مطهری در گفت‌وگو با فارس: رویکرد فرهنگی روحانی مثل احمدی‌نژاد نباشد/ نظارت بر پوشش و برخورد قانونی وظیفه دولت است
علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس با اشاره به ضرب و شتم یک خانم محجبه هنگام امر به معروف و نهی از منکر گفت: وقتی سیاست دولت خصوصا شخص آقای احمدی‌نژاد و مشایی در امور فرهنگی و اجتماعی، تساهل و تسامح است و بر خلاف اجماع فقها، به وظیفه دولت اسلامی در مرتبه ای از امر به معروف و نهی از منکر اعتقاد ندارند، نتیجه آن چنین حوادثی خواهد بود.
مطهری ادامه داد: همه شاهد بوده ایم که رئیس جمهور بارها چراغ سبز به بدحجابی و بی‌حجابی نشان داده است. به عنوان نمونه، ایشان در پاسخی که به سوال مربوط به عفاف و حجاب در جلسه سئوال از رئیس جمهور داد این گونه مسائل را به تمسخر گرفت و خطاب به نمایندگان گفت مگر خود شما گناه نمی کنید؟ و بعد این شعر را خواند که «واعظان کین جلوه در محراب و منبر می‌کنند/ چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند»
وی خاطرنشان کرد: با این رویکرد رئیس جمهور کشور طبیعی است افرادی که سهل انگار در مسئله عفاف و حجاب هستند جری و طلبکار شوند.
مطهری با بیان اینکه از سال 85 راجع به دیدگاه لیبرالی این دولت در حوزه فرهنگ هشدار داده است، گفت: قبل از اینکه وارد مجلس شوم بحث لیبرال بودن دولت در حوزه فرهنگ را مطرح کردم و بعد از ورود به مجلس نیز این موضوع را گفتم اما متاسفانه طرفداران متعصب دولت با این حرفها مخالفت می‌کردند و امروز همان‌ها دارند حرف‌های ما را تکرار می‌کنند.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر این که این گونه حوادث حاصل رویکرد فرهنگی دولت است، گفت: متاسفانه نظارت درستی بر پوشش اسلامی در جامعه امروز ما وجود ندارد و گاهی با صحنه‌های ناهنجار مواجه می شویم در حالی که وظیفه دولت است که با موارد ناهنجار برخورد مناسب داشته باشد. قانون آن هم وجود دارد. البته مقصود ما سخت گیری های بیجا نیست.
وی اضافه کرد: با وجود این دولت نمی‌توان کاری در این زمینه کرد چون اگر این مسائل را مطرح کنیم آقای احمدی‌نژاد می‌آیند در پاسخ می‌گویند که مردم ما گل اند و خودشان همه چیز را رعایت می کنند. این یک مغالطه است. حرف ما این است که افراد معدودی از همین مردم گل، گاهی به شکل نامناسب در جامعه ظاهر می‌شوند.
مطهری تاکید کرد: طبق نظر همه فقها آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر که مستلزم اعمال قانون است وظیفه دولت اسلامی است نه وظیفه مردم. دولت متاسفانه این حکم را قبول ندارد و تاکنون از زیر بار این حکم شانه خالی کرده است.
نماینده مردم تهران در مجلس در پاسخ به این سوال که آیا فکر می‌کند که در دولت یازدهم شرایط فرهنگی کشور تغییر خواهد کرد، اظهار داشت: دولت آینده هم باید سیاست‌های درست فرهنگی داشته باشد و اگر بخواهد روند فعلی را ادامه بدهد ما به عنوان نماینده مجلس اعتراض خواهیم کرد.
فؤاد تابان (اخبار روز) روی کار آمدن مشد حسن را بلافاصله «چرخش به راست» نامیدند.
این بدان معنی است که برای کسانی که حال و حوصله گوش دادن و یا خواندن فرمایشات شخصی مشد حسن را نداشته اند و ندارند، تا به ارزیابی مواضع او نایل آیند، به شنیدن موضعگیری های رسانه های امپریالیستی هم دیگر نیازی نیست.
یعنی مسئله از ریشه روشن است.
اکنون مدتی است که معرکه گیری جدیدی شروع شده است:
راست به بهانه های مختلف حمله به گذشته را آغاز کرده است.
سؤال این است که دلیل به شلاق بستن ماضی مرده چیست؟
هدف الاهداف روشن راست علاوه بر تسخیر عملی سنگرهای متعلق به زمان حال و آینده، تسخیر حتی سنگرهای بی آتش و دود و بی خروش و خاموش زمان ماضی است.
«حاصلِ کارنامه هشت ساله دولتِ احمدی نژاد» از هر سو به رگبار «تحلیل» چپ اندر قیچی بسته می شود، چرا و به چه دلیل؟
شاید اولا بدان دلیل که مشد حسن گفته:
«فکر نمی کردم که وضع این چنین فجیع باشد!»
حمله به سنگرهای ماضی احتمالا به معنی حمایت از سنگرهای مضارع و مستقبل مشد حسن است.
ثانیا شاید به این امید است که جناح راست زیر آتش بی امان این حمله خروشان به ماضی مرده، بی کمترین دردسر، به پیشروی آرام و بی سر و صدای خود ادامه دهد، بقایای سنگرها را تسخیر کند و استحکامات طبقاتی خود را تحکیم بخشد.
ثالثا شاید به نیت حفظ و نگهداری توهم تبلیغ شده در جریان انتخابات در ذهن توده ها ست تا به جای اعتراض، امیدوار بمانند و خاموش.
یعنی به جای حمله عملی به مواضع ضد خلقی دولت جدید به اشباح دولت قدیم لعن و نفرین کنند.
رابعا شاید بدان نیت باشد که آلترناتیو دولت مشد حسن را پیشاپیش در دولت ماضی تعیین و تثبیت کنند تا اگر گند این دولت در آمد، ملت دوباره به دولت ماضی روی آورد و بدان دوباره رأی دهد و زیر علمش سینه و زنجیر و قداره زند.
این فرمایشات حضرت مطهری و دیگر سکانداران کشتی کشور را نیز بخشی باید به عنوان بخشی از همین کارزار ایدئولوژیکی ـ طبقاتی ارزیابی کرد.