مهرگان البرز

مقدمه

«کریستف کلمبوس» در سال 1492 قاره آمریکا را کشف کرد. در این زمان، جمعیت این قاره حدود 100 میلیون و جمعیت سرخپوستان کشور آمریکا 18 میلیون تخمین زده می شود. سپس، اشغال نظامی این قاره توسط حکومتهای استعمارگر اسپانیایی، پرتغالی، انگلیسی و فرانسوی آغاز گشت. اشغال کامل این قاره که تحت لوای «انتقال تمدن به قبایل وحشی» انجام می شد بیش از یک قرن به طول انجامید. در این مدت، اکثر جمعیت بومی این قاره به علت بیماری، جنگ، سرکوب، کشتار، بردگی، گرسنگی، جابجایی اجباری و از هم پاشیدن زندگی از بین رفتند. اما تا کنون ابعاد این جنایت عظیم، عامدا از نظر مردم جهان پوشیده نگهداشته شده است.

از آغاز قرن هفدهم حکومتهای استعمارگر به ویژه انگلیس بومیان قاره آفریقا را دسته دسته اسیر کرده و به عنوان برده به قاره آمریکا منتقل نمودند. در سال 1786 زمانیکه کشور آمریکا استقلال یافت، جمعیت سفید پوستان 2 و نیم میلیون نفر و برده های سیاه 4 میلیون بود، ولی از 18 میلیون جمعیت سرخپوستان فقط 900 هزار نفر باقی مانده بود. در همین سال، حکومت آمریکا تلاش نمود که سرخپوستان را با زور سرنیزه در مناطق از پیش تعیین شده و تحت حفاظت اسکان دهد. اما مقاومت مسلحانه سرخپوستان تا اواخر قرن 19 ادامه یافت.

در واقع، نظام سرمایه داریِ دوران رقابت آزاد در آمریکا با تکیه بر قتل عام سرخپوستان و مناسبات برده داری رشد کرد. از اواخر قرن نوزدهم، این نظام در کشورهای معدودی به نظام سرمایه داری انحصاری (امپریالیسم) تکامل نمود. حکومت – ابزار طبقه سرمایه داران بزرگ – علاوه بر استثمار کارگران به دخالتهای آشکار و نهان در امور کشورهای دیگر پرداخت. هدف اصلی، ایجاد امپراتوری در جهان از طریق تحت سلطه درآوردن کشورها بود. امری که از طریق اشغال نظامی و یا بکار گماشتن نوکران خود در راس حکومت انجام می شد.

اما آمریکا برای رسیدن به چنین هدفی با دو مانع اساسی روبرو بود. اولین مانع، مبارزات، شورشها، انقلابات و بیک کلام جنبش مردم بود که در جهت استقلال کشور خود و رهایی از چنگال حکومت وابسته و در خدمت منافع خارجیان، حرکت می کرد. دومین مانع، رقابت با قدرتهای استعمارگر دیگر بود، چون آنان نیز در پی به تحت سلطه درآوردن این کشورها بودند. از اینرو، آمریکا علاوه بر قدرت اقتصادی و نفوذ سیاسی به ارتشی نیاز داشت که بتواند در عرصه جهانی دائما به سرکوب جنبشهای مردم و تقابل با نیروهای استعمارگرِ رقیب بپردازد.

پس از دو جنگ جهانی که بر سر تقسیم مجدد جهان توسط قدرتهای استعمارگر در گرفت، ارتش آمریکا تبدیل به قویترین ارتش منظم گشت و در اقصی نقاط جهان پایگاه ایجاد نمود. علاوه بر تحمیل فقر، گرسنگی، بیماری و نابسامانی زندگی، کارنامه 127 سالِ گذشته این ارتش نشان می دهد که هیچ نیروی نظامی در تاریخ بشر تا به این حد از مردم جهان کشتار نکرده است. استفاده از سلاحهای کشتار جمعی چون دو بمب اتمی در ژاپن و سلاحهای شیمیایی در ویتنام، لائوس و کامبوج فقط مشتی از خروارِ جنایات بیشمار حکومت آمریکا برعلیه بشر است.

