خطر آمریکایی، 4 میلیون سال در مرز ایران و عراق / آمریکاییها از ما برای تجارب اورانیومی استفاده کردند
در ابتدای جنگ خلیج فارس 300 تن بمب اورانیومی به سمت عراق پرتاب شد و این مقدار در ادامه به 1100 تن رسید و در 2003 این مقدار به 2200 تن افزایش یافت که آثار آن کم شدن نوزادان پسر در مقابل دختر؛کودکان ناقص الخلقه و ظهور برخی آنفلونزاهای جدید در عراق بود.
کارشناسان و متخصصان از خطرات بقایای جنگ و تاثیر آن بر نسلهای آینده و کشورهای همسایه گفتند.
در همایشی در عراق، “مثنی محمود شاکر” استاد دانشگاه بغداد و دبیر کل انجمن بیماریهای مشترک عراق و “آیسن کمال” مدرس دانشکده پرستاری و عضو چند انجمن بهداشتی و تعدادی از علاقه مندان به موضوع حضور داشتند.
این همایشی که همزمان با سالروز حمله شیمیایی به شهر حلبچه برگزار میشد با نمایش دادن تعدادی عکس از این فاجعه توسط “آیسن کمال” شروع شد و در ادامه از نسل کشی از طریق بمباران شیمیایی و تاثیر آن بر نسلهای آینده این شهر مظلوم گفت.
در ادامه “مثنی محمود شاکر” با ارایه ارقام و اعداد از خطرات بقایای جنگهای عراق گفت و اعلام کرد برخلاف آنچه آمریکا اعلام کرده هم اکنون بیش از 35 هزار تن اورانیوم تخلیه شده در خاک عراق وجود دارد در حالیکه آمریکا آنرا 5 هزار تن اعلام کرده است.
وی افزود: آمریکاییها از تعدادی شرکتهای آمریکایی و جهانی خواستند تا 311 مکان آلوده در اکثر مناطق عراق من جمله نجف و صحرای شمالی را از اورانیوم پاکسازی کنند.
وی با تعریف آلودگی رادیواکتیوی و مکانیزمی که عنصر اورانیوم بوسیه آن بر روی انسان و محیط زیست تاثیر میگذارد و با اشاره به تغییرات فیزیکی که در بدن رخ می دهد و منجر به سرطان میشود؛گفت: اورانیوم 4 میلیون سال در زمین باقی می ماند.
وی در ادامه افزود: در ابتدای جنگ خلیج فارس 300 تن بمب اورانیومی به سمت عراق پرتاب شد و این مقدار در ادامه به 1100 تن رسید و در 2003 این مقدار به 2200 تن افزایش یافت که آثار آن کم شدن نوزادان پسر در مقابل دختر؛کودکان ناقص الخلقه و ظهور برخی آنفلونزاهای جدید در عراق بود.
وی گفت: در مناطق جنوبی عراق و همچنین نزدیک مرزهای ایران و عربستان،کانتینرهایی مملو از اورانیوم و اماکن آزمایشهای فاجعه بار بر روی حیوانات یافتیم؛به عقیده من آمریکاییها از ما برای تجارب اورانیومی خود استفاده کرده اند.
وی گفت: تلاشهای وزارت محیط زیست برای رهایی از بقایای جنگ بی نتیجه بود؛کشورهای صنعتی برای رهایی از مواد زائد اتمی آنها را در کانتینرهای سیمانی با قطر 1 متر قرار میدهند و بعنوان زباله اتمی و در مقابل پول به کشورهای فقیر ارسال میکنند.
وی افزود: رهایی از این مواد میلیاردها دلار برای عراق هزینه خواهد داشت اما سلامت هموطنان و نسلهای آینده بیشتر از این مبالغ ارزش دارد؛وی با اشاره به روشهای رهایی از این مواد گفت: دفن مواد اتمی در عمق 10 متر و در اماکن بتونی ضخیم و ویران کرد منازل آلوده و دفن آنها در همین عمق؛از راههای متداول رهایی از این مواد است.
“آیسن کمال” نیز در مورد رابطه انسان و محیط زیست گفت: راهکار اگر درست نباشد انسان با خطرات بزرگی روبرو میشود،دولت وظیفه دارد سلامت هموطنان را تامین کند اما هم اکنون وظیفه مشکلتری دارد و آن هم تامین سلامت هموطنان در زمینی مملو از اورانیوم میباشد ضمن اینکه در بیمارستانهای عراق نیز به سلامت اهمیت چندانی نمیدهند.
