گرانما بین المللی
برگردان: کیوان نوفرستی
هاوانا، 17 مارس. کوبا، در شرایطی که با کارزار تبلیغاتی خصمانۀ دیگری از سوی ایالات متحده رو در روست، امروز به یادآوری 50 مین سالگرد فرمان اجرایی آیزن هاور، رئیس جمهور اسبق آمریکا، در موافقت با انجام عملیات پنهانی و تروریستی علیه این جزیره می پردازد.
این سند، که تحت عنوان “برنامۀ اقدامات پنهانی علیه رژیم کاسترو”[1] به امضای آیزن هاور رسید، به مقامات دولت برای اجرای هر گونه عملیات پنهانی با هدف سرنگونی دولت انقلابی، چراغ سبز نشان می داد.
دستورالعمل هایی نیز با وجود نقض آشکار تمامی معیار های بین المللی در مورد روابط میان دولت ها و مردم، به منظور ایجاد یک مؤسّسۀ پول شویی وابسته به CIA، متشکل از تبعیدیان باقی مانده از دیکتاتوری باتیستا در داخل ایالات متحده، داده شد.
به موازات این امر، کلّ ابزارهای نظامی و جاسوسی ایالات متحده نیز با هدف فوری سازماندهی یکی نیروی شبه نظامی برای ورود به کوبا و تعلیم و رهبری گروه های تروریستی، به این برنامه اختصاص داده شد.
اسنادی که از ردۀ محرمانه خارج شده و از سوی “آرشیو امنیّت ملی ایالات متحده”[2] انتشار یافته است، فاش می سازد که فرمان مذکور شامل تبلیغات تهاجمی در سطح جهانی و ایجاد یک گروه مخفی برای تأمین اطّلاعات سرّی در داخل جزیره می شده است.
به موجب دستورالعمل های آیزن هاور، نمی باید هیچ گونه ردّی از ایالات متحده در هر یک از اقدامات مزبور دیده می شد؛ ضمناً تمامی افراد حاضر در زمان امضای فرمان، سوگند یاد کردند که در این جلسه هیچ چیز نشنیده اند.
متعاقباً الن. دابلیو. دولیس[3]، رئیس وقت CIA، فرمان رئیس جمهور را دریافت کرد. به موجب همین فرمان، گزارشات سرّی مرتبط با کوبا نباید حتی در “شورای امنیّت ملی”[4] هم مطرح می شد.
یک ایستگاه رادیویی با موج متوسّط هم تأسیس شد تا اخبار را از جزیرۀ سوآن، واقع در جنوب کوبا، پخش کند؛ هدف از تأسیس این ایستگاه رادیویی، در واقع پوشش بخش تبلیغاتی برنامۀ مزبور بود.
فرمان اجرایی، عملاً معادل اعلام جنگ با این جزیرۀ کوچک بود، کشوری که به ایالات متحده حمله هم نکرده بود. آیزن هاور در خاطرات خود آن چه را که بعداً رخ داد، تصدیق نمود؛ او چنین نوشت:
“در 17 مارس 1960، من به آژانس مرکزی اطلاعات دستور دادم تا سازماندهی و تعلیم کوبایی های تبعیدی در گوآتمالا را آغاز کند… ایدۀ دیگر، استقرار یک نیروی ضدّ کاسترو در داخل کوبا بود. برخی گمان می کردند که ایالات متحده باید این جزیره را قرنطینه ]در واقع تحریم[ کند، استدلال آن ها این بود که اگر اقتصاد به یک باره سقوط کند، مردم کوبا خودشان کاسترو را سرنگون خواهند کرد”.
نتیجۀ آن تهاجم مستقیم به خاک کوبا، افزایش عظیم حملات تروریستی، کشتار دهقانان در کوه های مرکزی جزیره به دست باندهای نظامی، و شکست در حمله به خلیج خوک ها بود.
جنگ به طور یک جانبه اعلام شده بود. با گذشت چند دهه، تلاش برای نابودی انقلاب کوبا هم چنان در دل دولت آمریکا پنهان است. (پرنسا لاتینا)
منبع:
http://www.granma.cu/ingles/2010/marzo/juev18/declaration.html
[1] Program of Covert Action against the Castro Regime
[2] U.S. National Security Archive
[3] Allen W. Dulles
[4] National Security Council