مهرآئین سعیدی
پروژه معروف پروکسی تور با علامت پیاز یا سیر سالهاست که منبعی برای کسانی است که میخواهند ناشناس در اینترنت به جستجو و سیر و سیاحت و کار بپردازند، بدون آنکه “آی پی ” آنان شناسائی شود.
این پروژه در بسیاری از دانشگاه های جهان به کار گرفته شده و آنها با در اختیار قرار دادن سرور های معینی به کاربران این امکان را میدهند که با سوار کردن(اینستال) این برنامه روی کامپیوترهای شخصی خود به این سرورها متصل شده وبه این ترتیب وارد یک سیستم پیچیده پنهان کردن “آی پی” شده که از لایه های مختلف تجرید استفاده میکند (به همین دلیل هم علامت این برنامه پیاز یا سیر است) و کاربر میتواند با یک “آی پی” غیر قابل رد یابی وارد صفحات مورد نظرش شود.
اینکه پروژه پروکسی تور توسط دولت آمریکاو نیروی دریائی آمریکا مورد حمایت مالی قرار میگیرد و پروژه ای که قرار است در خدمت ناشناس ماندن در اینترنت قرار گیرد توسط بزرگترین دشمن آزادی های شخصی در اینترنت مورد حمایت مالی قرار میگیرد حتی نیویورک تایمز را نیز دچار حیرت کرده و این روزنامه طی مقاله ای از این احتمال سخن به میان میاورد که شاید بودجه 2 میلیون دلاری سالانه دولت و ارتش آمریکا برای کمک به پروژه تور، در خدمت کار گذاشتن ورودی های پنهانی برای کنترل کاربران “تور” توسط سازمان اطلاعاتی آمریکا باشد.
آندرو لمان رئیس پروژه تور در گفتگو با خبرنگار نیویورک تایمز مدعی شد نه تنها دولت آمریکا بلکه دولت سوئد نیز در این پروژه تحقیقاتی دخالت داشته و از آن حمایت مالی میکند، در افشاگری های اخیر اسنودن دولت سوئد متهم به لو دادن اطلاعات کاربران این کشور به آمریکا شده است.
اینکه پروژه تور واقعا توانائی یک استفاده آنانوم (ناشناس) را میدهد مدت ها است که مورد تردید متخصصان اینترنت میباشد.
تحقیقات اخیر متخصصان نشان میدهد که کاربران تور قابل شناسائی بوده اند
پروکسی ها یا دانه ریختن برای شناسائی کاربران؟
پس از انتشار اسناد اسنودن میتوان با اطمینان زیادی از کاربرد سرور های پروکسی آزاد و” وی پی ان” در اقصی نقاط جهان بعنوان “کاسه عسل” برای جلب و شناسائی کاربران ناراضی صحبت کرد. اولین کشوری که به عملکرد امنیتی سرویس های عمومی اینترنت پی برد جمهوری خلق چین بود، آنها به نقش سرورهای آزاد و تونل های اطلاعاتی ارائه شده شک داشتند و تردید بزرگتری در صداقت سرویس دهی گوگل و یاهو نیز بر آن اضافه شد.
چینی ها خیلی سریع مشگلات فنی و ناتوانی سخت افزاری خود را پشت سر نهادند و در زمینه سرویس دهی و نرم افزاری همچنان دچار مشگلات عدیده ای میباشند که بیشتر آنها بدلیل مونوپل آمریکا و غرب در زمینه شبکه های اینترنتی است.
پادزهر چین ارائه سرویس های مشابه و موفق ملی به زبان مادری در برابر گوگل و فیسبوک و تویتر بود، پس از مدتی این سرویس ها نه تنها توسط چینی ها ساکن چین، بلکه حتی از سوی چینی های مهاجر نیز مورد استفاده قرار گرفتند.
امروز موتور های جستجو ی چینی “بایدو” گوگل را بطور کامل از جهان چینی زبان به خارج پرتاب کرده و در زمینه اطلاع رسانی به زبان چینی کمترین شانسی را برای گوگل(تنها یک و نیم درصد) باقی ننهاده است، به همین علت گوگل به تبلیغات فریبکارانه ای تحت عنوان سانسور و حقوق بشر بر علیه دولت چین دست زد .
جمهوری اسلامی علیرغم ادعایش که نقش پیشتاز در زمینه اینترنت و امنیت سایبری دارد، از توانائی های محدودی در برابر آمریکا و غرب برخوردار است و عملا در دسته دوم لیگ آی تی توپ میزند، آسیب پذیری سرورهای نیروگاه بوشهر و موارد مشابه و افشای ربودن اطلاعات بسیار گسترده از سرورهای دولتی توسط آمریکا و اسرائیل نشان میدهد که جمهوری اسلامی بر خلاف ادعا هایش بشدت آسیب پذیر میباشد.
تلاش های هکر های ایرانی تحت حمایت نظام اسلامی بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته (هک کردن سایت های مخالفان و یا حملات ایضائی به سرور های آمریکا و..) و نشان میدهد برای ایران جنبه جنجالی موضوع مورد بحث بر جنبه امنیتی میچربد.
سخن آخر اینکه تور و سرورهای مشابه امروز نه تنها توسط آمریکا و کشورهای اروپائی به عنوان دامی برای شناسائی کاربران مورد استفاده قرار میگیرند (بسیاری از کاربران حتی از پروکسی های پیشنهادی رسانه‌های وابسته به سازمان های تبلیغاتی و اطلاعاتی آمریکا مانند رادیو آزاد اروپای سابق یا رادیو فردا و یا رسانه‌های مشابه وابسته به دول اروپائی استفاده میکنند، یکی از سازمان های ظاهران چپ انقلابی دائماً در تارنمای سازمانش پروکسی هئی را به کاربران ارائه میکند که بیشترشان نقش کاسه عسل را بازی میکنند!)، بلکه کشورهای دیگر نیز از این توانائی های فنی و علمی برخوردار بوده و جمهوری اسلامی بدون شک امکان تعقیب و رد گیری کاربرانی را دارد که از این سرویس ها استفاده میکنند.
