کیواهارا ساتوشی

برگردان: بابک پاکزاد

حزب کمونیست ژاپن، در مدتی کوتاه، اعضای جدید و پرشماری را جذب کرده است. بر اساس مطالب انتشاریافته از سوی حزب، تعداد اعضا در1990 یعنی در سالی که کاهش و سیر نزولی آغاز شد، در اوج خود یعنی 500000 نفر بود، در ده سال اخیر تعداد اعضا حول و حوش 400000 نفر بوده است. اما از پنجمین نشست عمومی کمیته مرکزی حزب کمونیست ژاپن در سپتامبر گذشته تا کنون،9000 نفر به این حزب پیوسته اند. دبیرکل حزب شی کازواو در گزارش کمیته مرکزی به این نکته اشاره کرده است که رمانCannery Boat اثر کوبایاشی تاکیجی در میان جوانان با استقبال بی‌نظیری مواجه شده است » تا 13 آگوست 2008، شینچوشا اظهار داشته است که 1516000 نسخه از این رمان مارکسیستی(1929) را به فروش رسانده است» ، و همین امر علاقه به مارکس را دامن زده است. حتی یک شبکه تلویزیونی برنامه‌ای تدارک دیده که در آن این پرسش مطرح می شود «آیا نظام سرمایه داری به مرزهای نهایی خود رسیده است؟» و از حزب کمونیست دعوت کرده تا به این پرسش پاسخ دهد. این امری است بی سابقه، موقعیتی که حزب ما هرگز تا پیش از این تجربه نکرده است. هدف حزب جذب بیش از 20000 عضو تا پایان سال جاری است.

جالب توجه این که 20 درصد از اعضای جدید، جوانان زیر30 سال و20 درصد دیگر، افراد مسن بالای 60 سال هستند. مطالب منتشره از سوی حزب موضوع را این گونه تجزیه و تحلیل می کند:

«به رغم کار سخت و توان فرسا، به جوانان گفته می شود که تقصیر خودشان است که آینده‌ای ندارند. آنان به فکر می ‌افتند که مسا له به مشی سیاسی برمی گردد و باید سیاست های حاکم را تغییر داد. اصلاحات در امر مراقبت‌های بهداشتی و درمانی که 75 ساله ها و بالاتر را از کل جمعیت مسن منفک ساخته و آن‌ها را به سوی یک نظام بیمه ای مجزا سوق داده که هزینه بسیار بیشتری بر آن‌ها تحمیل کرده و ارائه خدمات به آن‌ها را متوقف می کند، مسن ها را به فکر وا می دارد که این است جواب ایثار و فداکاری ما برای یک کشور در تمام این سال ها؟. و حال، تمام آن‌ها به حزب ما چشم دوخته اند.»

از طرف دیگر، آکاجی توموهیرو، نویسنده آزاد که متخصص بررسی مشکلات کارگران فقیر است می‌گوید:»

جوانان به شیوه ای فعال و کنشگرانه به حزب کمونیست رو نکرده اند. ویدئوهای دبیر کل حزب آقای شی که مساله کار قراردادی را زیر ضرب برده مطمئنا از طریق شبکه اینترنت منتشر و پخش گردیده است. اما واقعیت احتمالا این است که مردم از سوی حزب حاکم مورد تنفر و انزجار قرار گرفتند و نمی توانستند از حزب دمکراتیک نیز زیاد انتظار داشته باشند بنابراین آن‌ها در نتیجه‌ی حذف گزینه‌ها از حزب کمونیست حمایت می کنند.»

سناتور پیشین حزب کمونیست فودساکا هایدیو(که به جرم آزار جنسی به اجبار از حزب وسنا برکنار شد و اکنون به یک مفسر محافظه کار بدل شده) این طور فکر می کند که «شکی نیست که افزایش سریع اعضا نشانه گسترش صفوف فقرا نیست. حزب کسانی را جذب کرده که احساس می کنند توسط حزب حاکم و حزب دمکراتیک ترک و به حاشیه رانده شده‌اند.» وی همچنین به این نکته اشاره می کند که:»حزب کمونیست شرایط پیوستن به حزب را آسان تر کرده است.»

فودساکا با اشاره به فروش 500000 نسخه از ترجمه جدید ماتوبا آکی هیرو از کاپیتال، اشاره می‌کند:»همان طور که آقای شی می گوید مطمئنا علاقه فزاینده‌ای به آثار مارکس وجود دارد، اما آن را نمی‌توان ضرورتا در معنای علاقه به سوسیالیسم دانست- بسیاری هستند که آن را رد می کنند و من می‌خواهم ببینم که حزب کمونیست با این مساله چه می کند.»

و اما روشنفکران محافظه کار چگونه این پدیده را ارزیابی می کنند؟ تاکوبو تادایی متخصص سیاست خارجی زنگ‌های خطر را به صدا درآورد:» سیاست ها علیل و ناتوان گشته اند، شهروندان نمی‌دانند ژاپن به کجا می رود و چیزی ندارند که به آن تکیه کنند. علاوه بر این، مساله بازتوزیع درآمد و ثروت خارج از دستور کار است، تعداد کارگران فقیر افزایش یافته و فاصله طبقاتی افزایش پیدا کرده است، این پس زمینه رشد حزب کمونیست است. این یک نشانه خطرناک است. وقتی دمکراسی از کارکرد خود بازماند چه اتفاقی می افتد؟ سیاستمداران باید از تاریخ بیاموزند.»