اکنون حکومت آمریکا به بهانه استفاده سلاحهای شیمیایی توسط  حکومت سوریه  در تدارک یک حمله نظامی به سوریه می باشد. سوریه جغرافیای سیاسی بسیار مهمی دارد؛ همجوار اسرائیل و تنها متحد حکومت جمهوری اسلامی در منطقه است. اما مهمتر، حکومتهای جمهوری اسلامی و سوریه هر دو نوکر روسیه اند و نه آمریکا. بنابراین، برای آمریکا دخالت مستقیم نظامی و شکست سوریه نه تنها ضروری است، بلکه زمینه ساز شکست حکومت جمهوری اسلامی و یکسره کردن اوضاع برای بلعیدن کُل منطقه نفت خیز خاورمیانه می باشد.

دلسوزی حکومت آمریکا و متحدینش برای مردم سوریه اشک تمساح کسانی است که صدام حسین را به سلاحهای شیمیایی مجهز نمودند و منجر به کشتار هزاران سرباز ایرانی و مردم کردستان در جنگ دو حکومت شدند. همچنین، در شورشهای سالهای اخیر بر علیه نظام سرمایه داری انحصاری، مردم جهان دیده اند که چگونه در کشورهای مختلف جهان از جمله؛ یونان، مصر، یمن، بحرین، آفریقای جنوبی، ترکیه، شیلی و برزیل مسلسل های ساخت آمریکا سینه های مردم عاصی را نشانه رفته و از گاز اشک آور ساخت آمریکا استفاده می شود.

رسانه های غرب که با اشاعه دروغ بزرگِ مسلح بودن عراق به سلاحهای کشتار جمعی زمینه ساز اشغال نظامی عراق توسط ارتش آمریکا و ویرانی این کشور شدند اکنون زمینه ساز دخالت نظامی آمریکا در سوریه شده اند. بنابراین، ضروری است که ماهیت حکومت آمریکا و نقشه های شوم آن برای مردم هر چه بیشتر روشن گردند. نمونه هایی از دخالت 127 ساله حکومت آمریکا درکشورهای مختلف جهان در فهرست ذیل، نقش ارتش و سازمان «سیا» در سرکوب مبارزات مردم و همچنین، سرکوب مردم آمریکا توسط پلیس و ارتش را نشان می دهد.

فهرست دخالت حکومت آمریکا در کشورهای جهان

  سال         کشور یا منطقه                  توضیحات

1886            شیکاگو              سرکوب خونین تظاهرات کارگران

1890            داکوتای جنوبی    کشتار 300  تن از سرخپوستان

1890           آرژانتین              در حمایت از حکومت

1891           شیلی                  سرکوب شورشیان

1891           هائیتی                سرکوب شورشیان «نواسا»

