برخی از روندها در سال گذشته  و طبقه کارگر

غ.ع.

در سالی که گذشت اردوی کار در سرتاسر جهان شاهد هزاران مبارزه ، تحصن ، اعتصاب ، درگیری با پلیس بورژوازی ، اعتراض به اشکال گوناگون قهری و غیر قهری بود . درون اردوی سرمایه نیز تلاطمات زیادی  بروزکرد . از جمله :

امپریالیسم آمریکا با تمام فشارهای وارده نیز قادر به بستن پیمان امنیتی با افغانستان جهت حضور استعماری تا دو دهه آینده نشد.

 کودتای نئو نازی های طرفدار غرب در اوکرائین با عکس العمل شدید روسیه همراه بود و روسیه با الحاق جزیره روس نشین کریمه همچنان راه دریائی ناوگان خود را باز نگه داشت . اما این کشمکش ناتو و آمریکا برای نزدیک شدن به مرزهای روسیه که با فروپاشی شوروی شروع شده بود با به عضویت اتحادیه اروپا در آوردن کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق افزایش یافت . ولی در اوکرائین با تغییر سیاست های روسیه از سکوت به جوابگوئی به بحرانی تمام عیار تبدیل شده است .

 در آفریقا ، فرانسه همچنان به جنایت علیه مردم کشورهای مالی و … به مثابه امپریالیسم کهنه کار ادامه می دهد و با حضور نظامی، وضعیت در آن کشورها را به رویاروئی و جنگ داخلی سوق داده است . آمریکا نیز در آفریقا فعال شده است. امپریالیست های غربی سعی دارند که نفوذ یکدیگر و بویژه نفوذ اقتصادی چین در آفریقا را به چالش کشیده و آنرا از بین ببرند .

سیاست های جدید روسیه جهت مقابله با زیاده خواهی های غرب در مجموع خود با موفقیت روبرو شد . چینی ها نیز با تحکیم حضور نظامی خود در مناقشه مرزی برسر دو جزیره در دریای چین جنوبی نشان دادند که سیاست های جدیدی را در رابطه با غرب اتخاذ کرده اند . همزمان نیز آمریکا با دامن زدن به اختلاف چین با همسایگانش و نفوذ سیاسی نظامی در آنها می خواهد حلقه تحدید چین را تنگتر کند .

سرمایه بین المللی غرب ( اروپا ، آمریکا ، ژاپن ) در عین اینکه در حالتی بین رکود و رشد در حد 1.3% قرار داشت ولی در بخش های نظامی با فروش سرسام آور وتحمیلی اسلحه به کشورهای پیرامونی به ثروت های عظیمی از بودجه این کشورها دست یافت ( به مفهوم دیگر آنان باعث اکثر کشتارها در سطح جهان بودند ). دومین سود های عظیم را کمپانی های قانونی و غیر قانونی مواد مخدر جهانی بخود اختصاص دادند .  در طی همین مدت گروه بریکس ( روسیه ، چین ، هندوستان ، آفریقای جنوبی ، برزیل ) در مجموع با رشد متوسط اقتصادی 7.2- 6.2% روبرو شدند . جهان همچنان با رشد بیکاری ، رشد تولید مواد مخدر، جنگ و فقر بیشتر روبرو بود . تضاد دو اردوگاه سرمایه داری در حال شکلگیری جهانی یکی دارودسته های امپریالیست های غربی به همراه ژاپون و اردوگاه دیگر گروه بریکس و شانگهای در حال تشدید شدن است . این تضاد در عرصه های سیاسی ، نظامی ، اقتصادی و کشمکش های منطقه ای خود را نشان داد . که رشد نظامی گری و بورس بازی دو مشخصه این عرصه ها هستند .یکی از مراکز تلاقی این دو گروه معظم جها نی یعنی غرب و بریکس در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول خفته است . دعوا بر سر اصلاح قوانین داخلی این دو نهاد مالی  و در واقع دادن سهم بیشتر به گروه بریکس رو به تشدید گذاشته است .

