خدامراد فولادی
MAY DAY
نه نوروز است
NEW YEARنه
اما
بوی نوترین روزگار را
به همراه خود دارد
وقتی با پرچم سرخ اش
در سنگر خیابان ها ظاهر می شود.
MAY DAY در خیابان های
هیچ پرنده ای شرکت نمی کند
که بوی قدرت باروت را نشنیده باشد
یا نخواهد که بشنود
دهان ها هم بوی باروت قدرت
می دهند
و خواب از سر بی هوش سرمایه پریده است.
جهان تعطیل است
MAY DAY در
و نفس
در سینه ی گاو صندوق های سرمایه
حبس می شود
ان جا که
نیروی ربوده شده ی کار
تبدیل به پول کاغذی شده است.
MAY DAY در چهار راه های
تئوری
قدرت تعارف می کند
به کار
و نیروی کار
چنگ و دندان هار سرمایه را
به هیچ نمی گیرد.
اوازه ی دولت رفاه
زیر پوتین کارگران له می شود
MAY DAY در سنگر
در چهار راه های همبستگی
سرود انترناسیونال خوانان
کارل و فردریک
سان می بینند
از صفوف کارگران
و تکرار می کنند
فرا خوان تاریخی خود را:
کارگران جهان متحد شوید!
ان گاه که
اب از سر بی هوش سرمایه داران
گذشته است
و رسانه ها پاک می کنند
ذهن خیابان ها و کارخانه ها را
از بوی باروت و
سرمایه.
