حرامی ام بخوانید اما
گلایل هایتان را بردارید
و به ناگفته ها سوگند
و به عاطفه ها
حرامی ام هم که بخوانید
به قاعده ی قبله ی هیچ کدام تان نمی خوابم
درود بر شما. خسته نباشید. یاد و نام آسمان آسای شهیدان آزادی و اندیشه و بیان و قلم، مختاری و پوینده گرامی باد. آنها نه اولین قربانیان قتل های سیاسی و دگر اندیشی کشور بودند و نه تا آن زمان که خود کامگی وسلطه گران بر تقدیر انسان سایه ی شوم انداخته است، آخرین آن خواهند بود.
روز سیزدهم آذرماه، روز مبارزه با سانسور را به شما تبریک می گویم.
مدتهاست به این یقین رسیده ام و حالا بر آن پا می فشارم که اگر مقاومت و تلاش انسان دوستانه و آزادیخواهانه ی همه ی روشنفکران متعهد ، آزادی خواهو عدالت جویان ایران، هر چند هم نه چندان پرشمار، نبود، نه راز قتل هاافشا می شد نه جامعه به ارزش کوشش ومبارزه وستیر جان باختگان برای آزادیاندیشه و بیان پی می برد. گر چه داستان آزار و سانسور مخالفان و دگراندیشان دگرگویان پایان نیافته است و به همین دلیل نقش و وظیفه ی ماادامه دارد، اما هر چه شد و هر که هر کاری کرد از افشا، با نیروی بی وقفهی انسان های آگاه این سرزمین و یاران دیگرشان، به ویژه استمرار بر ارادهی خود شما بود. صاحبان قدرت نه مرحمتی داشتند و نه انگیزه ای و نه پیگیری
ای. سیزدهم آذر یادگار این جد و جهدها ی هدفمند و نیروبخش است و میراث درخشنده ی شهیدان آذر 1377.
نوزدهم آذر هم روز حقوق بشر است. شما از گرامی ترین مبارزان راه حقوق بشرید ، به ویژه آن که فقط بر میثاق های پیشین پا نمی فشارید که آن هم زیر پای قدرتمداران زورگو له می شود، بلکه به گام ها و بال های بلندآرزوها و همبستگی های بشری و ازادی ژرف و گسترده می اندیشید. از این
ناشادم که در آذرماه این سال در جمع و مراسم گرامی داشت شما نیستم. امااز این خوشنودم که باز هم معلوم شده است جز با آرمان رهایی اساسی انسان ومتحقق کردن آن با هم دلی، هم اندیشی، هم زبانی و هم گامی نیروهای موثر و معتقد خودمان هر چند همچنان در متن همین کانون و همین تلاش اجتماعیجاری باشد، نمی توانیم ناشرم سارانه زندگی کنیم. از این که به هر حال در
هر کجا که باشم با شما هستم سرفرازم.
زندان اوین
فریبرز رییس دانا آذر 1391
blogspot.com/2012/12/blog-post_13.html#more http://badarbandan.