در سال گذشته ورشکستگی بسیاری از نهادهای بزرگ مالی  و تولیدی مانند بانک ها ، بستن کارخانه ها و مراکز تولیدی ، تبدیل مراکز تولید به انبارهای فروش کالاهای وارداتی در کشورهای مختلف جهان و بزرگ شدن عده قلیل دیگری و نیز تمرکز بیشتر سرمایه به تشدید و انحصاری شدن بیشتر گروه های معظم مالی جهانی انجامید برای مثال در شرایطی که بیشتر بانک های اروپا دچار قرض های کمر شکن و در حال سقوط مالی بودند ، بانک آلمان به مثابه یکی از بزرگترین با نک های اروپا و جهان به سودهای فوق العاده و افسانه ای دست یافت . در همین حال اتحادیه اروپا در حال تمرکز و یک پارچگی بیشتر در سطوح سیاسی و اقتصادی و نظامی است ، اما اینکه این تمرکز تا کجا می تواند ادامه پیدا کند نه تنها به تضادهای اردوگاههای سرمایه داری و بحران هایشان، بلکه به رشد و قدرت گیری طبقه کارگر جهانی نیز بستگی مستقیم دارد .

در اکثریت کشورهای جهان تورم و بالا رفتن قیمت ها و کاهش و یا ثابت ماندن دستمزدها و نتیجتا سقوط سطح زندگی مزدبگیران و مولتی میلیاردی شدن کمپانی های چند ملیتی و سرمایه داران پشت پرده ، گرایش حرکت سرمایه و وسایل تولید به کشورهای پیرامونی از کشورهای پیشرفته سرمایه داری و تعطیل شدن بخش های بیشتری از تولید در کشورهای متروپل ، گسترش و رشد بیکاری در این کشورها و ادامه بحران اقتصادی در آنها بویژه در حوزه کشورهای زیر سلطه یورو بویژه یونان و اسپانیا ، کم محتوا شدن آموزش و پرورش و تربیت نخبه گان طبقات بالا در جهت حفظ مدیریت از عناصر خودی ، بحران اخلاقی و آموزشی در نسل جوان و از خود بیگانگی بیش از پیش آنان. کم کردن خدمات اجتماعی و از بین بردن خدماتی که با سالها مبارزه در جوامع بدست آمده بود مانند بالابردن سن بازنشستگی جهت بهره کشی بیشتر از نیروی کار، استفاده از کار مجانی توسط نهادهای دولتی از نیروی بیکار جامعه تحت عنوان کار داوطلبانه ادامه یافت . بطور خلاصه مالکیت خصوصی در عین تشدید شدنش و بیگانگی هرچه بیشتر نیروی کار از تولید و زنجیره ای شدن تولید بصورت جهانی و در بین موسسات معظم فراملی تولیدی و مالی  ولی در ابعاد کوچکتر شده است و این  پروسه انچنان گسترده است که موسسات آماری جهان نمی توانند بر آن سرپوش بگذارند . بر طبق آخرین آمار موسسه آکسفام ثروت 67 نفر معادل دارائی نیمی از مردم فقیر جهان است .

در سالی که گذشت ما با هزاران نوع مبارزه و چالش و اعتراض به اشکال گوناگون از مسلحانه تا مذاکره و تبلیغات و غیره مواجه بودیم با اینکه  طبقه کارگر و نیروهای دموکراتیک و مترقی در آنها نقش برجسته ای ایفاء کردند ولی نتوانستند آنها را از محدوده تاریخی خود ، با کسب هژمونی به جلو برانند .

در طی سال گذشته ترکیه شاهد یکی از بزرگترین تظاهرات های دهه اخیر بود، افشاء شدن  فساد مالی و سیاست های ضد مردمی و خارجی دولت اردوغان و دخالت گری این دولت در مسئله سوریه و صرف بودجه های کلان در این رابطه ، باعث شد که یک تظاهرات در شهر استانبول در رابطه با تغییر ساخت پارک گزی به سرعت گسترش یافته و کل جامعه ترکیه را در آن درگیر کند . کشمکش مردم و نیر وهای مترقی سیاسی با دولت همچنان ادامه دارد .

