یک فکر برای “افغان ستیزی، نشانه ضعف فرهنگی است!”

1. افغان ستیزی، نشانه ضعف فرهنگی است!
   امیر هاشمی مقدم
   انسان شناسی و فرهنگ

   من با اجازه و بی اجازه هادی غفاری ها و زهرا خانوم ها فقط همین سرتیتر مطلب را خوانده ام و مورد تأمل قرار می دهم.
   فرهنگ چیست که کاسه و کوزه همنوع ستیزی بر سرش خرد و خراب می شود؟

   فرهنگ عبارت است از سیستم روابط،، روندها و شیوه های رفتاری که بطور متقابل در همدیگر تأثیر می گذارند.

   چنین سیستمی از عوامل زیر تشکیل می یابد:

   1
   از رابطه میان درجه توسعه و تکامل خلاقیت انسانی و روند استکمال خود انسان.

   2
   از انعکاس ایدئولوژیکی این رابطه و سمت بخشی به این رابطه.

   3
   از شکلگیری حیات معنوی ـ اجتماعی گروه های انسانی (طبقات، خلق ها، ملت ها)

   4
   از انطباق عمل انسانی با قوانین واقعیت عینی.

   این پیوند سیستمی دیالک تیکی بطور عینی موجود، خود ویژگی فرهنگ را تشکیل می دهد.
   فرهنگ هر نظام اجتماعی مفروض را این و یا آن گشتاور تشکیل نمی دهد.
   فرهنگ هر نظام اجتماعی مفروض را تأثیر سیستمی این عناصر، تأثیر کلی بطور اجتماعی و جهان بینانه متعین گشته ی این عوامل تشکیل می دهد، عواملی که همدیگر را مشروط می سازند و متقابلا تحت تأثیر قرار می دهند.

   دیری است که دار و دسته هائی در فلسفه بورژوائی واپسین (امپریالیسم) فرهنگ را به درجه مفهوم المفاهیم ارتقا می دهند تا ماتریالیسم تاریخی را با گنجینه غول آسائی از مفاهیم، مقولات، قوانین و احکام از عرصه بدر رانند و درک علمی و رادیکال پدیده ها و روندهای اجتماعی را غیرممکن سازند.

   سطح توسعه فرهنگی هر خلقی در هر صورت، ثانوی است و بواسطه مناسبات تولیدی حاکم تعیین می شود.
   بشریت که روی سرش نایستاده تا برای توضیح مسائلش از سر و محتوای سرش شروع به کار شود. (نقل به مضمون از انگلس)
   رفتار فرانسوی ها (کشوری که رادیکال ترین انقلاب بورژوائی و ضد فئودالی در آن صورت گرفته و شعار سه گانه «آزادی ـ برابری ـ برادری» بر پرچمش نقش بسته بود) با مهاجرین الجزایری یاد آور وحشت انگیزترین قتل عام ها در تاریخ بوده است.
   (دومه نیکو لوسوردو، «فوندامنتالیسم چیست؟»)
   آلمانی ها از خرد تا کلان، از گدا تا میلیونر به سم راسیسم و تحقیر ملل دیگر بشدت آلوده اند و شعار مارگاریت تاچر را به سیاق خود ترجمه و تکرار می کنند:
   من مفتخرم که انگلیسی ام (آلمانی ام!)

   منشاء و منجلاب راسیسم، همنوع ستیزی (افغانی ستیزی) و غیره در کشور عه هورا و مهاجرستیزی در متروپول های امپریالیستی بطور مستقیم و یا غیرمستقیم مهر حاکمیت طبقاتی معینی را، مهر طبقه حاکمه را بر پیشانی خود دارد.
   راسیسم، همنوع ستیزی (افغانی ستیزی) نتیجه و معلول نوعی عوامفریبی (علت) از سوی طبقه حاکمه است.
   عوام وارگی و عوامفریبی اما بر بستری از جهل (بی خردی) و خردستیزی استوار می شود.
   اول باید خانه خرد توده را به آتش ایراسیونالیسم (خردستیزی) کشید و بعد توده نادان و بی خبر از خرد را فریفت و به دنبال نخود سیاه فرستاد.
   بیدلیل نیست که فاشیسم و فوندامنتالیسم و دیگر زباله های ایدئولوژیکی همه از دم خردستیز، دیالک تیک ستیز و خودمختاری ستیز ند.

   فقط با سیطره خردستیزی می توان توده را به جای تعقیب و سلب مالکیت از میلیاردرهای یکشبه (طبقه حاکمه) و در افکندن طرحی نو، به سراغ آواره های افغانی در عیران و آواره های ملل دیگر و از جمله ایرانی ها در متروپول ها و غیره فرستاد.

   لایکلایک

امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.