یونگه ولت

پرفسور Norman Paech

کارشناس حقوق بین الملل ، نماینده حزب چپ در پارلمان آلمان و سخنگوی این حزب در مسائل سیاست خارجی در دوره پیشین این مجلس

برگردان: رضا نافعی

بنظر می رسد حلقه طناب تنگتر می شود. فقط پرسش این است : بگردن که؟ بگردن دولت ایران که باید زیر فشار محاصره خفه شود، محاصره ای که  خبرش اعلام شده ؟ یا بگردن آن کسانی که پیوسته حدسیات نو می بافند و تهدیدات تازه می کنند؟ چون همانقدر که اقدامات ایذائی در گذشته بی اثر بودند در آینده هم خواهند بود و در آینده ای نزدیک آمریکا و موتلفانش بآن گرهی خواهند رسید که برای باز کردنش دو راه بیشتر نیست: یا پذیرفتن شرائط ایران یا باز کردن گره بضرب شمشیر نظامی  ، آنطور که  نظریه پردازان  آمریکا و اسرائیل ، با تکرار منظم و هراس انگیز جنگ پیوسته  توصیه می کنند.

کاملا مشهود است که اعلام خطرهای اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نه بر اساس یافتن اطلاعات تازه بلکه بدلیل تغییر مدیریت آن سازمان ،-  رفتن البرادعی و آمدن یوکیا آمانو-  صورت گرفته است که اطلاعات قدیمی را از نوتفسیر کرده اند . در مورد اثر بخشی  اقدامات ایذائی  برای اجرای مواد قرارداد منع گسترش سلاح های اتمی، میتوان نظرات متفاوت داشت. ولی معنی آن در مورد ایران  این است که خواست های ما تغییر ناپذیر است.  و منظور از انتشار عمدی و قبل از موعد برخی اطلاعات، از گزارش منتشر نشده مقامات، نیز چیزی نیست جز تشدید تهدید به اقدامات ایذائی.

علی اکبر صالحی ، رئیس هیئت نمایندگی ایران در مقامات اتمی وین ، در تلویزیون اعلام کرد که اگر میله های سوخت اتمی برای رآکتور پژوهشی از خارج  در اختیار ایران گذاشته شود، ایران کار برای ایجاد سانتریفوژ های تازه  درنطنز را قطع خواهد کرد. ولی شرط آن اینست که مبادله میله های سوختی با فرستادن 1200 کیلو گرام اورانیم با غلظت کم، بروسیه ، مرحله به مرحله  صورت گیرد. آمریکا این پیشنهاد را رد می کند و خواستار آنست که ایران 1200 کیلو اورانیوم را اول و یکجا تحویل بدهد و بعد طی یکسال میله های سوختی را بتدریج تحویل بگیرد. آنکس که در این زمان رو در روئی تن به چنین معاوضه ای بدهد یک دیوانه سیاسی است، که با صراحت اعلام می کند این شرط را می پذیرم  تا بعدا بتوانید مرا  تهدید کنید . چرا غرب معاوضه گام بگام را نمی پذیرد؟ چرا آمریکا خواست ایران را مبنی بر امضاء  قرار داد عدم تجاوز و یا قرارداد صرفنظر از اِعمال زور را از بیخ و بن رد می کند؟ آیا  آمریکا برنامه دومی هم دارد که پشت برنامه  جلوگیری از تولید برنامه اتمی پنهان کرده است؟ که هدفش از بین بردن رژیم است؟

