2 دیدگاه برای «رسوائی » آژانس امنیت ملی » آمریکا : عارضه ای دیگر از ناکامی راس نظام جهانی سرمایه»

1. مقاله نویس بی نام، که می‌توان وی را در جرگه جوانان جنبش «اکوپای» و یا نود و نه درصدی ها که مورد لطف و کمک‌های تبلبغاتی دولت احمدی نژاد هم قرار داشته ودارند، دانست.
   این نشانه‌هایی از پژوهش گری جوانان ما بوده و بجای گرویدن به چه گواریسم برای فرار از رویزیونیسم خروشچف/ برژنفی، راهی دیگر را پویا گردیده، که جوانه های امیدوار کننده ای هستند.
   چیزی که در این جوانان بشدت کمبود دارد، علم مارکسیم لنینیسم و انطباق دیالکتیکی آن بر دانستنی های جمع آوری کرده خودا بوده که خود این جوانان حتی روشی ماتریالیستی در تاریخ تکاملی این اطلاعات جمع آوری کرده خود، دارا هستند.
   این طرز بکاربرد دیالکتیک را باید از رفقای حزب کار ایران توفان که زیر دست رفیق احمد قاسمی آنرا فراگرفته و بکار میگرفتند،‌ آموخت!(بایک استثنا!)
   البته از افرادی همچون ربابه ها و دیگر افرادِ «دایرةالمعارف«روشنگری»، آنهم فقط زمانیکه از خرده بورژوازی ِ عاصی ِ شبه چه گواریسم آلمانی دفاع مینمایند، هم میتوان این کاربرد دیالکتیک را بر مسائل بغرنج زمان حاضر، با وجودی که علیه طبقه کارگر و لنینیسم میباشند، آنرا فرا گرفته وبکار برد،‌ بدون باور به تحریف هایی که در این واژه نامه وجود دارد.
   نویسنده همانند «بلوکوپای آلمانی Blokupy Germany» بخوبی توانسته است که فاکت های زیادی را تاریخا در کنار یکدیگر بدون ارتباط دیالکتیکی آن‌ها قرار دهد که خود این فاکت ها حقیقت را بخوبی بیان میدارند که نویسنده نتوانسته است آن‌ها را ببیند.
   (از قرن سیزدهم تا اوایل قرن بیستم یعنی از دوران اشکال اجتماعی (فرماتسیون های) تولیدی و اقتصادی ِ فئودالیسم، سرمایه داری رقابت آزاد تا اوایل عصر امپریالیستم را امپراطوری دانسته و با امپراطوری آمریکایی یکی میداند. شاهد:

   «…مضافا در این امپراتوری ها خطه قدرت سیاسی به موازات خطه های مدیریت اقتصادی آن ها بوجود آمده ، دوشادوش هم به رشد و گسترش خود ادامه داده و به موازات هم نیز به پایان عمر خود می رسیدند . اما در امپراطوری آمریکا به عنوان راس نظام جهانی سرمایه خطه سیاسی ( دولتی) در تضاد آشکار با مدیریت خطه اقتصادی قرار دارد»

   این جوانان قادر بدریافت ارتباط تکاملی اقتصاد و امور نظامی کشور های متروپل از زمان عثمانی تا به امروز و تفاوتهای ماهوی آن‌ها نیستند و فقط ظهور و دوام آن‌ها را دریافته اند.
   این جوانان با فراری که از الفاظ اشکال تولیدی و روبنایی اجتماعات بشری «اجتماعی (سوسیالیستی) و جامعه بدون طبقه(کمونیستی) بخاطر خیانت رویزیونیستها و تبلیغات امپریالیسم از دهان ترتسکیستها، خو گرفته اند*)، مانند جن از بسم الله از احزاب کمونیستی و اصولاً هر گروه و یا دسته‌ای که از مبارزات طبقات و و امپریالیسم سخن گوید، فرار میکنند و فقط حاضرند در چارچوب انتقاد از دولتها و مؤسسات دولتی مشغول بمانند.

