عیدی نعمتی

هواپیماهای جنگنده

غران که می گذرند

پرندگان می هراسند            می گریزند

پناهگاهی نیست

جهان روی ریل بیداد

به قبرستان های  تازه  می رسد.

در پاکستان

دهکده ای بمباران می شود

ارتش امریکا می گوید :

اشتباهی شده

چیز مهمی نیست! .

دنیا در خواب است

مردمانی گم شده اند

با دهکده ای که گویا هرگز نبوده است .

جهان روی ریل  بیداد

به قبرستان های تازه می رسد .

در برزیل

سرزمین حلبی آبادها و

کودکان همیشه گرسنه

سیل خانه ها را می برد

مادران و فرزندان را می برد

زنده ها فقط می گریند

به یاد خانه ها و خاطره ها

وانسان هایی که دیگر نیستند .

جهان روی ریل بیداد

به قبرستان های تازه می رسد .

در میهن من

زندان ها را

از جان های جوان پُر می کنند

و در میدان ها

طناب های دار در وزش باد

سنگین تکان می خورند

در چهارراه ها

شمایل دیکتاتور را

چراغانی می کنند

و دربوق ها می دمند .

جهان روی ریل بیداد

به قبرستان های تازه می رسد .

تا گلی بشکفد

در هوای خواستن تو

ای آزادی

زخم ها یمان را می بندیم

رو به خانه های آن  سوی این تاریکی

تا شکفتن آفتاب

از پشته پشته برف می گذریم

به روزگاری که

جهان روی ریل بیداد

به قبرستان های تازه می رسد .

جنوری       2011