ا. م. شیری
آقای بهزاد کریمی طی یک بحث و گفتگوی طولانی با سایت «تلاش» (*) تحت عنوان «کمربند ایمنی شفافیت در برابر سیاست»، سعی کرده اند شرکت هیئتی از تیم «فدائیان» زیر رهبری آقای بهزاد خلیق در نشست مخفیانه با مدیریت مرکز «اولاف پالمه» را با عبارت «سیاست، به یک معنی گندابی است که برای زدودن کثافت از آن و پالایش‌اش از گندی‌ها، چاره‌یی جز شیرجه رفتن در آن نیست!» توجیه نمایند.
اگر آقای بهزاد کریمی با این طول و تفصیل می خواهند با شیرجه رفتن در گنداب به خودفریبی دست بزند، اگر آقای کریمی بر این تصور باطل است که می توان با شیرجه رفتن در گنداب، آن را پالایش کرد، حرفی نیست! بگذار چنین کند! ولی، در دنیای امروزی کسانی که ماهیت سازمانهای باصطلاح غیردولتی مثل «خانه آزادی»، «جامعه باز»، «کمکهای آمریکا برای توسعه دمکراسی»، «عفو بین الملل» و غیره را می شناسند، می دانند که شیرجه رفتن در این گندابها، نمی تواند هیچ نتیجه ای جز رسوایی و خودکشی سیاسی در پی داشته باشد و آقای کریمی هم بسیار نیک می دانند که سر و کله سازمانهای باصطلاح غیردولتی نسبتا جدید و ظاهرا خوشنام، مثل «مرکز اولاف پالمه» پس از افتادن طشت رسوایی های پیاپی سازمانهای باصلاح غیردولتی آمریکایی و سیاساخته در اغلب کشورهای جهان پیدا شد و همین سازمانهای باصطلاح غیردولتی نسبتا جدید و کمتر رسوا شده، از جمله «مرکز اولاف پالمه» وظایف همان سازمانهای افشاء شده قبلی را بر عهد گرفته و سیاستهای سازمان جاسوسی سیا و وزارت خارجه آمریکا را اجرا می کنند. بنا بر این، مقتضی است آقای کریمی به جای توجیه آخرین شیرجه رفتن خودشان در گنداب مرگبار و غیرقابل پالایش، به این سؤال پاسخ دهند که: اصولا «مرکز اولاف پالمه» چکاره عالم است که قیمومیت مردم ایران را بر عهده گرفته و با برگزاری نشستهای مخفیانه، بفکر اپوزیسیون سازی و برقراری «دموکراسی» در ایران افتاده است؟
انتظار می رود آقای بهزاد کریمی پس از آن همه لاف زدنها و بیهوده گویی های سیاسی در مصاحبه با «تلاش»، پاسخ صریح همین پرسش آخر را بدهند و مضافا، بفرمایند که کدام توانایی و استعداد را در خود سراغ دارند که بفکر پالایش آقایان شهریار آهی، عبدالله مهتدی، عیرضا نوری زاده و دیگر همتایان آنها افتاده اند؟
(*)- http://talashonline.com/goftogu/matn_318_0.html