یونان و ایتالیا شاهد تظاهرات عظیمی بودند ( بیشتر آنان تحت رهبری اتحادیه های کارگری و احزاب مترقی انجام شد) که ناشی از  فشار اتحادیه اروپا زیر رهبری آلمان و فرانسه به این دولت ها و رشد بحران اقتصادی و قرض های هنگفت به بانک های آلمانی – فرانسوی است که زحمتکشان این کشورها تحت عنوان سفت کردن کمربندهای اقتصادی باید بپردازند .

ما در آمریکای لاتین شاهد دخالت و تحریک دانشجویان و دیگر نیروهای ناراضی علیه دولت ونزوئلا توسط دولت آمریکا هستیم . در سال گذشته تعدادی از رهبران اتحادیه های کارگری کلمبیا و هندوراس توسط نیروهای سیاه ترور شدند . در ایران فعالین کارکری همچنان در زندان قرار دارند و حرکات کارگران و اتحادیه ها و سندیکاها و تشکلهای مستقل کارگری بشدت توسط دستگاههای امنیتی کنترل و سرکوب می شوند  .

در خاورمیانه دولت نظامی مصر با کودتا دست اخوان المسلمین را از قدرت دولتی کوتاه کرد ولی نتوانست به چالش های اجتماعی خاتمه دهد . با اینکه توهم به دولت اسلامی اخوان المسلمین در حال ریختن بود اما کودتا در مصر همانند پاشوره کردن انسان تب داری بود که استحمام فقط می تواند تب را موقتا پائین آورد و قادر به درمان بیماری نیست . با اینکه دیگر حتی اسمی هم از » بهار عربی » نمانده است ولی هنوز چالش های اجتماعی در آن  کشورها ادامه دارد . با اینکه در بهار عربی در مرحله اول نیروهای رادیکال و مترقی جامعه فعال بودند ولی نتوانستند این پیشروی را حفظ کنند و مرتجعین اسلامی با همکاری امپریالیست ها این نیروها را یا سرکوب و یا از میدان مبارزه برای هژمونی عقب راندند .

در سال گذشته امپریالیست های غربی همچنان با همکاری برخی رژیم های خاورمیانه جنگ را برای سرنگونی رژیم بشار اسد گسترش دادند ولی نتوانستند که این رژیم را سرنگون کنند . رژیم سوریه توانست در صحنه های نبرد مسلحانه بسیاری از مواضع را از ارتش آزاد سوریه و جبهه النصره پس بگیرند ولی اوضاع حاکی از آن است که جنگ به این آسانی ها خاتمه نخواهد یافت و موضوع سوریه دیگرتنها یک مسئله ملی و منطقه ای نیست بلکه خود را در بالاترین سطح رقابت های بین المللی بالا کشیده است .

در همین مدت نیز ناشی از کشمکش های منطقه ای ، بحران اقتصادی سیاسی و جنگ و خونریزی داخلی بین گروههای مختلف از دولتی گرفته تا جنبش های کارگری ، ملی و مذهبی  در کشورهای جهان سوم باعث ادامه روند مهاجرت و آوارگی میلیونها انسان کره خاکی شده است و این در حالی است که کشورهای مهاجر پذیر خود بعلت بحران اقتصادی و رشد بیکاری قادر به پذیرش پناهندگان جدیدی نیستند که مجموعه این عوامل به یک بحران انسانی گسترده در اقصا نقاط جهان از اردوگاههای پناهندگی در استرالیا تا آفریقا انجامیده است . سال گذشته نشان داد که سرمایه داری جهان هر چه بیشتر بشریت را به طرف خشونت و بربریت انسانی سوق می دهد .

جنبش کارگری  کمونیستی جهانی در سال گذشته همچنان دچار پراکندگی و عدم برنامه دقیق و متحد کننده بود . البته جنبش صنفی آن در سطوحی از مبارزه به موفقیت هائی در زمینه دستمزدها در کشورهای متروپل دست یافتند ، ولی با تمام تلاش های اتحادیه ها و سندیکاهای رادیکال این جنبش هنوز در بستر و جایگاه واقعی خود قرار ندارد و از ضعف های تشکیلاتی و سیاسی و تربیت کادرهای سازمانده رنج می برد . ولی با تمام کمبودهای گفته شده کارگران میلیاردها ساعت کار را دراعتصاب و تحصن و زندان و مبارزه علیه سرمایه و کارفرمایان و دولت های آنان گذراندند . در همین سال گزارشاتی از همبستگی کارگران کشورهای مختلف با هم ایجاد صندوق های اعتصاب و غیره می رسد که نشان از بازسازی اشکال و شیوه های  مبارزه در عصر سرمایه گلوبال دارد .

