Demonstranten in Kiew zerstören eine Lenin-Statue | © Alexey Kudenko/dpa

ریا نوستی – ترجمه رضا نافعی

منتشر شده در آينده ما

نشریه روسی ” نزاویسمیا گازتا ” می نویسد :

نه آمریکا، نه لهستان بلکه آلمان مهمترین پشتیبان اپوزیسیون اوکرائین است . در درجه اول آلمان خواستار امضاء “قرار داد همکاری ” بود. از آغاز اعتراضات در میدان استقلال در کیف صدراعظم آنجلا مرکل به انتقاد از پرزیدنت ویکتور یانوکوویچ پرداخت. مرکل و اولاند ، رئس جمهور فرانسه تهدید کردند که علیه دولت اوکرائین دست به تحریم خواهند زد . روز 16 فوریه مرکل رهبران اپوزیسیون اوکرائین را در برلین بحضور پذیرفت.

این اقدامات همراه است با سرد شدن روابط میان روسیه و آلمان . مشکل از پائیز 2012 آغاز شد، هنگامی که بوندس تاگ ( مجلس آلمان ) قطعنامه ای بتصویب رسانید و در آن از سیاست داخلی روسیه انتقاد کرد. در فوروم مباحثات ” دیالوگ پتترزبورگ ” ( 12 نوامبر 2012) و هنگام دیدار پوتین از نمایشگاه هانور ( آوریل 2013) مرکل بازهم از روسیه انتقاد کرد. در این سال صدای آنها که خواستار اتخاذ روش سخت تری در برابر روسیه بودند بلند تر شد. از آغاز بحران اوکرائین آلمان سیاستی در آن کشور در پیش گرفت که مخالف سیاست روسیه بود.

بر این زمینه مشاهده می شد که سیاست آمریکا و آلمان بیکدیگر نزدیک می شوند. روز 19 ژوئن باراک اوباما ، رئیس جمهور آمریکا، هنگام دیدار از برلین روشن کرد که آمریکا می خواهد روابط خود را با آلمان بهبود بخشد. در کنفرانس امنیت مونیخ یوآخیم گاوک ، رئیس جمهور آلمان، خانم اورزولا فن در لاین وزیر دفاع و فرانک والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان هر سه سخن از “نقش تازه آلمان ” گفتند.

با امضاء قرارداد 2+ 4 آلمان متحد شد و به استقلال دست یافت. ولی این استقلال باز هم چون گذشته محدود است. آلمان از اواسط سالهای دهه 1990 به افزایش قدرت اقتصادی خود پرداخت اما از لحاظ سیاسی و نظامی اهمیتی نداشت.

محدودیت استقلال آلمان هنگام طرح مسئله اتمی آشکار شد. در سال 2009 مرکل خواستار بیرون بردن سلاحهای اتمی آمریکا شد که در آلمان مستقر هستند. در کنفرانس سران کشورهای عضو ناتو در تالین به ابتکار آمریکا تصویب شد که تصمیم گیری در این مورد در اختیارات ناتو باشد و نه کشورهای عضو اتحادیه نظامی.

افزون بر این آمریکا از پاریس و لندن خواست تا در عرصه دفاعی این دو کشور نقش رهبری را بعهده بگیرند. پس از انحلال اتحادیه اروپای غربی WEU)) با انعقاد قرار داد میان فرانسه و انگلیس در سال 2010 رهبری دفاع نظامی از اتحادیه اروپا بعهده این دو کشور در آمد.

انگلستان با ابتکارات اقتصادی آلمان در اتحادیه اروپا مقابله می کند و این مقابله مورد حمایت آمریکا قرار دارد. گرچه آمریکا نمی توانست مانع تشکیل صندوق اروپائی پول گردد ولی دولت انگلیس تا کنون چندین بار مانع اجرای ابتکارات آلمان برای هماهنگ ساختن سیاست بودجه در کشورهای ااتحادیه اروپا شده است.

افزون بر این آمریکا به انگلستان برای ایجاد یک گفتگوی استراتژیک با روسیه کمک می کند. از زمان دیدار پرزیدنت پوتین با کالهان نخست وزیر انگلیس که در ماه مه 2013 در لندن صورت گرفت ، لندن نقش واسط میان مسکو و واشنگتن را ایفا می کند.

بحران اوکرائین معرف جهت تازه ای از سیاست آمریکاست – همکاری روسیه – آلمان هم اکنون در بوته آزمایش قرار گرفته است. اگر چالشی میان روسیه و آلمان پیش آید سبب خواهد شد که آلمان امتیازی که هم اکنون بعنوان رابط با مسکو، در ناتو دارد از دست بدهد.. در آن صورت نقش آلمان بعنوان گیرنده و پخش کننده نفت و گاز روسیه در اتحادیه اروپا نیز در برابر سوال قرار می گیرد.

http://de.ria.ru/zeitungen/20140221/267882371.html