رابطۀ ارگانیک ناتو و تروریست‌ها

 

منبع: پراودا
نويسنده: تيموتی بنکرافت-هينچی

تارنگاشت عدالت

در روزهای خوش گذشته، آدم خوبه کلاه سفيد و آدم بده کلاه سياه بر سر داشت. آدم خوبه از ارزش‌های انسانی مورد قبول همه و از آن‌چه در تمام جوامع قابل قبول است دفاع می‌کرد، در حالی‌که آدم بده آن‌چه همه ما از آن می‌ترسيم را نمايندگی می‌کرد، رنگ سياه لباس او نماد شب، شر، ترس و ابليس بود. و امروز؟

گفتن حقيقت، انجام کار درست، انتقاد‌پذيری در صورت انجام يک کار نادرست، حضور در صحنه در دفاع از يک آرمان (حتا اگر اين معنی مواجه با بدخُلقی عامه باشد)، دفاع از زنان و کودکان و فعاليت اجتماعی و رعايت قوانين، همه مفاهيمی- به نظر من مفاهيمی شريف- بودند که ما با آن‌ها بزرگ شديم.

لازمۀ دنبال کردن اين مفاهيم دانستن نص صريح قانون و اطاعت از آن بود، نه زيرپا نهادن آن، و اگر چنين می‌شد بايد عواقب آن‌را می‌پذيرفتيم. نگاهی سريع به گذشته، به سال ۲۰۰۰، و سرآغاز هزاره سوم بيندازيم، اکنون کجا ايستاده‌ايم؟

در يک کلمه، عقب‌گرد کرده‌ايم. در ابتدا بايد گفت که رعايت نص قانون تنها موقعی ممکن است که حاکميت قانون در جوامع برقرار باشد و امروزه بسادگی می‌توان ديد که چنين نيست. ما شاهد بوده‌ايم که شارحين جهان- کشورهای ناتو بطور اعم و سه تفنگدار آن (فرانسه، بريتانيا و ايالات متحده) بطور اخص، دهه‌ها صرف تخريب اتحاد شوروی بعنوان شيطان، مخالف آزادی بيان و عقيده، و بی‌اعتنا به حقوق بشر نمودند… در حالی‌که امروز همان کشورهای ناتو و سه تفنگدار آن همه قوانين بين‌المللی را زيرپا می‌گذارند، سعی دارند با زورگويی، اخاذی، و جنگ‌افروزی بمثابه شيوه عمل خود، حقيقت را سرکوب نمايند، و در حالی‌که در سراسر جهان شادمانه دست‌در‌دست تروريست‌ها دارند، به اقدامات جنايت‌کارانه دست می‌زنند.

چه کسانی به مجاهدين عليه اتحاد شوروی پول و کمک داند؟ چه کسانی سعی کردند منابع آسيای مرکزی را تصاحب نمايند؟ از نيروهای چه کسانی در کنار طالبان در حال نگهبانی از مزارع کشت ترياک عکس گرفته شده است ( عکس‌هايی که به بهانه حمايت از حق مالکيت فکری، اما برای حمايت از قانون‌شکنان و جلوگيری از بيرون آمدن حقيقت، اجازه انتشار آنها را نمیدهند)؟  اعضای ناتو!

چه کسانی از تروريست‌های آلبانی عليه صرب‌ها در کوزوو- منطقه‌ای از صربستان- حمايت کردند و تلاش نمودند آن را تجزيه کنند و يک حکومت مستقل (مافيايی از قاچاقچيان مواد مخدر) را بوجود آورند؟ اعضای ناتو.

چه کسانی امروز از تروريست‌های اسلام‌گرا در ليبی حمايت می‌کنند؟ چه کسانی از «گروه مجاهدين اسلامی ليبی»، که در ليست سازمان‌های تروريستی وزرات امور خارجه بريتانيا و کشورهای مشترک المنافع قرار داشت و هنوز در سال ۲۰۱۱ در آن ليست قرار دارد (گرچه وزارت امورخارجه بريتانيا به‌نحو مفتضحی مدعی شد که آن گروه خشونت را محکوم کرده است)، و نتيجتاً بر خلاف نص صريح قانون ضدتروريستی خود بريتانيا، از آن حمايت می‌کنند؟ اگر «گروه مجاهدين اسلامی ليبی» خشونت را محکوم کرده است، پس چرا به نژادپرستی، پاک‌سازی قومی دست می‌زند، چرا اعضای آن در خيابان‌ها گردن می‌زنند، سر سياه‌پوستان را می‌برند و سينه‌های زنان را قطع می‌کنند؟ و چه کسانی از اين پليدها حمايت می‌کنند؟ اعضای ناتو.

خوب، می‌بينيم که کارنامه ناتو در ارتباط با تروريسم و تروريست‌ها چندان درخشان نيست، اينطور نيست؟ پس اين نظر که ناتو خير را در مقابل شر نمايندگی می‌کند، امروز همانقدر پوچ است که در گذشته بود- چيزی که امثال ما که اتحاد شوروی را از نزديک می‌شناختيم هميشه می‌گفتيم. ما اکنون می‌بينيم که متجاوزين چه کسانی هستند، ما اکنون می‌بينيم که جنگ‌طلبان چه کسانی هستند، ما اکنون می‌بينيم که چه کسانی حقوق بشر را لگد‌مال، و غيرنظاميان، زنان و کودکان را قتل عام می‌کنند، چه کسانی منشور سازمان‌ملل و حقوق بين‌الملل، قطع‌نامه‌های سازمان‌ملل و کنوانسيون‌های ژنو را ناديده می‌گيرند؟ اعضای ناتو.

پس، هرگز، هيچوقت، فراموش نکنيم تروريست‌ها که هستند و چه کسانی از آنها حمايت می‌کنند- و فقط موقعی که بخش کمی از آنچه بوجود آورده‌اند به سراغ خودشان می‌رود، مظلوم‌نمايی می‌کنند. اگر مرگ انسان يک تراژی است، پس آنچه که ناتو در سراسر جهان مرتکب می‌شود نيز تروريسم است.