منبع: دنيای جوان
نويسنده: راينر روپ
تارنگاشت عدالت
فرستنده تلويزيونی روسی ثابت کرد: “خبررسانی” رسانههای غربی در مورد جنگ داخلی در ليبی عمدتاً تبليغات جنگی است.
روز سهشنبه گذشته رييسجمهور آمريکا باراک اوباما دولت ليبی را تهديد کرد که اگر خشونت در اين کشور پايان نگيرد، اين کشور را مورد حمله نظامی (که مغاير قوانين بينالمللی است) قرار خواهد داد. سرهنگ معمرالقذافی قادر نيست اين خواست را عملی سازد، زيرا که ليبی هماکنون درگير يک جنگ داخلی است، يعنی خشونت از دو طرف اعمال میگردد.
برنده جايزه صلح نوبل در واشنگتن در عين حال کوشش کرد بيشتر به آتش اين جنگ داخلی بدمد، بدين صورت که بنا بر گزارشات آژانسهای خبری غربی از عربستان سعودی خواسته تا شورشيان ليبی را با آر. پی. جی و ديگر سلاحهای لازم مجهز سازد. همان روز وزير امور خارجه انگليس ويليام هاگ در مجلس عوام اين کشور مجبور شد اعتراف کند که واحد ويژه مسلح ارتش انگليس، گويا در معيت يک «ديپلمات» حضرت اشرفه در نزديکی بنغازی دستگير گرديده است. اين امر مشخص میسازد که تجاوز غرب عليه ليبی مدتهاست که آغاز گرديده.
اينطور به نظر میرسد که طی يک «دخالت انساندوستانه» نوين، ذخاير عظيم انرژی ليبی بايستی برای سرمايههای غربی آزاد گردد. توجيه اين عمليات نظامی به کمک ادعای رسانهها و دولتهای غربی صورت میگيرد، براين مبنا که قذافی به کمک نيروی هوايی خود، مردم غيرنظامی را که دست به تظاهرات مسالمتآميز میزنند، بمباران میکند، هر چند که تاکنون برای تأييد اين تئوری هيچ دليل و مدرکی ارايه نگرديده است.
توهم محض
فرستنده بينالمللی خبری «روسيه امروز» که از مسکو پخش میشود، اين نوع گزارشات رسانههای غربی را به عنوان تبليغات خالص جنگی افشا نموده است. «روسيه امروز» با استناد به اظهارات منابع بلندپايه اداره ضداطلاعات ارتش روسيه، بدون انتشار نام آنها، گزارش داد که بمبارانهای هوايی مردم بیدفاع غيرنظامی در بنغازی که از طرف رسانهها و سياستمداران غربی باشدت محکوم گرديده، اصلاً وقوع نيافته است. بنا بر گزارشات «روسيه امروز»، رهبران نظامی روسيه روند وقايع در ليبی را به کمک امکانات مدرن تفحصی، منجمله کنترل ماهوارهای از بدو آن با دقت دنبال کردهاند. حمله مفروض نيروی هوايی ليبی به توده تظاهرکنندگان «توهم محض» و پرداخته خيال رسانههای غربی است.
البته حملات نيروی هوايی ليبی به شورشيانی که انبار مهمات را تسخير کرده بودند، محرز است. کيث هارمن يک خبرنگار جنگی مستقل از آمريکا، که در محل (ليبی) است ولی برای کنسرنهای رسانهای بزرگ کار نمیکند، روز دوشنبه در طی مصاحبهای با «روسيه امروز» در مورد يک چنين حملهای گزارش داد. در ابتدا شورشيان به انبار مهمات دولتی حمله بردند و آن را تسخير نمودند. پس از آنکه دولت به کمک حملات هوايی اين انبار را منهدم ساخت، بسياری از خبرنگاران غربی و همين طور فرستنده تلويزيونی «الجزيره» که از قطر پخش میشود، آن را حمله به تظاهرکنندگان اعلام داشتند. قذافی مبدل به ديکتاتور و هيولايی شد، که مردم کشور خود را بمباران میکند. در نتيجه «تظاهرکنندگان صلحجو»يی که در طی حملات هوايی به انبار مهمات جان باختند، افراد به شدت مسلح از آب درآمدند.
خون بيشتر
«روسيه امروز» روز دوشنبه هفته گذشته در يک گزارش ويژه از بنغازی و طرابلس نشان داد که زندگی در دو شهر بزرگ نامبرده صلحآميز و آرام است. هردو شهر صدها کيلومتر از مرز جبهه دو طرف مخاصمه بهدورند. بنغازی بنا بر گزارش روسيه امروز به يک شهر سياحتگری کنار دريا شباهت دارد که در آن اطفال در ساحل به بازی مشغولند و شهروندان در آرامش به کار خود سرگرمند. خيابانها پر جنبوجوش است و ظاهراً واهمهای از حملات هوايی موجود نيست. البته خبرنگاران «روسيه امروز» شاهد بودند که يک تيم فرستنده الجزيره دوربينهای خود را در بالکنی بر پا میسازد و يک همکار اين فرستنده از شهروندان حاضر در ميدان میخواهد که به جلوی دوربين بيايند و شعارهای ضدقذافی فرياد زنند. مأمور فرستنده «الجزيره» مانند يک رهبر ارکستر کارگردانی میکند و دوربين «خشم» تودهها را ضبط کرده تا سپس آن را در جهان پخش نمايد.
جنان موسی، يک خبرنگار جوان زن که برای آژانس خبری الاعان متعلق به امارات متحده عربی کار میکند و در روزهای اخير به گفته خود صدها کيلومتر شورشيان را در جبههها مشايعت کرده بود و خود نيز زير رگبار گلوله گرفتار شده بود، در مصاحبه با روسيه امروز میگويد که خشم همکاران غربی خود را درک نمیکند: «ما در اينجا در جنگ به سر میبريم.» هردو طرف مخاصمه به شدت مسلح اند. « آنجا جبهه جنگ است و در جبهه تيراندازی میشود.» در آن صورت قربانی هم وجود خواهد داشت. ولی ژورناليستهای غربی در گزارشدهی خود هر گونه تناسب و تعادلی را از دست دادهاند.
مخبر «روسيه امروز» در بنغازی نيز بر همين عقيده است: خبرنگاران غربی «نه تنها بخشی از روند در اين منطقه هستند، بلکه نيروی اصلی میباشند که اين روند را به جلو میبرند.» آنها نه تنها علاقهای ندارند «که چگونه میتوان از خونريزی و خشونت جلوگيری به عمل آورد»، بلکه حتا «خواهان تشديد آنند.»