وی افزود: مسئله ای که عراق با آن روبرو شد را هیچکدام از کشورهای همسایه و حتی مادران و کودکانشان تجربه نکرده اند،مواد رادیواکتیو که در سال 1991 بخصوص در جنوب عراق استفاده شد معادل 7 بمب اتمی بود
وی گفت: حالتهای ابتلا به سرطان و مرگ و میر حاصل از آن در سالهای 1991 الی 2000 حدود 19 برابر شده بود و از سال 2003 به بعد ابتدا 4 برابر و سپس 6 برابر سالهای قبل شد؛ساکنان از وسایل آلوده و در اماکن آلوده استفاده میکنند ضمن اینکه 30 محل که در معرض رادیواکتیو بوده اند را یافته ایم؛همچنین در سماوه اماکنی که اسلحه های آلوده در آنجا ترک شده بود را یافتیم ضمن اینکه در بصره نیز 8 مکان که تانکها و نفربرهای آلوده در آنجا ترک شده بودند را شناسایی کردیم.
وی ادامه داد: در ذی قار و پس از سال 2003 نسبت آلودگی رادیواکتیوی 60 برابر شده ضمن اینکه میزان ابتلا به انواع سرطانها نیز افزایش یافته است؛در سماوه و نینوی گردانهای توپخانه ارتش عراق با اورانیوم تخلیه شده؛بمباران هوایی شدند.
در پایان همایش نیز حاضران به بحث و تبادل نظر پرداختند.
«چو هر که بی هنر افتد، نظر به عیب کند». عیبجویان محترمی که بجای توجه به ابعاد فاجعه مداخله نظامی امپریالیسم هار جهانی در کشورهای مختلف، ندیده و نشناخته، از مترجم انتظار دارند عنوان مقاله را بدلخواه «منتقدان» تغییر دهد، چرا اولا نمی گویند خود در افشای جنایات بیشمار و بی سابقه اشغالگران چقدر کار کرده اند، و ثانیا، روشن نمی کنند که که «اکثریت اوپوزیسیون مخالف جنگ علیه ایران» تا کنون چند مطلب در افشای تروریسم جهانی غرب تهیه یا ترجمه کرده اند، که دائما «نق» می زنند. انتظار می رود منتقدان بجای اینگونه عیبجوئی های «من درآوردی» و گریز از متن، پا پیش گذارند، جوانب ضدحقوقی اشغال استعماری کشورهای مختلف و نسل کشی مردم آنها را با بهره گیری از «لغات مناسب» و «ادبیات غنی ما» و با استناد به «افراد شناخته شده» و «آمار و ارقام قابل اطمینان» به اطلاع عموم برسانند.
تا جائی که این «خط عیبجو» را می شناسم، آن در واقع، به نوع آشکار گریز از متن و حاشیه سازی مصنوعی، یا بعبارت صریحتر، نوع شناخته شده سفسطه گری برای کتمان حقایق و به تبع آن، دفاع پوشیده از مداخلات نظامی- تروریستی امپریالیسم غرب مربوط می شود. عمر نویسنده و مترجم مقاله دراز و قلمشان بر دوام باد!
تیپیک روشنفکر ایرونی به اصل مطلب کاری نداشته باش برو حاشیه درست کن مثل تمام مقاله ها با یک اشاره به اصل مطلب شروع میشه بعد افراد با عشق و علاقه بسیار بر سر حواشی مقاله که ربطی هم به موضوع نداره دل و جیگر هم را در میارند. نه قباد نه مراد حرفی بجز مادر جان اخلاقتو خوب کن نزدن خلاصه دست مقاله روشنگر درد نکند
این رفتار ها چیست؟ تازه بسیار هم احترام گذاشته نویسنده یا مترجم باید به این دست افراد جا… ها و یا پا ان…ها میگفت. معلوم است که به جای حساسی برخورد کرده. اگر اسم مترجم و نویسنده را نوشته بودید حتما برایش یک ایمیل تشکر میفرستادم
این ها که معترضند به چه چیزی اعتراض دارند که درس اخلاق میدهند؟ کجای کیف کشان یا عاشقان سینه چاک فحاشی است مگر اینکه از هواداران مریم ماه تابان و مسعود منتظرالظهور باشند؟
فکر میکنم جملات خوبی در تیتر اول استفاده نشده و در فرهنگ سیاسی و ژور نالیستی توهین آشکار بهمه مترجان نویسندگان خوانندگان و حتی خود سایت است و بسیار نامناسب است دوستان کمی بیشتر برای توضیح نظراتتان از لغات مناسب استفاده کنید خوشبختانه ادبیات ما آنقدر غنی هست که بشود جانشین این نوع کلمات کرد .