یکی از نیروهای آسیب پذیر در تلاطمات اجتماعی کودکان و در درجه دوم زنان هستند . در سال گذشته همچنان باندهای فروش زنان از کشورهای اروپای شرقی به اروپای غربی و نیز آسیای جنوب شرقی به اروپا و آمریکا و استرالیا فعال بودند . از بین بردن حقوق زنان در کشورهایی که مسلمانان قدرت گرفتند ادامه داشت و زنان در همه کشورهائی که با نیروهای مذهبی بویژه گروههای اسلام گرا چه در اپوزیسیون و چه دولتی روبرو بودند شرایط بدتر اجتماعی را تجربه کردند . ولی زنان هم در دفاع از حقوق خود فعال بودند و در هند آنها گروههای زنان دفاع از خود در برابر تجاوز را سازمان دهی کردند و در دیگر کشورها مانند افغانستان ، عراق و ….. زنان با ایجاد تشکلهای مستقل خود قدم های جدی مبارزاتی را در برابر نابرابرهای گذشته برداشته اند . کار کودکان در کشورهای فقیر مانند بنگلادش و پاکستان و …. و نیز رشد کودکان خیابانی سوء استفاده از آنان توسط باندهای تبهکاری و مواد مخدر و دزدی و …. باعث نشد که دولت های جهان دفاع از این نیروهای آسیب پذیر را به برنامه عملی و حمایتی خود تبدیل کنند و فاجعه انسانی در رابطه با کودکان و زنان آگاهانه از طرف دولت ها با همچنان چشم پوشی همراه است  .

سرمایه داری در سالی که گذشت همچنان به تخریب محیط زیست انسانی با شدت هر چه تمامتر ادامه داد و صدها کنفرانس های علمی و دانشمندان نتوانست چشم های کور سرمایه داری جهانی را به این خطر بزرگی که در راه است باز کند . تنها امری که در این رابطه اتفاق افتاد آگاهی بشریت به این خطر و وعده های بی سر و ته بزرگترین دولت های تولید کننده مواد سمی بود .

اینترنت و فن آوری های آنفورماتیک نیز به یکی دیگر از عرصه های رقابت ، تاثیر گذاری و کنترل افکار عمومی  و چالش های اجتماعی تبدیل شده است . نه سرمایه های امپریالیستی و نه قدرت های سیاسی اقتصادی حاضر نیستند که کنترل بلامنازع آمریکا را بر این عرصه بپذیرند . تقابلها تا به حال همه دولت ها و نیروهای اجتماعی با آمریکا برای خارج کردن اینترنت از انحصار آمریکا به جائی نرسیده است . با تمام این احوال این مبارزه ای است که هر روزه آمریکا را تحت فشار و انزوای بیشتری قرار می دهد . فناوری ها در عرصه اینترنت و نرم افزارها و سوء استفاده بورژوازی از آن مناسبات جدیدی را بین کارفرما و مشتری بویژه در کمپانی های بزرگ و دولت ها بوجود آورده است . بورژوازی با کم کردن و اخراج  نیروی کار و سپردن برخی از وظایف به نرم افزارها در دنیای مجازی حضور خود را به صورت رو در روئی با مشتری ها کم ولی کنترل بر آنها را سخت تر کرده اند . هر چه نرم افزارها بیشتر هوشمند می شوند و اوپراتورهای اتوماتیک بصورت تلفنی و آنلاین بیشتر جوابگوی مشتری می شوند . فاصله بین مشتری و کمپانی ها عمیق تر و مشتری عصبی تر و از خود بیگانه تر می شود . بورژوازی هم برای کنترل آن هر چه بیشتر به پلیس جریمه و زندان متوسل می شود . این روندی است که در جوامع متروپل شروع شده و به سرعت به دیگر جوامع در حال سرایت است . در این حالت مشتری خود را مغبون تر و مورد اجحاف بیشتر قرار گر فته می بیند ولی در برابر خود هیچ نیروی زنده که بتواند به آن اعتراض کند نمی بیند . ما بروشنی شاهد روندی هستیم که   بورژوازی در جهت دزدی های بی در وپیکر  پشت نرم افزارها مخفی شده است و کنترل بصورت سرطانی تمامی ارکان اجتماعی و بسیار خصوصی افراد را گرفته است .

