پراتیوش چاندرا
خلاصه و برگردان: بابک پاکزاد
ام.کی.نارایانان، مشاور امنیت ملی هند، بندرت رک و راست و بی‌ملاحظه طرح‌های دولت هند برای “امنیت ملی” را افشا می‌کند. وی اخیرا اظهار داشت که استراتژی دولت، بر مقابله با چپ گرایان مبارز در سطح کشور متمرکز شده است. او در مصاحبه با Strait Times بوضوح تاکید کرد که کشش و جذبه فکری مائوئیست‌ها است که دولت هند را در مبارزه‌اش علیه آن‌ها، مایوس و ناامید می‌کند: “…ما نتوانسته‌ایم کشش و جذبه فکری که بنظر می‌رسد مائوئیست‌ها از آن برخوردارند را از بین ببریم.”
نارایانان افزود “تعداد قابل توجهی از نخبگان فکری و گروه‌های فعال در زمینه آزادی‌های مدنی با تهییج و تبلیغ و دیگر فعالیت‌هایی از این دست، حامی و پشتیبان این جنبش محسوب می شوند” این واقعیت که مائوئیست‌ها هنوز می‌توانند حمایت روشنفکران را کسب کنند نگران کننده است. اگر نتوانیم این دو نیرو را از هم جدا کنیم… شکست مائوئیست‌ها چندان ساده نخواهد بود.”
هنگامی که سوال شد در صورتی که مائوئیست‌ها مورد حمایت قرار نگیرند چه خواهد شد؟ وی گفت “ما شاهد هیچ‌گونه ورود مهمات و تسلیحات نبوده‌ایم” با این حال این “نخبگان تحصیلکرده هستند… که آن‌ها را با دنیای خارج متصل می کنند”. این همان” اتصالی” است که باید آن را گسست و از بین برد.
برای قطع کردن این” اتصال” ، دولت هند باید روشنفکرانی که سپر بلا می شوند را(نظیر دوران مک کارتی در ایالات متحده که روزنبرگ ها و دیگران را داشت) بیابد تا بتواند”نخبگان تحصیلکرده “را مرعوب کند.
بنابراین ما بایناک سن،آجای تی جی وفهرستی را خواهیم داشت که هر روز طولانی تر خواهد شد.
مک کارتیسم چیست؟ ترومن که به هیچ وجه یک چپ‌گرا نبود آن را چنین توصیف می‌کند “تحریف حقیقت و ترک روندهای صحیح و مقرر قانون، یعنی استفاده از دروغ شاخ دار و اتهام واهی علیه هر شهروند مفروض به نام آمریکایی‌گری و یا امنیت، یعنی به قدرت رسیدن عوام فریبی که بر مبنای دروغ به حیات خویش ادامه می‌دهد، یعنی فراگیر شدن ترس و تخریب اعتقاد و اعتماد در تمام سطوح جامعه.”
بنابراین با ایدئولوژی هندی گری/هندوئیسم و امنیت تعریف شده در تمام تحرکات دولت هند، آیا ما در موقعیت مشابهی قرار نداریم؟