز عارفی به خلق ما و به جهان اجازه میخواهم ابتدا به خلق مان، به شهیدان کشته شده در جریان تجاوز وحشیانه اسرائیل علیه باریکه غزه، از جمله کودکان، زنان و سالمندان سلام کنم؛ درود بفرستم به خیزش توده ای بیت المقدس، کرانه باختری و درون اسرائیل و همچنین به جنبش های مقاومت . از سلول باریکم در میان هزاران زندانی فلسطینی،پیام من این است: تجاوز دهشتناک علیه خلق مان را محکوم کرده و تاکید می کنم که این تجاوزی است علیه همه ی فلسطین، همه ی ملت ما، علیه همه عرب ها، مسلمانان، و همه آزادی خواهان سراسر جهان. از رهبران فلسطینی، پیش از همه، کمیته اجرائی سازمان آزادی بخش فلسطین، کمیته مرکزی الفتح، رئیس محمود عباس، حکومت او، رهبری باریکه غزه، می خواهم که در کنار خلق مان در نبرد دائمی مقاومت برای درهم شکستن محاصره و بازسازی شرکت کنند. خلق مان را فرامی خوانم تا جنبش توده ای گسترده ای به راه انداخته و در تظاهرات علیه تجاوز و اشغال شرکت کند. برچیده شدن فوری …

منبع: الاخبار ٢٢ ژوئیه ٢٠١۴ نویسنده: عُلا التميمی   تارنگاشت عدالت     الخليل- در حالی‌که جنگ در نوار غزه ادامه دارد و قتل‌عام تکثیر می‌شود، ساحل غربی تحت اشغال در حالت واکنش آنی قرار دارد. تنها پس از قتل‌عام شجاعیه، یعنی بیش از ده روز پس از جنگ اسراییل که قربانیان آن- کشته، زخمی و آواره- در حال افزایش است، یک روز عزای عمومی و یک اعتصاب سراسری اعلام شد. اعتصاب نتیجه تصمیم محود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین بود، که بدین معنی است که یک تصمیم ساده مانند اعلام یک روز عزای عمومی برای شهدا حرکتی مردمی یا خودبخودی نبود بلکه تابع تصمیمی بود که توسط مقام مسؤل برای هماهنگی امنیتی، زمانی اتخاذ شد که احساس کرد استیصال عمومی ممکن است به نقطه انفجار برسد. در حالی‌که قتل‌عام در محلات و اردوگاه‌ای آوارگان فلسطینی ادامه دارد و بیش از ١۵٣ هزار نفر خانه‌های خود را در غزه ترک کرده‌اند، خشم عمومی در نوار غزه منفجر می‌شود اما اهالی غزه متعجب‌اند چرا قیام در ساحل غربی که جرقه این دور را زد، خاموش شده …

«یک روزِ دو باربر در اصفهان» به کارگردانی رسول انتشاری منیژه غزنویان منتشر شده در انسان شناسي و فرهنگ   «دوست داشتم این نبود. سواد داشتم… دوست داشتم مهندس ساختمان بشوم. مهندس، یک چیز خوبی است. یک ساختمان را می‌گیری و می‌سازی و چند خانواده‌ای را هم نان می‌دهی. همه از پناهت نان می‌خورند. مهندس بَده؟» این را میثم رسولی 18 ساله می‌گوید، یکی از دو شخصیت اصلی مستند «یک روزِ دو باربر در اصفهان» به کارگردانی رسول انتشاری. مستندی حدودا 34 دقیقه‌ای که بهار 1391 و در شبکه استانی اصفهان تولید شده و ظاهرا بخشی از مجموعه‌ای مستند درباره بازار این شهر است. برای فهمیدن موضوع این فیلم، توجهی کوتاه به نام آن کافیست. کارگردان تنها مایل است دورنمایی از یک شبانه‌روز زندگی این قشر را به تصویر بکشد، تکنیکی که در روش‌های مشارکتی پژوهش مانندPRAنیز از جایگاه بالایی برخوردار است و می‌تواند نکات بسیاری درباره روزمرگی انسان‌ها به دست دهد. نوعی پرسه‌زنی با محوریت خط زمان که قدرت جمع‌آوری اطلاعاتی به ظاهر پراکنده را فراهم می‌کند. انتشاری، با همین تکنیک ساده و بدون …