گاهنامۀ هنر و مبارزه

2 آوریل 2011

http://g-honar-v-mobarze.blogfa.com

لیبی، جنگ سرّی برای سازمان اطلاعاتی آمریکا

توسط مانلیو دینوچی

par Manlio Dinucci

Mondialisation.ca, Le 1 avril 2011

دیروز نیویورک تایمز نوشت : «در حالی که رئیس جمهور اوباما اعلام کرده است که هیچ یک از یگان های نیروی زمینی ایالات متحده در جبهۀ لیبی شرکت نخواهند کرد، گروه هایی از مأموران سازمان اطلاعاتی آمریکا – سیا – بیش از چند هفته است که در حال انجام مأموریت هستند». مأمورانی که تعداد آنها هنوز مشخص نیست، همان مأمورانی هستند که «در مرکز سرویس جاسوسی در تریپولی انجام وظیفه کرده بودند» و تعداد دیگری تازه وارد نیز دیده می شود. قذافی در سال 2003 به سازمان اطلاعاتی آمریکا، سیا، اجازه داده بود که ناظر وضعیت برنامۀ نظامی هسته ای لیبی باشند و قطع نظر از آن و منتقل ساختن ابزارآلات مرتبط به ساخت بمب اتمی را تحت نظر داشته باشند. «این مأموران متعاقبا با مأموران اطلاعاتی لیبی دوباره ارتباطات خود را برقرار کردند»، تا «چند هفتۀ پیش، رئیس جمهور اوباما، مخفیانه به سازمان اطلاعاتی دستور داد که به شورشیان لیبی اسلحه و کمک های دیگری برسانند».

مأمورین سازمان اطلاعاتی که در لیبی فعالیت می کنند «نیروی سایه» ای را تشکیل می دهند که با مأموران بریتانیایی و دیگران، به شکل تمام عیار ارتش زمینی سایه اسایی را نشکیل می دهند که قطعنامۀ 1973 را نقض می کند. این اتش سایه دو وظیفۀ مشخص دارد. پیش از همه، «تماس گرفتن با شورشیان برای شناسایی رهبران گروه ها و نسبت آنها با یکدیگر». آدمیرال جیمز استاوریدیس که فرماندهی نیروهای ایالات متحده و ناتو در اروپا را به عهده دارد، در اجلاسی در سنا اعلام کرد که شواهدی در دست که نشان می دهد که اعضای القاعده بین نیروهای شورشگر نفوذ کرده اند. به همین علت می بایستی به گروه هایی اسلحه و اموزش داد که معتبر باشند، یعنی برای منافع آمریکا و هم پیمانان اصلی مفید باشند(فرانسه و انگلستان)، و دیگرانی که اطمینان کافی به آنها وجود ندارد، باید از برنامه حذف شوند.

فرانسه اعلام کرد که برای تحویل اسلحه و آموزش آماده است، نیروهای ویژۀ بریتانیایی نیز از هم اکنون در لیبی به سر می برند.

در عین حال، مأموران آمریکایی و کشورهای هم پیمان مأموریت دارند تا به وسیلۀ نشانه گر لیزی قابل حمل، برای خلبانان بمب افکن ها مکان های مشخصی را در منطقۀ شهری به عنوان هدف نشانه گذاری کنند. اطلاعات ارسالی توسط مأموران به اطلاعات جمع آوری شده توسط هواپیماهای جاسوسی افزوده می شود. هواپیماهای جاسوسی از انواع مختلف به کار گرفته شده اند (به تصاویر زیر نگاه کنید) :

این هواپیماها از هفته ها پیش از حملۀ هوایی و دریایی، در آسمان لیبی برای شناسایی اهداف و جمع آوری اطلاعات در پرواز بودند. هواپیماهای «گلوبال هاوک» (در نخستین تصویر در بالا) که مجهز به سامانۀ هدایت از راه دور می باشد، در این عملیات نقش مرکزی را به عهده داشته و از سیگونلا در سیسیل به پرواز در می آید و اطلاعات را مستقیما به مرکز فرماندهی می فرستد. مرکز فرماندهی اطلاعات را به یکی از هواپیماهای آواکس، که از تراپانی در سیسیل برخاسته منتقل می کند، که متعاقبا اطلاعات را به بمب افکن ها ارسال می کند.

«پرداتور» و هواپیماهای بی سرنشین مسلح به موشک که در افغانستان و پاکستان نیز به کار بسته شده ، همیشه آمادۀ پرواز هستند.

گزارشات نیویورک تایمز نشان می دهد که تمهیدات نظامی خیلی پیش از منازعات درونی و پیش از حملۀ ناتو انجام گرفته بوده است، و تنها به عملیات نظامی که امروز می بینیم منحصر نیست. نمی دانیم آیا ایتالیا و یا فرانسه با این نیروهای سایه در لیبی همکاری داشته اند یا نه. ولی رئیس جمهور اوباما از رئیس جمهور ایتالیا و نخست وزیر برلوسکنی عمیقا به خاطر پشتیبانی های قاطعانه در عملیات متفقین در لیبی و از صلاحیت ایتالیا در منطقه قدر دانی به عمل آورده است. بی گمان صلاحیتی که یگان های ایتالیایی در سال 1911 در لشگر کشی به تریپولی نشان دادند غیر قابل انکار است.