مجید افسر در آستانه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران ظاهرا اختلاف نظر ها و راه کار های متفاوت طرفین درگیر در این انتخابات به شکلی بسیار شفاف و عمیق در برابرهم قرارگرفته‌اند. رسانه های دولتی و یا در کنترل دولت اسلامی و روزنامه های وفادار به نظام جمهوری اسلامی ایران مملو از مطالب و نوشته های جهت دار و طرف دار این و یا آن جناح درگیر در انتخابات است. ظاهرا در تقسیمات سیاسی جمهوری اسلامی به دو گرایش اصولگرا و اصلاح طلب همه ی دست اندر کاران امور نظام توافق دارند و کاندیداها ی رسیدن به مقام ریاست جمهوری نیز خود را آشکارا منتسب به این دو جناح می دانند.

مجید افسر از زمانی که «جری اسمیت» کارگر ساده شرکت خصوصی سازی شده ی پست در آمریکا، دست به اسلحه برد و همکاران خود را به گلوله بست، اکنون بیست و شش سال می گذرد.

مجید افسر در آغاز سال 1388 خورشیدی به رسم و سنت هرساله خامنه ای ولی فقیه رژیم اسلامی حاکم بر ایران با توجه به مشکلات عدیده اقتصادی و عدم موفقیت کامل کارگردانان این رژیم در همه ی عرصه های اقتصادی، سال جدید را سال تجدید نظر در الگوی مصرف خواند. مورد خطاب حاکم جمهوری مافیائی اسلامی طبعا نه روحانیون فربه و آقازاده های غوطه‌ور درناز و نعمت شان بلکه تجدید نظر در الگوی مصرف برای اکثریت مردم ایران، کارگران و زحمت‌کشان ـ هم آنانی که برای تامین کمترین خواسته های‌شان در مضیقه به‌سر می برند و واژه مصرف بی رویه برای آنان مفهومی کاملا غریبه است ـ می باشد. همین چند هفته ی پیش مجلس ارگان قانون گذاری همین رژیم مانع تصویب لایحه ی معروف » هدفمند کردن يارانه‌‏ها» یارانه ها شد. علت واقعی عدم تصویب این لایحه در مجلسی که اکثریت غریب به اتفاق اعضای آن از حامیان و پشتیبانان دارودسته «اصولگرا» می باشند و از آن‌جا به‌طور غیر مستقیم از مدافعان دولت مافیائی نیز محسوب می گردند، وحشت از انفجار داخلی و به …

احمد سیف

احمد سیف گفتن آنچه بر اقتصاد بریتانیا پس از دوران تاچر رفت اگرچه مفید ولی کافی نیست. باید به این پرسش پرداخت که چرا این چنین شده است؟ گذشته از تناقضات ساختاری نظام سرمایه‌سالاری، به‌ویژه سرمایه‌سالاری رهاشده از نظارت دولت، من برآنم که با تمام ادعاها، تاچریسم از تناقضات درونی بسیار آشکار آزاد نبود. و این تناقضات موجب تشدید تناقضات ساختاری سرمایه‌سالاری در بریتانیا شد و نتجه این‌که پس از ۱۸ سال «انقلاب» در عرصه‌ی اندیشه‌ی اقتصادی، اقتصاد بریتانیا در دو مورد از پنج مورد در مرتبه‌ی آخرین و در سه مورد دیگر نیز، در شمار بی‌ثبات‌ترین اقتصادهای سرمایه‌سالاریست. بد نیست برای روشن شدن این نکته، به شماری از این تناقضات اشاره کنم: کنترل‌زدایی مالی و راهبرد ضدتورمی پول‌باورانه با یکدیگر جمع‌شدنی نیستند. وقتی که از «تولیدکنندگان» پول هرگونه کنترلی برداشته می‌شود، نمی‌توان به‌طور موثری عرضه‌ی پول را در اقتصاد کنترل کرد. بی‌سبب نبود که در سال‌های اول روی‌کارآمدن تاچر، دولت هرساله اهداف پولی (برای مثال، مقدار مطلوب رشد سالانه‌ی نقدینگی در اقتصاد) را اعلام می‌کرد ولی در هیچ یک از آن سال‌ها به اهداف …

  مجید افسر نیویورک بی شک مشهورترین شهر آمریکاست، شهری که هر ساله میلیون ها توریست برای دیدنی هایش و خرید از بوتیک های آن در آنجا به قدم زنی می پردازند.

خسرو صادقی بروجنی کتاب «اخلاق پروتستانی وروح سرمايه‌داري»، بی‌شک مهم‌ترین اثر وبر در حوزه‌ی جامعه شناسی و اقتصاد سیاسی است و به رغم انتقاداتی که به آن شده همچنان یکی از بزرگ‌ترین کتاب‌ها در زمینه‌ی اندیشه‌ی اجتماعی عصر ماست. خلاقیت جسورانه‌ی وبر در صورت‌بندی فرضیه‌ی اصلی و دقت و پرسشگری او در رجوع به ماخذ بی‌نظیر است.

ورنر سپمن ترجمه: ش. م. بهرنگ عامل دگرگون ساز در شرایط کنونی کدام است؟[1]

مراد فرهادپور 1. داستان اصلاحات «آیا باید در انتخابات شركت كرد و به محمد خاتمی رأی داد؟» این ظاهراً مهم‌ترین پرسش متعلق به آن وضعیتی است كه «سیاست امروز ایران» نام دارد. چنین پرسشی منطقاً دو پاسخ بیشتر ندارد. لیكن میان آری و نه صدها و هزارها اما و اگر در كار است. با این حال، برای كسی كه درگیر حقیقت وضعیت است و نه «فهم پیچیدگی و ابهام» آن، مسأله اصلی نه خود پرسش و پاسخ بلكه موضع و جایگاه طرح و ارائه آن‌هاست و از قضا این جایگاه‌ها هم در اساس دو تا بیشتر نیستند:

بازگشت به حمایت از اقتصاد ملی (پروتکسیونیسم) و خشم و خروش معارضان آن نويسنده  Jacques SAPIR ژاک ساپير : مدير مطالعات در مدرسه مطالعات عاليه علوم اجتماعي برگردان: منوچهر مرزبانيان انبوه کمکها به صنایع خودروسازی، افزایش عوارض گمرکی … چاره جوئی برای بحران اقتصادی، باردیگر موضوع حمایت [دولت] از اقتصاد ملی را پیش کشیده است. البته هواداران مبادله آزاد از تک و تا نیافتادهاند. اما به نظر بسیاری از منتقدان آنها، برقراری سهمیه و بالابردن تعرفههای گمرکی برای کالاهای کشورهای نوخاسته (مشخصا چین و همسایگان وی) همچون بهترین ابزار حمایت از بازار داخلی کشورهای اروپائی و بالا بردن دستمزدها به نظر میآید. دامنه و ژرفای بحران [کنونی] باز بحث و گفتگو در حمایت از اقتصاد ملی را بهراه انداخته است. چنانچه میزان، تندی و خشونت هواداران مبادله آزاد باشد که مقدس شمرده میشود، میتوان دریافت که بحث و گفتگوی پیش رو تا چه اندازه حساس است. با ارائه واقعیتها به گونهای که حقیقت را یا از روی نادانی و یا سؤ نیت دگرگونه جلوه میدهد، حمایت از اقتصاد ملی همچون یک تابو به چشم میآید. …