هنوز پنجره برای مذاکرات بسته نشده است. ایران هنگام امضاء  قراراداد منع گسترش سلاح های اتمی در سال 1968 ، رسما اعلام کرده که از تولید سلاح های اتمی چشم می پوشد  و امروز هم چون گذشته برسر این تعهدی که پذیرفته ایستاده است. اگر آمریکا استقلال و امنیت ایران را تضمین کند راه برای ترک رودر روئی هست. ولی راهی که در حال حاضر ترجیح داده می شود ، یعنی راه پیشنهاد چکشی، ایران را مجبور می کند راه اسرائیل، پاکستان و هند را در پیش گیرد. ولی اگر این پیش بینی درست از آب در آمد و ایران در آینده ای نه چندان دور واقعا صاحب بمب اتمی شد، چه؟ آیا این امر حاصل نقشه ای دراز مدت  از سوی ایران بوده است یا برای ایمن شدن در برابر تهدیدات نظامی  اسرائیل  یا آمریکا که روزبروز صریحتر می شود؟ این امر یک سناریوی کاملا واقع بینانه است و بمراتب کم خطر تر از حمله نظامی  برای جلوگیری از تولید بمب اتمی. در این حالت ایران چهارمین کشور اتمی در منطقه ای خواهدشد، منطقه ای که در هیچ نطقه دیگر جهان از لحاظ تمرکز سلاح اتمی نظیر ندارد . اسرائیل، هند و پاکستان با سلاح های اتمی خود بر خاور میانه مسلط هستند بی آنکه قرار داد منع گسترش سلاح های اتمی را امضاء کرده باشند.

بی تردید سلاح اتمی قدرت سیاسی و نظامی ایران را در منطقه تقویت خواهد کرد و از میزان تهدید پذیری آن خواهد کاست. اما از سوی دیگر ممکن است جاه طلبی اتمی در کشورهای همسایه نظیر عربستان سعودی،مصر و سوریه را نیز بیدار کند – و این  کابوسی است نه تنها برای خاور نزدیک.این توازنِ آبستن جنگ در منطقه باید از اساس مورد بحث قرار گیرد وآمریکا نیز استراتژی بریژینسکی را برای ایجاد خاور میانه بزرگ به کنار نهد. اگر از اسرائیل امکان تهدید جنگی سلب شود موجودیتش کمتر با خطر روبرو خواهد بود . زیرا در حال حاضر تنها اسرائیل است که پیوسته به جنگ تهدید می کند. تاکید بر این نکته ضروری است زیرا رسانه های غربی اظهارات نابخردانه احمدی نژاد را  مبنی بر نفی هولو کاست و  ترجمه های نادرست از پیش بینی های او را در باره از میان رفتن اسرائیل بعنوان اعلام جنگ تفسیر می کنند .

در این میان آنچه بیش از هر چیزروشن می شود ساختار نادرست قرارداد منع گسترش سلاح اتمی است که در طی چهل سال گذشته نتوانسته است کشورهای اتمی را ملزم به خلع سلاح اتمی خود کند. بالاخره زمانی باید این فقدان توازن  تعهد،  میان کشور های دارنده اتم و فاقد اتم ،   ناکار آمدی این قرارداد  را بر ملا سازد. این قرار داد به سه دلیل از مضمونی که باید داشته باشد تهی شده است . یکی باین دلیل که کشورهای اتمی تا کنون حاضر به خلع سلاح خود نشده اند. دیگر اینکه به اسرائیل کمک کردند تا خود بمب اتمی تولید کند و نیز بدلیل قرار دادی که اخیرا میان آمریکا و هند منعقد شد که طبق آن آمریکا تکنولوژی اتمی در اختیار هند می گذارد. سرپیچی اسرائیل ، پاکستان هند و از امضای قرار داد منع گسترش سلاح اتمی هیچگاه مورد  اقدامات تنبیهی قرار نگرفت  ولی  ایران  که  نمی خواهد از تکنولوژی صلح آمیز، که طبق قرارداد حق اوست ، چشم بپوشد ، مورد تنبیه قرار می گیرد.