سر تیتر متن ترجمه شده مناسب کار سیاسی و روشنگری نیست اصطلاح کیف کشان و عاشقان حمله نظامی به ایران برای سایت متنوع مجله هفته که تلاش دارد تا همه نظرات را تا حد توان منتشر کند لطمه به کار خوب آن میزند
در ضمن تا آنجا که مواضع اوپوزیسون مشخص شده اکثریت قریب به اتفاق آنها با جنگ بر علیه ایران مخالفند و دخالت در امور داخلی ایران را رد میکنند هستند کسانی که طرفدار رژیم سابق و یا طرفداران آلترنلاتیو اروپا و آمریکا هستند . در جهان متنوع امروز ما نمیتوانیم هیچ انسانی را از داشتن عقاید دیگر به مسلخ بکشیم هر نیرویی که عملا نه در حرف وارد کارزار مسلحانه بر علیه استقلال کشور بکمک نیروهای خارجی بشود طبیعی است باید حساب بکند که با مقاومت مواجه خواهد شد . بنظرم این نوع بر خورد متعلق بدوران گذشته است .
در ضمن خوب است که مترجم این متن مشخص شود چون نقل و قول از طرف یک یا چند نفر ملاک درستی و یا غلط بودن موضوع نیست . نه کسی شاکر را میشناسد و نه کسی میتواند کنترل کند که ایشان با کدام گروههای عراقی همراهی میکند . بنظر میرسد بسیاری از اعداد از جمله استفاده از 300 تن اورانیوم نمیتواند صحت داشته باشدو بسیار اغراق آمیز باشد
البته انتقاد شما در مورد رنگین کمان اپوزیسیون ها صحیح است، عده ای مخالف جنگ هستند ولی همین عده می توانند با مداخلات امپریالیسم در امور داخلی ایران موافق باشند. علاوه بر این همین هائی که با جنگ علیه ایران مخالف هستند، مخالفتشان با جنگ مانع نمی شود که از دیدگاه تبلیغاتی و به ویژه تبلیغات جنگی – و تمام ابلیس نمائی ها و آماده سازی افکار عمومی در سطح جهانی برای اجرای طرح های جنایتکارانه به رهبری پنتاگون با رسانه های حاکم در غرب همکاری و همیاری و همپائی نکنند.
علاوه بر این اپوزیسیون ها، شما هیچ یک از نمایندگان حقوق بشر ایرانی را نمی یابید که جنایات جنگی و خاصه نسل کشی با اورانیوم ضعیف شده توسط ایالات متحده و برخی از کشورهای اروپائی مانند فرانسه را مطرح کرده و یا خدای ناکرده آن را محکوم کرده باشد.
البته می توانید بگویید که رضا پهلوی هم با جنگ علیه ایران مخالف است (…).
در مورد ناشناس بودن «شاکر» برای شما، ببینید در وبلاگ «از هیروشیما تا بغداد، ویژل کاربرد سلاح های اورانیوم ضعیف شده» انباشته است از اسامی پزشک و روزنامه نگار و سازمان تحقیقاتی که شما نمی شناسید،چنین موضوعی به کنجکاوی و انگیزۀ خود شما بستگی دارد که چنانکه بخواهید بیشتر بدانید، بروید و از طریق منابع اصلی موضوع را پی گیری کنید
این وضوع در مورد وزن اورانیوم ضعیف شده نیز به همین شکل است. اساسا شما از کجا می دانید که 300 تن اغراق آمیز است؟
یکی از فرماندهان آمریکائی (مراجعه شود به وبلاگ نام برده) برای تقلیل دادن ابعاد خسارات جانبی در مورد این نوع سلاح ها، گفته بوده است که تمام حجم اورانیوم ضعیف شدۀ به کار رفته در جنگ علیه عراق، معادل حجم یک اتاق 6 در 4 است.