1892           آیداهو                سرکوب اعتصاب کارگران معدن نقره

1893           هاوایی               اشغال و الحاق هاوایی به آمریکا

1894           شیکاگو              سرکوب اعتصاب کارگران راه آهن

1894           نیکاراگوئه          اشغال یک ماهه  بندر بلوفیلدز

95-1894     چین                   دخالت در جنگ چین و ژاپن

96-1894     کُره                   استقرار نیروی دریایی در سئول

1895          پاناما                  اشغال بندر کورینو

00-1898    چین                   سرکوب شورش بوکسورها

10-1898    فلیپین                 بیرون کشیدن از چنگ اسپانیا

02-1898    کوبا                  بیرون کشیدن از چنگ اسپانیا

1898          پُرتُریکو             بیرون کشیدن از چنگ اسپانیا

1898          گوام                  بیرون کشیدن از چنگ اسپانیا

1898         مینِسوتا               سرکوب سرخپوستان چیپوو

1898         نیکاراگوئه           اشغال بندر سان خوان دل سور

1898         ساموا                 جنگ برای تعیین پادشاه

1899         نیکاراگوئه           اشغال مجدد بندر بلوفیلدز

01-1899   آیداهو                 اشغال منطقه معادن کوئر دآلن

1901         اوکلاهوما            سرکوب شورش سرخپوستان کریک

14-1901   پاناما                  اشغال منطقه و باز کردن کانال پاناما

1903        هندوراس             سرکوب انقلاب مردم

04-1903   دومینیکن            سرکوب انقلاب مردم

05-1904   کُره                   دخالت در جنگ روسیه و ژاپن

09-1906   کوبا                   دخالت در انتخابات

1907        نیکاراگوئه           برپایی قیمومیت کشور

1907        هندوراس             دخالت در جنگ با نیکاراگوئه

1908        پاناما                  دخالت در انتخابات

1910        نیکاراگوئه           اشغال بلوفیلدز و کورینتو

1911        هندوراس             دخالت در جنگ داخلی

41-1911   چین                   اشغال دائمی و حمایت از ضد انقلاب

1912        کوبا                   دخالت در جنگ داخلی

1912        پاناما                  دخالت در انتخابات

1912        هندوراس            اشغال موقت

33-1912  نیکاراگوئه           جنگ بر علیه چریکها

1913        مکزیک              تخلیه آمریکایی ها در دوران انقلاب

1914       دومینیکن             جنگ با شورشیان در سانتو دومینگو

1914       کلورادو               سرکوب اعتصاب معدنچیان

18-1914  مکزیکو              چندین لشکرکشی برعلیه ناسیونالیستها

34-1914  هائیتی                 19 سال اشغال پس از سرکوب قیام مردم

1915        تکزاس                سرکوب قیام مکزیکی-آمریکایی ها

24-1916   دومینیکن             8 سال اشغال

33-1917   کوبا                   اشغال نظامی، قیمومیت اقتصادی

18-1917  جنگ جهانی اول    تقسیم مجدد جهان، 40 میلیون کشته

22-1918  انقلاب روسیه        5 حمله نظامی بر علیه بلشویکها

20-1918  پاناما                   سرکوب مبارزات مردم پس از انتخابات

1919       هندوراس              اشغال نظامی در دوران انتخابات

1919       یوگسلاوی             دخالت به نفع ایتالیا بر علیه سِربها

1920       گواتمالا                2 هفته اشغال بر علیه اتحادیه ها

21-1920 ویرجینیای غربی     حمله به معدنچیان

1922       ترکیه                   جنگ با ملّیون

27-1922 چین                     جنگ با ملّیون

1923       مکزیکو               حمله هوایی به شورشیان در کالِس

25-1924 هندوراس              دو دفعه دخالت در نزاع انتخاباتی

1925       پاناما                   سرکوب اعتصاب عمومی

34-1927 چین                     استقرار نیرو در سراسر کشور

1932      السالوادور             حمله کشتیهای جنگی به قیام مارتی

1932     واشنگتن دی سی      سرکوب سربازان جنگ جهانی اول

45-1941 جنگ جهانی دوم    50 ملیون کشته، استفاده از 2 بمب اتمی

1943      دیترویت                سرکوب شورش سیاهان

75-1945 اسپانیا                 حمایت از حکومت ژنرال فرانکو

1946      ایران                   تهدید حمله اتمی به شوروی برای خروج از ایران

