ترجمه توسط حميد بهشتي
تلاکسکالا
این عنوان نقد کتابی است از پرفسور بلاتمن در باره نسخه عبری آخرین کتاب یان کرشاو:The Defiance and Destruction of Hitler’s Germany, 1944-1945* در روزنامه هاآرتس، نقد کتاب، 31 اکتبر 2012
بلاتمن از کرشاو نقل قولی به مضمون می کند که هرگز هیچ کشوری در جنگی که در حال باختن باشد به میزانی به جنگ ادامه نداده است که آلمان در پایان رژیم هیتلر و بلاتمن می افزاید «مصداق نتیجه گیری های وی فقط به رایش سوم منحصر نمی گردد». بلاتمن که فعالیت علمی اش شامل بر هولوکاوست بوده و ریاست دانشکده یهودی شناسی را در دانشگاه عبری بر عهده دارد، بخوبی می داند از چه سخن می گوید. نقدی که او نوشته است نمایانگر خطری است که اسرائیل با آن مواجه است. وی در یکی از مقالاتش که در هاآرتس منتشر گشته است نشان می دهد که میزان نژادپرستی در اسرائیل، تحریکات ضد عربی و ضد افریقایی و قوانین ضد دموکراتیکی که از مجلس اسرائیل موسوم به کنست می گذرند، این کشور را به مرحله ای می رسانند که آلمان در سال 1932، اندکی پیش از آنکه هیتلر به قدرت رسید، داشت («1932 اکنون اینجاست» هاآرتس، 25 دسامبر 2010) به دیگر سخن تأسیس یک نظام فاشیستی در اسرائیل واقعیت است.
علامت خطرهای بسیاری هست. یکی از آنها این است: بلاتمن در این نقد کتاب می نویسد: «در میان رهبر نظام و حزب و ژنرال ها و جامعه مدنی میلیون ها سربازان رده پائین بودند، آلمانی های جوانی که بسیار از آنها ایام مدرسه و سال های تعیین کننده دوران آموزش خود را در آن نظام ناسیونالیستی سپری کرده بودند؛ که مطمناً در آخرین سال های پیش از جنگ بسیج گشته و در سال 1933 هنوز به مدرسه می رفته اند.
هنگامیکه من این عبارات را می خواندم، فرایند تلقیناتی را که به ابتکار وزیر آموزش و پرورش ، گیدئون زار بر دانش آموزان اسرائیلی اعمال می شد را به یاد آوردم ، فاصله میان کتب درسی را که حاوی پیام دموکراتیک بوده و درگیری با فلسطینیان را تا حدی عادلانه نشان می دادند با اینکه مدارس را تشویق می کردند که دانش آموزان را به مناطق اشغالی برند و تا آخرین اقدامشان که ایجاد بودجه ای متناسب با تعداد فارغ التحصیلان مدارس است که به ارتش میروند. این نظام آموزشی (اسرائیل) است. وزیر و دولت دستی راستی وی می خواهند نسل هائی از سربازان را تربیت کنند که در مدارس با ناسیونالیسم، با افراطی گری مذهبی و نژادپرستی شستشوی مغزی یافته و برای اشغال و تبعیض نژادی آماده گردند، بدون اینکه کوچکترین عذاب وجدانی را حس کنند.
در مشکل مقایسه میان اشغالی که اسرائیل اعمال می کند و رژیم نازی ها بی مناسبت نیست پرفسور آموس فونکن شتاین را بخاطر آوریم (یکی از دریافت کنندگان جوایز اسرائیل که استادی دانشکده تاریخ و فلسفه دانشگاه تل آویو را بر عهده دارد). وی 25 سال پیش در مصاحبه ای با هاآرتس گفت: «بین 1933 و 1937 تا شب به آتش کشیدن مجلس آلمان، موسوم به شب کریستال در 9 نوامبر 1938 وضعیت یهودیان در آلمان از برخی جهات بهتر از وضعیت اعراب در مناطق اشغالی بود.(هاآرتس 9 نوامبر 1988)
نشر انگلیسی کتاب : Published in English 26 December 2010: http://www.haaretz.com/print-edition/opinion/1932-is-already-here-1.332974
نشر آلمانی کتاب مزبور: Das Ende – Kampf bis in den Untergang – NS-Deutschland 1944/45 München, Deutsche Verlags-Anstalt (DVA), 2011
با تشکر از Occupation Magazine
مأخذ: http://tinyurl.com/cpyjdr2
تاریخ انتشار متن اصلی: 15/11/2012
نشانی این مقاله در اینترنت: http://www.tlaxcala-int.org/article.asp?reference=8861