ولی مانع نیست که همین حجم از اورانیوم موجب آلوده شدن نه تنها عراق بلکه تمام منطقه و حتی تا مرز یونان و به زودی تمام جهان شده است
که 300 تن باشد و یا 100 تن مسئله این است که ما چه هدفی داریم و با این اختلاف نظر چه کار می خواهیم انجام دهیم
از عراقی ها نمی گویم، ولی در خود آمریکا، بر اساس گزارش های مستند(مراجعه شود به وبلاگ نام برده) 250000 نفر از سربازان قدیمی آمریکا که در جنگ عراق شرکت داشته اند به بیماری های علاج ناپذیر مبتلا شده اند و بیش از 11000 نفر از آنها درگذشته اند.
کودکان هیولائی محصول دموکراسی آمریکائی ابتدا در خود آمریکا بدنیا آمدند. حالا شما بگویید که شاکر را نمی شناسید، 300 تن نبوده، اپوزیسیون مخالف جنگ است
ولی با یکی از نظریات شما کاملا موافق هستم
«…باید حساب بکند که با مقاومت مواجه خواهد شد»
واقعا این نوع گزارشات را باید به شکل دائمی تمدید کرد
ولی دوستان، اگر مخاطب این مقاله تنها «کیف کشان و عاشقان سینه چاک حملۀ نظامی به ایران» باشند، واقعا بیهوده بنظر می رسد. اگر این مقاله برای مدافعان حقوق بشر نوشته شده و یا آنها را مخاطب قرار داده است، باز هم کار بیهوده ای بنظر می رسد
زیرا چنین افراد و دار و دسته هائی به شکل بنیادی بیمار روانی هستند – احتمالا به شکل دقیقتری در فرصت دیگری نشان خواهم داد که به چه علتی در عارضه شناسی این نوع اپوزیسیون های ایرانی به چنین نتیجه ای رسیده ام
یکی از دلایل بارز این عارضه شناسی، البته وابستگی آنها به امپریایلسم جهانی و طراحان و اربابان جنگهای امپریالیستی می باشد
می دانیم که پسیکوپاتها، به عنوان مثال، در اعمال جنایتکارانه و قتل های زنجیره ای که به راه می اندازند، خیلی به اصول اخلاقی تکیه می کنند و برای جنایات خود پوشش اخلاقی می بافند
دقیقا مثل اپوزیسیون های انیرانی که برای قانون و دموکراسی و عدالت اجتماعی فعالیت می کنند یا شعار می دهند و با حملۀ نظامی همراه هستند
که ده میلون نفر بمیرند و تمامی کشور برای همیشه به اورانیوم ضعیف شده آلوده شود(برای 4 میلیارد سال یعنی عمر کرۀ زمین نه 4 میلیون سال)، تمام زیر بناهای کشور از بین برود که اینها با دستهای غرب امپریالیستی به قدرت برسند و چنین و چنان کنند
نکتۀ حائز اهمیت این است که ما بدانیم که نمی توانیم با چنین افرادی و یا جریانهائی مذاکره داشته باشیم و بیهوده تر از همه به آنها نشان دهیم که واقعیت جنگ چیست و غیره
ما نمی توانیم به آنها درس بدهیم – به عبارت دیگر چنین شیوه ای به هیچ عنوان قابل اطمینان نیست، چون که آنها خط مشی خودشان را عوض نخواهند کرد
ما تنها می توانیم خودمان آگاه باشیم و به قانون و نیروهای حافظ قانون و امنیت تکیه کنیم. به جریان های صلح طلب و آگاه در جهان. و البته به نیروهای امنیتی خودمان
به همین علت به طور کلی و خلاصه مبارزۀ طبقاتی و مبارزه در چهار چوب دفاع از میهن جدا از مبارزه علیه اپوزیسیون های انیرانی نیست که باید دائما افشایشان کنیم و تمهیداتشان را بیکار بگذاریم
در اینجا – در این مبارزه – ما با قطب مخالف روبرو هستیم، یعنی اگر در یکسو وابستگی و جنایت علیه بشریت و تبانی با امپریالیسم به عنوان بیماری روانی برای ما مطرح می باشد
ولی از سوی دیگر مبارزۀ طبقاتی و دفاع از میهن حاکی از آگاهی و سلامت روانی خواهد بود