1946     یوگسلاوی              تهدید حمله اتمی بخاطر سقوط هواپیمای آمریکایی

1947     گواتمالا                 تهدید حمله اتمی

49-1947 یونان                  رهبری راست های افراطی در جنگ داخلی

1948      آلمان                   تهدید حمله اتمی برای حفاظت از برلن

1948      فلسطین                حمایت از صهیونیستها در ایجاد حکومت اسرائیل

49-1948چین                    تخلیه آمریکایی ها قبل از پیروزی انقلاب

54-1948 فیلیپین                جنگ «سیا» برعلیه قیام هوک

1949       تایوان                حمایت از «چانکایچک» در برپایی حکومت

1950     پورتوریکو            سرکوب قیام استقلال طلبان در پانس

53-1951 کُره                   جنگ با کره شمالی وچین، تهدید حمله اتمی

72-1951 پاکستان              حمایت از حکومت نظامیان

1953       ایران                 سرنگون کردن مصدق و بازگرداندن شاه

57-1953 ایران                 حمایت از حکومت در سرکوب سازمان نظامی

79-1956 ایران                 استقرار مستشاران نظامی

1954      ویتنام                 پیشنهاد دادن بمب اتمی به فرانسه

1954      گواتمالا              حمایت از مرتجعین تبعیدی در اشغال کشور

1956      مصر                 تهدید حمله اتمی در بحران کانال سوئز

1958      لبنان                  اشغال نظامی و سرکوب شورشیان

1958     عراق                 تهدید اتمی عراق در حمایت از کویت

1958     چین                   تهدید اتمی چین در حمایت از تایوان

1958     پاناما                  سرکوب تظاهرات «پرچم»

1959     کوبا                   حمایت از حکومت در مقابل انقلاب مردم

1360     ترکیه                 حمایت از کودتای نظامیان

75-1960 ویتنام                اشغال کشور و جنگ تمام عیار با مردم

75-1960 آمریکا               سرکوب تظاهرات برعلیه جنگ ویتنام

1961      کوبا                  حمایت از حمله نظامی مرتجعین تبعیدی

1961     آلمان                  تهدید اتمی در دوران بحران دیوار برلن

90-1961 آفریقای جنوبی    حمایت از حکومتِ نژاد پرست

1962     لائوس                جنگ با چریک ها

1962     کوبا                   محاصره کشور و تهدید اتمی

1963     عراق                 سازماندهی کودتا به نفع حزب بعث

1964     پاناما                  کشتار مردم بخاطر کانال پاناما

1964      ویتنام                آغاز استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین

85-1964 برزیل               حمایت از حکومت نظامیان

93-1964 بولیوی              حمایت از حکومت نظامیان

1965     اندونزی              کودتا و کشتار یک میلیون نفر

66-1965 دومینیکن           اشغال نظامی در دوران انتخابات

86-1965 فیلیپین              حمایت از «مارکوس» در سرکوب مردم

98-1965 اندونزی            حمایت از «سوهارتو» در سرکوب مردم

1965      آمریکا               ترور مالکام اکس در نیویورک

80-1966 آمریکا              سرکوب «حزب پلنگان سیاه»

67-1966 گواتمالا             جنگ کلاه سبزها با شورشیان

83-1966 آرژانتین            حمایت از حکومت نظامیان

1967     دیترویت              سرکوب خونین جنبش سیاهان

1967    خاورمیانه            حمایت از اسرائیل در اشغال کشورها

13-1967 اسرائیل             همکاری برای توسعه سلاحهای اتمی

74-1967 یونان                حمایت از کودتا و حکومت نظامیان

1968     آمریکا                ترور مارتین لوتر کینگ و اشغال شهرها

89-1968 مالزی               حمایت از انگلیس در سرکوب انقلابیون

75-1969 کلمبیا                کشتار 2 میلیون نفر

1970     عمان                  رهبریِ ارتش شاه در حمله به انقلابیون

13-1970 پاکستان             حمایت  از حکومت در سرکوب مردم بلوچستان

1971      ترکیه                حمایت از کودتای نظامیان

73-1971 لائوس               رهبریِ ویتنام جنوبی در حمله به کشور

76-1971 ایران                حمایت از حکومت در سرکوب چریکها و مجاهدین

79-1972 اکوادور            حمایت از حکومت نظامیان

85-1972 فیلادلفیا             سرکوب «سازمان حرکت»