این خشم روز افزون را که امروز علیه ایران بر می انگیزند باید متوجه خطاهای خود سازند که قرار داد را نقض کرده اند و علیرغم حرف هائی که  برای “حذف کامل اتم ” می گویند در عمل خود کماکان در پی جاه طلبی های اتمی هستند. وضع  تاسف انگیز حقوق بشر در ایران نباید  بهانه ای برای ماجراجوئی تازه ای شود ، همانطور که در مورد یوگوسلاوی شد و در افغانستان و عراق نیز شاهد آن هستیم. یک قدرت جدید اتمی مسئول شکست قرارداد منع گسترش سلاح اتمی نیست  بلکه خود قدرت های اتمی مسئول این شکست هستند که  برای خود حاضربه قبول  آن مسئولیتی نشدند  که از کشورهای فاقد اتم  می طلبند. با وجود آنکه پیدایش یک کشور اتمی دیگر بسیار ناگوار است ولی کشورهای اتمی باید گناه را بحساب سیاست خود بگذارند. شاید ایران اتمی انگیزه ای شود  برای آنکه حرف  در باره خلع سلاح به یک فعالیت اساسی برای انجام این امر مهم تبدیل گردد   و سبب  رهانی انسان از اسارت اتمی  شود.

Die Zeitung junge Welt/ 01.03.2010/ Atommacht Iran

آینده ما

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

کلک تبليغاتی

دنيای جوان – یونگه ولت

خلع سلاح اتمی اوباما چیزی بيش از يک کلک تبليغاتی نيست

رئيس جمهور ایالات متحده آمریکا باراک اوباما در نظر دارد رويای خود از يک جهان عاری از سلاح‌های هسته‌ای را عملی سازد و در چارچوب دکترين هسته ای جديد ایالات متحده آمریکا (Nuclear Posteure Review) هزاران کلاهک هسته ای از زرادخانه اتمی اين کشور را از بين ببرد. با اين پيام شعف‌انگيز، کنسرنهای رسانه ای بين‌المللی خوانندگان خود را با نقل قولی ناقص از نيويورک تايمز روز يکشنبه گذشته، گمراه ساختند، در حاليکه سرمقاله همان روزنامه نيويورکی در مورد همان مسئله، در چند صفحه بعد می‌بايستی که خواننده را به شک و ترديد وامی‌داشت.

در اصل(Nuclear Posteure Review) قرار بود دسامبر سال گذشته در اختيار کنگره گزارده شود. درگيری‌های جناحی در پس پرده‌های دستگاه اداری دولت اوباما در رابطه با اهداف و لزوم سلاح های اتمی باعث شد که اين امر بکرات بتعويق افتد.  البته در اصل مسئله اصلاً برسر جهانی عاری از سلاح های هسته‌ای نبود، بلکه اينکه  آيا لازم است که کاهش حساسيت در مورد استفاده از سلاح‌های هسته‌ای ایالات متحده آمریکا که در دوران ويليام کلينتون آغاز شد و در دوران جورج دبليو بوش بنحو وحشتناک و سبک سرانه‌ای ادامه يافته بود را مجدداً افزايش بخشيد يا خير؟ اما اينکه واشنگتن کماکان در استفاده پيشگيرانه از سلاح هسته‌ای خود را محق بداند، از همان ابتدا اختلافی مابين دوجناح موجود نبود.

اين بدان معنی است که نظاميان آمريکائی حتا می‌توانند در جنگهای تجاوزکارانه خود با کشورهائی که دارای سلاح‌های هسته‌ای نيستند (مثلاً اگر کشوری که مورد حمله قرار گرفته سلاح‌های شيميائی و يا بيولوژيکی بکار بندد) از سلاح‌های هسته‌ای استفاده کنند. در ضمن اين امر را پيمان نظامی ناتو به طرح استراتژيک خود در سال 1999 الحاق کرد. هنوز بطور قطعی روشن نيست که آيا ایالات متحده آمریکا می‌تواند در جنگهای تجاوزکارانه خود بمب‌های اتمی مينياتوری برضد اهداف غيرنظامی کشورهای غيراتمی  بکار گيرد يا خير.  در رابطه با نقشه انهدام تاسيسات اتمی غيرنظامی و زيرزمينی ايران، استفاده از بمب اتمی مينياتوری Mininuke بعنوان يک بمب ضد سنگرهای بتونی ساده بشدت مورد پشتيبانی دستگاه اداری جورج دبليو بوش قرار داشت و وزير دفاع بوش، آقای رابرت گيتز که هنوز در دستگاه دولتی آقای اوباما مصدر کار است.