در سال گذشته سرمایه داری هزاران کنفرانس در زمینه های مختلف برگزار کرد که بیشتر آنان ناشی از رشد بحران واختلاف بر سرمنافع آنی و آتی یا به شکست کشیده شد و یا مصوبه ها به بایگانی ها سپرده شد .در آنجاهائی هم که به توافقات دست یافتند سیاستمداران شان  در عین دشمنی آشکاربا یکدیگر و علیه منافع مردم  در جلوی دوربین ها و برای فریب مردم با لبخند ظاهر شدند و خنجرهای خونین خود را مخفیانه به پشت مردم فروبردند . تقریبا اکثر رهبران جهان قول زندگی بهتر ، رفاه اقتصادی و…. را صدها بار برای مردمشان تکرار کردند ولی در همان حال مشغول زد و بند و هزار کثافتکاری از اخلاقی تا مالی و سیاسی بودند . توده های مردم و افشاگری های نیروها وانسان های مترقی نه تنها مشت این قداره بندان بین المللی و ملی را باز کرده بلکه باعث رو شدن چهره واقعی رهبران سرمایه داری جهانی شده اند . برخلاف وعده های پوچ آنان درمورد بهبود شرایط اقتصادی و مالی جهان و پایان یابی بحران مالی اقتصادی جهان، آنان عمیقا در گرداب این بزرگ ترین بحران جهانی سرمایه داری برای رهاشدن دست و پا می زنند.

 گسست و نفرت عظیم ترین توده های مردم سرتاسر جهان از دورغگوئی و بی شرمی رهبران دولت ها و نهادهای بین المللی سرمایه داری این فکر را که در هزاره سوم میلادی باید نظم دیگری بوجود آورد را دامن زده است . این را می توان بطور روزمره حتی در بلندگوهای سرمایه داری هم ،از انسان های عادی جوامع گوناگون پیشرفته و پیرامونی  شنید . این دیگر یک شعار نیست مردم جهان دوباره راجع به عدالت و سوسیالیسم و نظم انسانی سخن می گویند و این با جهانی که بشدت با سرمایه نئولیبرالیزه و کنترل های پلیسی و امنیتی و جاسوسی خفه شده است دارای تضاد آشتی ناپذیری است که در حال سربازکردن است . در یک طرف نیروی کار و میلیاردها کارگر و مزدبگیران در اکثریت و در طرف دیگر تعداد قلیلی ازکارفرمایان و دولت های حامی سرمایه های انحصاری ، پولدارها و گردن کلفت های جامعه ایستاده اند . جنگی تاریخی که قرنها است شروع شده ولی این بار عوامل و فاکتورهائی ظهور پیدا کرده اند که در صورت وجود یک طبقه کارگر متشکل و آگاه و منضبط می توان تغییرات پایه ای عظیمی را در سمت آزادی و سوسیالیزم و آزادی بشریت از قید جامعه طبقاتی از طریق انقلاب سازمان داد . در این پروسه تاریخی هر انسان کمونیست و آگاهی بایستی متشکل شود . ما نمی توانیم در سطح تحلیل و شعارها بایستیم . برای تغییر باید دست به عمل برد و عمل آگاهانه به یک تشکل آگاه نیاز دارد . و این تشکل هیچ چیز نیست مگر یک حزب کمونیست واحد که بتواند اکثر کمونیست ها درهر کشور را علیه امپریالیست ها و حکومت های خودی برای خدمت به انقلاب و طبقه کارگر بسیج کند.

غ.ع. – فروردین 1393