1973     داکوتای جنوبی     محاصره سرخپوستان شورشی در لاکوتاس

1973    خاورمیانه            حمایت از اسرائیل در جنگ و تهدید اتمی

1973    شیلی                   کودتای نظامیان و کشتار مردم

90-1973 شیلی                حمایت از «پینوشه» در سرکوب مردم

1975    کلمبیا                  کشتار سرنشینان کشتی «مایاگواِز» با گاز سمّی

92-1976 آنگولا               سازماندهی نیروهای ارتجاعیِ مسلح

79-1978  ایران               حمایت از حکومت شاه برعلیه انقلاب مردم

1979       ایران                حمایت از خمینی و انتقال شاه به خارج

1979       ایران                انتقال ارتش و ساواک شاه به حکومت خمینی

88-1979 ایران                حمایت از حکومت خمینی در سرکوب انقلاب

90-1979 نیکاراگوئه         سازماندهی «کانترا» برعلیه انقلاب مردم

89-1979 افغانستان           سازماندهی «مجاهدین» با کمک عربستان

13-1979 ایران                تحریم اقتصادی و فشار سیاسی بین المللی

1980      ترکیه                حمایت از کودتای نظامیان

1980      ایران                 تحرکات نظامی برای باز پس گرفتن گروگانها

88-1980 ایران                دامن زدن به جنگ ایران و عراق

1980      ایران                انتقال سلاحهای شیمیایی از مصر به عراق

97-1980 پرو                 حمایت از حکومت در سرکوب شورشیان

1981       لیبی                 سرنگون کردن دو هواپیمای نظامی

1981      عراق               حمایت از اسرائیل در بمباران راکتور اتمی

92-1981 السالوادور         سرکوب شورشیان

84-1982 لبنان                سرکوب سازمان آزادیبخش فلسطین

84-1983 گرانادا             اشغال نظامی 4 سال پس از انقلاب مردم

89-1983 هندوراس          ایجاد پایگاهای نظامی در مناطق مرزی

87-1984 ایران               فروش اسلحه از طریق اسرائیل به خمینی

1984      ایران                سرنگون کردن دو هواپیمای نظامی ایران

13-1984 ترکیه              حمایت در سرکوب «حزب کارگران کُرد»

88-1984 ایران               آغاز جنگ «نفتکشها» در خلیج فارس

85-1984 جنگ سرد        اوج تهدیدات جنگ هسته ای با روسیه

1986       لیبی                حمله هوایی برای ترور معمر قذافی

1986       بولیوی            حمله نظامی تحت لوای نابودی مواد مخدر

87-1986  آمریکا            رسوایی «ایران گِیت»

88-1987  ایران              دخالت مستقیم در «جنگ نفتکشها»

93-1987  فلسطین          حمایت از اسرائیل در سرکوب «انتفاضه 1»

1988       ایران              سرنگون کردن هواپیمای مسافربری

1988       ایران             مجبور کردن خمینی به نوشیدن «جام زهر»

1989       لیبی               سرنگون کردن دو هواپیمای نظامی

1989     جزایر وِرجین    سرکوب شورش سیاهان در «سنت کُرویکس»

1989     فیلیپین              حمایت هوایی بر علیه کودتای نظامی

1989     پاناما               حمله نظامی و سرنگونی حکومت نوریِگا

1989     روسیه             دخالت در فروپاشی امپراتوری روسیه

1989     آمریکا             تز «نظم نوین جهانی» و سلطه آمریکا در جهان

92-1989 افغانستان        دخالت در جنگ داخلی برای سرنگونی حکومت

97-1989 ایران             وابسته کردن بیشترِ اقتصاد به مراکز مالی جهانی

1990     لیبریا               تخلیه خارجیان در دوران جنگ داخلی

91-1990 عربستان        استقرار نیروی نظامی جهت حمله به عراق

13-1990 آفریقای جنوبی حمایت از تغییر شکل حکومت از سفید به سیاه

1991     عراق             حمله به عراق : اجرای تز «نظم نوین جهانی»