   «…این اولیگارشی نیز بطور اورگانیکی تحت فرمان ” انحصارات پنجگانه ” قرار دارد .
   چه میشد که این اولیگارشی «انحصارات پنج گانه» را روشن میکردید.
   تا آنجا که متخصصین اقتصاد غیر فرمایشی و دانشگاهی و بخصوص غیرمانویل والراشتاینی معتقدند این بانکها میباشند که در تمام امور سیاست آمریکا دست دارند وخود خواسته هایشان را به دولت های آمریکایی دیکته میکنند که اکنون به «بلاک رک» که صاحب گلد من ساکس بانک است و این بانک خود همراه با نیویورک تایمز مالک «بلاک رک» هستند! این عروسک های بوش – اوبامایی را راه میرند.
   چه خوب لنین این نظام گندیده سرمایه داری انحصاری را کشف و قوانین افول آنرا برشمرده است که اتفاقاً با تاریخی که نویسنده از دزدی اطلاعات در جهان توسط امپریالیسم آمریکا سخن میگوید تو گویی لنین از تمام آن‌ها با اطلاع بوده است. (مقام تاریخی امپریالیسم و اولتراامپریالیسم) در کتاب «امپریالیسم مرحله گندیدگی سرمایه داری»

   شاهد:
   «…بعد از پایان جنگ جهانی دوم وقتی که آمریکا به عنوان راس نظام جایگزین امپراتوری انگلستان گشت ،…»

   امپریالیستم آمریکا جایگزین امپریالیستم انگلسان گردید و نه امپراتوری انگلستان! اختلافی ماهوی مابین سرمایه داری پیشین و سرمایه داری رقابت آزاد و سرمایه داری انحصاری موجود است که راه آزاد شدن از هریک از آن‌ها هم ماهیتاً با یکدیگر فرق دارند. این دقیقاً شکل تفکر ۹۹ درصدی های میباشد.

   شاهد:
   «…در رسیدن به ا ین هدف اولیگارشی ” دو حزبی” حاکم بر کاخ سفید از محل ها و سیاست های معین و مشخص زیرین در دوره بعد از پایان ” جنگ سرد ” ( از ۱۹۹۱ به این سو ) استفاده کرد : »

   این هم بی‌ربط و مافوق قوانین تکامل کشورها میباشد. این الیگارشی نیست که این کار را میکند این صورت ظاهر قضیه است. آنچه آنان را باین کار مجبور و محکوم میکند «سرریز تولید» که در اثر تضاد مابین تولید اجتماعی و تملک و انحصار وسایل تولیدی در دست بخش خصوصی میباشد که به جنگ‌های خانمانسوز که شما نام میبرید و برای انجام چنین جنگهایی محکوم و مختوم به بوجود آوردن اتحادیه ها«آلیانس ها» و قطب بندی هایی که مابین کشورهای سرمایه داری، در اثر رشد ناموزون (لنین) انجام میگیرد، با وجودیکه بنظر میرسد که صد در صد تحت تسلط کامل امپریالیستم سرکرده قرار دارند، میباشند.
   باز هم طبق تحقیقات لنینی که تا زمان جنگ اعتبار داشته وهنوز هم مو لای درزش نمیرود، ناگهان به بلوک بندیهای جدیدتری تبدیل میگردند.
   این‌ها ملالغت بازی نیست این‌ها راه‌های مبارزه گوناگونی را طلب میکنند؛
   که یکراه آن همان است که لنین کشف کرد و آنرا با پیروزی بعمل برد و استالین آنرا با پیروزی پیاده کرد؛
   راه دوم شمارا در بیراهه های اکوپایی و نودو نه درصدی در مبارزه بر علیهِ امروز: آقای ایکس پرزیدنت در دولت ایگرگ و فردا پرزیدنت دیگری در دولتی دیگر، مشغول میدارد و پس از دهِه های زیادی همچون گاو عصار بدور خود میچرخند و بر زمین و آسمان بدو بیراه میگویند که چرا مردم احمقند و چرا کارگران گول میخورند و حرف این شازده های دانا و بینا و آگاه را گوش نمیکنند. این نودو نه درصدی ها گویا در اجتماع کوران زندگی میکنند و قادر نیستند دشمن اصلی قانون مند خود را کشف نمایند؛
   و باعث می‌شود که در گردابِ تئوری‌های غلطی که در نکته‌ سوم که متعلق به والراشتاین میباشد و چیزی جز تئوری ارتجاعی «سه جهانی ِ اواخر زمان مائوتسه تونگ» نــمیباشد،
   غرق شده و بیشتردر این باطلاق فروروند.
   بهر صورت جوینده یابنده بود؛
   امید وارم که این جوانان آنقدر در این بیراهه ها سردرگم نمانند،‌ تا با یک تقسیم جدید جهان آنهم بنفع حفظ امپرالیستها؛
   آنهم با ازبین بردن سرریز تولید از طریق تخریب در نیروهای مولده، دودش بچشم خود و مردمانشان برود.

   ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
   *) زیرا بحق در دوران طول زندگانی خود با کمونیست های راستین سروکاری نداشتته اند و حزب «دکاپ» پس از دوری از نام «کا پ د» در تمام طول زندگی خود با دنبال کردن سه تز «زندگی مسالمت آمیز، رقابت و مسابقه مسالمت آمیز» خروشچفی چه در دهسال اول و چه در سه دهه بعدی دوران برژنف…، با فرار از واقعیت‌ها برای پوشیده داشتن نظام سرمایه داری در روسیه از هیچ انحراف کشاندن و پوشش انحرافات این کشور، روی گردان نبوده اند.
   حتی بدتر از آن، کار آتش نشانی کشورهای امپریالیستی را برعهده داشته اند.
   در این حزب هم افق روشنی سپیده میزند که امید است که همچنان تکامل یابد؛
   رفقایی از برلین از« دکاپ» با «کا پ د» ایها در برلین، مشترکا سمیناری در مورد رویزیونیسم، گذاشته بودند که در اختیار مجله هفته قرار دارد و میتوان این سند را هنوز بدست آورد.
   و خود را از انحرافات حزب چپ (سوسیال دموکراسی چپ) که دودل و سرمایه پرست، با ایده‌های ترتسکیستی میباشند، در حذرنگه دارند.

   لایکلایک

   1. با سپاس از تذکر رفقا،
      چند جمله در بالا دارای سکته و جا افتادگی است که صحیح آنرا در پایین می آورم و کلمات اضافه شده را داخل کروشه { } گذاشته ام.

      باز هم طبق تحقیقات لنینی که{این آلیانسها و قرار دادها} تا زمان جنگ اعتبار داشته وهنوز هم مو لای درزش نمیرود، ناگهان به بلوک بندیهای جدیدتری تبدیل میگردند.

      راه دوم شمارا در بیراهه های اکوپایی و نودو نه درصدی در مبارزه بر علیهِ امروز:
      آقای ایکس پرزیدنت در دولت ایگرگ و فردا پرزیدنت دیگری در{همان دولت ویا} دولتی دیگر، مشغول میدارد …

      و باعث می‌شود که در گردابِ تئوری‌های غلطی که در نکته‌ سوم ِ {مقاله خود} که متعلق به والراشتاین میباشد و چیزی جز تئوری ارتجاعی «سه جهانی ِ اواخر زمان مائوتسه تونگ»…

      آنهم با ازبین بردن بار دیگر ِ سرریز تولید از طریق تخریب در نیروهای مولده {توسط جنگ، که} دودش بچشم خود و مردمانشان برود.
      سپیده

      لایکلایک

امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.