پنتاگون دارای 2100 کلاهک هسته‌ای استراتژيک و 500 کلاهک هسته‌ای تاکتيکی است و بهمان اندازه نيز کلاهک‌های هسته‌ای قديمی انبار کرده است. اگر به گزارش سرويس خبری آمريکائی «Global Security Niwswire» که بعنوان کارشناس مسائل امنيتی شهرت گرفته اعتماد کنيم، ابتکار صلح آقای اوباما احتمالاً اينطور خواهد بود که بگفته معاون رئيس جمهور «جوزف بايدن» ایالات متحده آمریکا کلاهک‌های هسته‌ای «زائد و غير ضرور» خود را در آينده نسبت به امروز سريعتر منهدم خواهد ساخت.  گرچه که در بودجه سال 2011 مبلغ کمتری برای اسقاط سلاح‌های هسته در نظر گرفته شده است.

آنچه که امروز بعنوان ابتکار جديد اوباما توسط کنسرنهای رسانه‌ای بين المللی در کوس تبليغ دميده می‌شود، بگفته «هانس کريستنزن»، رئيس پروژه اطلاعات هسته‌ای  فدراسيون دانشمندان آمريکائی، «عمدتاً دارای اهميتی سمبليک» است. مسئله برسر اين است که با اسقاط سلاح‌های قديمی، به جامعه بين‌المللی نشان داده شود که «که آنها خلع سلاح هسته‌ای را جدی تلقی می‌کنند». همينطور «لينتون بروکز» که جزو تيم مذاکراتی START به رهبری پرزيدنت جورج دبليو بوش در سال 1991 بود بر اين عقيده است که اوباما تنها بدنبال تاثير «جنجالی» اين اقدام است تا وی در کنفرانس بزرگ سازمان ملل متحد در مورد عدم توسعه سلاح‌های هسته‌ای که در ماه می سال جاری تشکيل خواهد شد، همانطور که در ماه آوريل سال گذشته در پراگ وعده داده بود، «ثابت کند که او گامهای مشخصی برای بوجود آوردن جهانی عاری از سلاح‌های هسته برمی‌دارد». گرچه که اوباما در همان سخنرانی تاکيد کرده بود که ایالات متحده آمریکا برای مدت مشخصی زرادخانه اتمی مطمئن، فعال و اثرمند خود را حفظ خواهد کرد. و خانم «هيلاری کلينتون» هم در هفته گذشته از همپيمانان اروپائی خود خواست تا قابليت تهديد اتمی اروپا را مورد سئوال قرار ندهند.

تارنگاشت عدالت

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

استفاده سلاح های خطرناک اتمی در جنگ آمریکا علیه عراق و نتایج آن  –  گزارشی از بی بی سی

‹فلوجه با تعداد زیاد نوزادان معلول مواجه است‹

شهر فلوجه عراق شاهد شمار قابل توجه تولد نوزادان معلولان است که برخی از اهالی به درگیری های نظامی در این شهر نسبت می دهند.

به گزارش جان سیمپسون، خبرنگار بی بی سی که از فلوجه، واقع در استان الانبار در غرب عراق، دیدن کرده، شمار نوزادانی که با معلولیت های مادرزادی در این شهر متولد می شوند به شکل غیر متعارف زیاد به نظر می رسد و باعث ابراز این نظر شده است که ممکن است عملیات شورشیان و درگیری آنان با نیروهای خارجی در این شهر از عوامل بروز این وضعیت باشد.

خبرنگار بی بی سی به نقل از یک پزشک شاغل در یکی از بیمارستان های این شهر می نویسد که هر روز، ممکن است دو تا سه مورد تولد نوزادان معلول در سطح شهر گزارش شود هر چند وی مشخص نکرده است که آیا در مقایسه با شرایط سال های قبل، این تعداد نشاندهنده افزایش در آمار نوزادان معلول است یا نه.

منابع نظامی ایالات متحده در فلوجه گفته اند که از تحقیقات پزشکی در مورد افزایش در آمار نوزادان معلول اطلاعی ندارند و افزوده اند که در هر حال، ایالات متحده مسایل مربوط به بهداشت و سلامت ساکنان مناطق جنگی و جنگ زده را «بسیار بسیار مهم» تلقی می کند.