1991     کویت              بازگرداندن امیر کویت به تخت سلطنت

03-1991 عراق            حملات هوایی و محاصره کُشنده اقتصادی

96-1991 افغانستان       سازماندهی «طالبان» با کمک پاکستان و انگلیس

1992    لس آنجلس         سرکوب شورش مردم

94-1992 سومالی          اشغال نظامی و حمله به موگادیشو

94-1992 یوگسلاوی      محاصره دریایی سربیا و مونتِنیگرو

1993     بوسنیا             بمباران هوایی

1994     هائیتی             بازگرداندن آریستید به قدرت

1996     افغانستان         حمایت از «طالبان» در کسب قدرت

97-1996 کنگو             سرکوب شورش تحت لوای حمایت از پناهندگان

06-1996 نپال              حمایت از حکومت در سرکوب شورشیان

1997     آمریکا            تز «قرن آمریکایی» برای سلطه بلامنازع در جهان

1997     لیبریا              درگیری نظامی برای خروج خارجیان

1997     آلبانی              درگیری نظامی برای خروج خارجیان

02-1997 ایران            هموار کردن مناسبات تحت لوای «گفتگوی تمدنها»

1998    سودان             حمله به کارخانه داروسازی با بهانه تولید گاز سمّی

1998    افغانستان         بمباران موشکی در تقابل به حملات مراکز «سیا»

1998    عراق              4 روز بمباران شدید هوایی

1999    یوگسلاوی        بمباران شدید سربیا و اشغال کوسُوو

1999    پاکستان           حمایت از کودتای ژنرال «پرویز مُشّرَف»

13-1999 اندونزی        حمایت از حکومت در سرکوب «تیمور شرقی»

2000    یمن                تهدیدات نظامی پس از انفجار ناو یو.اس.اس کول

05-2000 فلسطین        حمایت از اسرائیل در سرکوب «انتفاضه 2»

2001    مَسَدونییا         حمله نظامی برای خلع سلاح شورشیان آلبانی

2001    آمریکا            ناتوانی در تقابل با حملات 11 سپتامبر

2001    ایران             همکاری با حکومت برای سرنگونی «طالبان»

13-2001 افغانستان      اشغال نظامی و قرار دادن «کارزای» در قدرت

13-2001 افغانستان      استفاده از اورانیوم در کلاهک گلوله ها

08-2001 پاکستان       حمایت از دولت «پرویز مشرف»

13-2001 جهان          انتقال زندانیان به کشورهای دیگر و شکنجه آنان

2002   آمریکا            اعلام تغییر رژیم در ایران، عراق و کُره شمالی

2002   یمن                کشتار مردم توسط همواپیماهای بدون سرنشین

2002   فیلیپین             آموزش نظامی ارتش برای سرکوب شورشیان

03-2002 عراق          دروغگویی در مورد سلاحهای کشتار جمعی

13-2002 کوبا            زندان «گوانتانامو» و شکنجه مخالفان

13-2002 ایران          تهدید به حمله نظامی

2003   کلمبیا             حمله نیروهای ویژه برای حفاظت خط لوله نفت

2003   عراق             اشغال نظامی و کشتار مردم

07-2003 عراق          شکست در نبردهای متعدد از مقاومت مردم

11-2003 عراق          استفاده از اورانیوم در کلاهک گلوله ها

2003   لیبریا              دخالت نظامی در سرکوب شورشیان

2003   ایران              همکاری با نیروهای امنیتی برای دستگیری صدام

05-2004 هائیتی         اشغال نظامی در «حمایت» از «اَریستید»

