منبع:سایت مسايل سياسی نويسنده: پابلو اوزيل – Pablo Ouziel تارنگاشت عدالت جنبش مردم اسپانيا سرانجام بيدار شد، ميدان «دروازه خورشيد» (la Puerta del Sol) در مادريد اکنون «ميدان التحرير» کشور است، و چيزی به «بهار عرب» پيوسته است که به نظر می‌رسد يک «تابستان اروپايی» طولانی باشد. همان‌طور که جهان عرب به مبارزه مردمی برای عدالت، صلح و دمکراسی ادامه می‌دهد، شهروندان سرخورده سرانجام با تمام نيرو وارد صحنه شدند. آهسته در آغاز، اميد آن بود که شرايط اقتصادی تيرۀ اسپانيا به طور معجزه‌آسايی خود را تصحيح خواهند نمود، اما سرانجام خيابان‌های اسپانيا پی برد که عدالت دمکراتيک و اقتصادی و صلح از منبر خواص سياسی فاسد کشور نخواهد آمد. در جريان کارزار انتخابات محلی و منطقه‌ای، در حالی که پلاکاردهای احزاب سياسی گوناگون در خيابان‌های کشور به چشم می‌خورد، مردم می‌گويند: «بس است!» جوانان، بيکاران، بازنشستگان، دانشجويان، مهاجران سرخورده و ديگر گروه‌های محروم از برادران خود در جهان عرب آموخته اند و اکنون يکصدا يک خواست را مطرح می‌کنند: امکان زندگی با عزّت. در حالی که انفجار اقتصادی کشور- با رشد فزاينده بيکاری- ادامه …

نويسنده:  Robert WADE       استاد اقتصاد سياسي مدرسه اقتصاد لندن Silla SIGURGEIRSDOTTIR     دانشيار علوم سياسي دانشگاه ايسلند برگردان: باقر جهانباني در ايالات متحده، جمهوري خواهان براي حذف بخشي از بودجه فدرال تلاش مي کنند، در پرتقال چانه زني در مورد برنامه نجات اقتصادي اروپا در جريان است،در يونان الگوي بازپرداخت وام در مسير تقويت سياست رياضت اقتصادي است.زير فشار سفته بازان( دلالان مالي)، دولتها بي تحرکي را پيشه کرده اند. اما ايسلندي ها در يک همه پرسي راه ديگري را پيشنهاد مي کنند: صورت حساب بحران را بايد آناني بپردازند که آنرا بوجود آوردند جزيره اي کوچک با مسائلي بزرگ. آيا بايد شهروندان هزينه ديوانگي بانکها را بپردازند؟ آيا هنوز نهادي مردم سالار وجود دارد که از مشروعيت خود در مقابل تسلط پول وثروت دفاع کند؟ هدف همه پرسي ١٠ آوريل ٢٠١١ در ايسلند همين سوالات بود. در آن روز براي دومين بار دولت از مردم نظر خواهي مي کرد: آيا با باز پرداخت موجودي شهروندان انگليسي و هلندي در بانک آيس سيو موافقيد؟ وبراي دومين بار ساکنين جزيره ويران شده از بحران سال ٢٠٠٨ پاسخ …

به : وزیر محترم اداره کار و امور اجتماعی آقای شیخ الاسلام   جناب آقای وزیر با سلام ما امضا کنندگان نامه حاضر، اعضاء هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، لازم دانستیم تا بدین وسیله شما را مخاطب قرار داده و حل فوری تضییقات و دشواریهایی را خواستار شویم که در راستای احقاق حقوق خود از جانب مسئولین قضائی و دولتی برای ما به وجود آمده و زندگی ما و خانواده هایمان را دچار نابسامانی های عدیده نموده است. احتراما به استحضارمی رساند که شرکت نیشکرهفت تپه شهرستان شوش بدلیل تغییر سیاستهای دولت و کاهش ناگهانی تعرفه گمرکی و واردات بی رویه شکر، عدم حمایت دولت از تولید شکر و عوامل دیگر دچار بحران شده و همین امر باعث گردید  که کارفرما پنج ماه حقوق ماهیانه حدود پنج هزار کارگر زحمتکش این شرکت راپرداخت نکند. لازم است اضافه کنیم که کار در تمام قسمتهای کاری شرکت جزو کارهای سخت و زیان آور می‌باشد و کارگران حتی در دمای بالای پنجاه درجه نیز ناچارند کار خود را به نحو احسن به انجام برسانند. در مقابل …

مقدمه در باره ی دیدارهای رینالدو گالیندوپل از ایران و بویژه از زندان و ملاقات و گفتگوهای او و هیئت ِ همراه با زندانیان سیاسی ، تاکنون گزارش جامع و مستندی که شامل هر سه دیدار نماینده ی ویژه ی کمیسیون حقوق بشر ملل متحد باشد ، انتشار نیافته است . صرفنظر از نوشته های پراکنده و اغلب آمیخته به اطلاعات نادرست و بعضاٌ اغراض سیاسی – همانند آنچه که در باره ی کیانوری و نحوه ی برخورد او با نماینده ی ویژه دراینجا و آنجا و از جمله در ویکی پدیا انتشار داده اند – ؛ مهمترین و جدی ترین گزارش انتشار یافته از این دیدارها از سوی زندانیان سیاسی ِ دهه ی شصت و حاضران وشاهدان ماجرا ، گزارش هایی ست که ایرج مصداقی در کتاب «نه زیستن، نه مرگ» ارائه کرده است . گزارش ایرج هم برغم زحمات ارزشمند او در این خصوص ، اولاٌ پردازشی مستقل و مختص به این موضوع نیست بلکه در متن و در خلال روایت او از زندان و خاطرات و مشاهدات و خوانده های بعدی اش …

احمد سیف مقدمه: گمان نمی کنم درشرایط امروز جهان بتوان به غیر از ایران کشوری را یافت که سیاست پردازان و قدرتمندانش چپ و راست به لیبرالیسم و نئولیبرالیسم و سرمایه داری بدو بیراه بگویند و در عین حال، برای اجرای راست روانه ترین سیاست های نئولیبرالی که درصورت موفقیت قرار است باعث گسترش مناسبات سرمایه داری دراین جامعه بشود همه امکانات مملکتی را بسیج کرده باشند. فهرست وعده هائی که می دهند هم تمامی ندارد. قراراست تا سه سال دیگر- درصورت اجرای همین سیاست ها- نه فقیر داشته باشیم و نه بیکار و نه این که کسی بی خانه و به اصطلاح اجاره نشین باشد. تازه آموزش و بهداشت هم قرار است « مجانی» بشود! با این حساب، چرا درهرفرصتی هم چنان به نئولیبرالیسم و سرمایه داری بد و بیراه می گویند، نمی دانم. تازه ترین نمونه ای که داریم برنامه حذف یارانه هاست که با تبلیغات گسترده و حتی با سوء استفاده از « امام زمان» آن را اجرا کرده اند! اگرچه قراربود که پس از واقعی کردن قیمت ها- یعنی افزایش آنها- …