دکتر مایکل کرک پاتریک، مدیر روابط عمومی بهداری ارتش آمریکا گفته است که «تا کنون هیچگونه بررسی علمی در مورد تاثیر منفی عوامل زیست محیطی ناشی از جنگ بر سلامت ساکنان این منطقه صورت نگرفته، هر چند وجود مهمات منفجر نشده، به خصوص وسایل انفجاری دست ساز، می تواند برای ساکنان محل خطرناک باشد.»

در مقابل، برخی از ساکنان محلی تسلیحاتی را که آمریکاییان در زمان جنگ علیه شورشیان مسلح به کار بردند با شمار نوزادان معلول مرتبط دانسته اند ولی کارکنان بیمارستان جدید و مجهز فلوجه، که با هزینه دولت آمریکا احداث شده، آماده گفتگو در باره این نظر اهالی نبوده اند.

خبرنگار بی بی سی می افزاید که بعضی از اهالی محلی گفته اند که خودداری کارمندان بیمارستان از گفتگو دراین زمینه ناشی از نگرانی از واکنش مقامات دولتی است زیرا دولت عراق مایل نیست انتشار چنین گزارش هایی نیروهای آمریکایی را با دشواری مواجه کند.

اختلاف در آمار

منابع رسمی در فلوجه تاکید دارند که آمار موجود نشان می دهد که تعداد نوزادان معلول در این شهر در هر سال حدود دو تا سه مورد بیش ار حد معمول گزارش شده اما یک متخصص کودکان در بیمارستان اصلی فلوجه می گوید که این رقم به مراتب بیشتر است و بیشتر نوزادان معلول به مشکلات قلبی مبتلا هستند.

بسیاری از کسانی که مایل به مصاحبه با خبرنگار بی بی سی بودند کاربرد اسلحه های پیشرفته آمریکایی در جنگ علیه شورشیان را عامل بروز این وضعیت دانسته اند.

پس از سقوط حکومت سابق عراق، شهر فلوجه به یکی از مراکز اصلی فعالیت شورشیان مخالف، به خصوص اعضای گروه های تندرو خارجی مبدل شد که برای مقابله با نیروهای خارجی و دولت مرکزی عراق وارد این کشور شده بودند.

این گروه ها با حمایت گروه های تندرو سنی عرب به بمب گذاری انتحاری و حمله به نیروهای آمریکایی و عراقی مبادرت می ورزیدند و فلوجه را به یکی از نا امن ترین مناطق عراق تبدیل کرده بودند.

شش سال پیش، نیروهای آمریکایی در عملیاتی گسترده به مقابله با شورشیان پرخاستند و برخی از ساکنان فلوجه گفته اند که در این عملیات، اسلحه های پیشرفته اما خطرناکی به کار رفت هر چند منابع رسمی در این مورد اظهار نظری نکرده اند.

موضوع دیگری هم که مورد تاکید قرار گرفته این است که پس از خاتمه عملیات، بقایای ساختمان های ویران شده با بولدوزر به رودخانه اصلی شهر ریخته شد در حالیکه آب آشامیدنی اکثر اهالی از همین منبع تامین می شود.

در نتیجه، این امکان هم مطرح است که ممکن است آلودگی ناشی از مصالح ساختمانی از علل معلولیت های مادرزادی باشد.

خبرنگار بی بی سی در فلوجه با خانواده ای دیدار کرد که هر سه کودک آنها گرفتار نوعی آسیب مغزی بودند و مرد دیگری را نیز ملاقات کرد که یکی از دخترانش در هر دست و پا، به جای پنج انگشت، شش نگشت داشدت.

ممکن است فلوجه با یک مشکل بهداشتی مهم مواجه باشد که قربانی اصلی آن کودکان هستند و لازم است برای بررسی ابعاد این مساله و عوامل مرتبط با آن تحقیقات علمی صورت گیرد و راه حل مناسب یافت شود.

© BBC 2010