13-2004 آفریقای جنوبی حمایت از حکومت در سرکوب تظاهرات مردم

2005   پاکستان           بمباران توسط هواپیماهای بدون سرنشین

2005   فرانسه            حمایت از حکومت در سرکوب شورش مردم

2005   سومالی           بمباران موشکی و دخالت در جنگ داخلی

2005   کُره شمالی       تهدید به حمله نظامی

2006   سوریه            حمله کماندوهای آمریکایی از خاک عراق

13-2006 ترکیه          حمایت از «اردوگان» در تغییر شکل حکومت

2007   سوریه            حمایت از اسرائیل در بمباران راکتور اتمی

09-2008 اسرائیل       حمایت از 3 هفته بمباران مردم غزه

2009   یمن                حمله موشکی و کشتار مردم

2010   اسرائیل          حمایت از حمله زمینی و هوایی به مردم غزه

2010   تایلند              حمایت از حکومت در سرکوب شورش مردم

13-2010 یونان          حمایت از حکومت در سرکوب شورش مردم

2011   تونس             حمایت از «بِن علی» در مقابل انقلاب مردم

2011   مصر             حمایت از «مبارک» در مقابل انقلاب مردم

2011  اسرائیل           حمایت از حمله هوایی و دریایی به مردم غزه

12-2011 مصر          حمایت از حکومت نظامیان

2011   لیبی                موشک باران کشور برای سرنگونی قذافی

2011   یمن                حمایت از «صالح» در مقابل انقلاب مردم

2011   بحرین            حمایت از «شاه حمد» در مقابل انقلاب مردم

2011   بحرین            حمایت از اشغال نظامی توسط عربستان

2011  انگلیس            حمایت از حکومت در سرکوب شورش مردم

12-2011 کانادا          حمایت از حکومت در سرکوب «جنبش اِشغال»

13-2011 سوریه        انتقال نیروهای مسلح برای جنگ با « بشار اسد»

13-2011 اسپانیا        حمایت از سرکوب تظاهرات متعدد مردم

13-2011 شیلی          حمایت از سرکوب شورش دانشجویان

2012   اسرائیل          حمایت از بمباران شدید مردم در نوار غزه

2012   آفریقای جنوبی حمایت از سرکوب و کشتار معدنچیان

2012   آرژانتین         حمایت از حکومت در تظاهرات میلیونی مردم

13-2012 نیویورک     سرکوب وحشیانه جنبش اشغال «وال استیریت»

13-2012 سوریه        چرخش توازن قوا به نفع «بشار اسد»

13-2012 مصر         حمایت از دولت «محمد مورسی»

2013   مصر             حمایت از کودتای نظامیان برعلیه «محمد مورسی»

2013   دریای چین      مانور مشترک نظامی با ژاپن برعلیه چین

2013   ترکیه             حمایت از سرکوب شورشهای مردم

2013   برزیل            حمایت از حکومت در سرکوب شورشهای مردم

2013   ایران             تهدید به حمله نظامی پس از انتخابات

2013   سوریه           تدارک برای حمله نظامی

نتیجه گیری

دستهای پنهانِ بحران عمیق نظام جهانی سرمایه داری انحصاری سرکردگان جنگ افروز حکومت آمریکا را به سوی جنگ افروزی بیشتر هول می دهد. متحدین آمریکا چون انگلیس و اتحادیه اروپا و همچنین رقبای بین المللی آنان چون روسیه و چین بدنبال منافع طبقات حاکم کشور خود می باشند. اوضاع کنونی و تاریخ نشان می دهند که این استعمارگران و حکومت کشورهای تحت سلطه همواره در تضادی آشتی ناپذیر با مردم جهان قرار داشته و برای رسیدن به منافع خود از هیچ جنایتی فروگذار نمی کنند.

دخالتهای مستمر آمریکا و نوکرانش؛ عربستان، ترکیه و قطر در ایجاد نیروی لازم برای سرنگون کردن حکومت بشار اسد بجایی نرسید و به همین دلیل، آمریکا به دخالت مستقیم نظامی روی آورده است. اگر آمریکا در سرنگونی بشار اسد موفق شود وضعیت مردم سوریه بهتر از وضعیت مردم افغانستان، عراق و لیبی نخواهد بود. اما، راه برای حمله نظامی به ایران و نابودی کشور ما بمراتب بازتر خواهد شد. برای رسیدن به استقلال و آزادی، حکومتهای سوریه و جمهوری اسلامی باید توسط مردم و بدون دخالت قدرتهای استعمارگر سرنگون شوند.